Ποιος είναι αυτός, που τον λένε Ηγέτη;

Πρόκειται για έναν ρόλο που ηγείται εξ ορισμού και ίσως αυτό να αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς ή απώθησης για κάποιους άλλους. Λίγες φορές όμως αναλύεται η πρόθεση, η οποία αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο, καθώς καθορίζει το μεγαλύτερο ποσοστό του εκάστοτε αποτελέσματος σε κάθε περίπτωση.

Ως εκ τούτου, θα προχωρήσω κατευθείαν στο φλέγον θέμα με την εξής ερώτηση:

«Ποια είναι η πρόθεση ή ανάγκη σου, που σε ωθεί να γίνεις ηγέτης;»

Παρακαλώ, αφιέρωσε λίγα λεπτά περισυλλογής προτού απαντήσεις με απόλυτη ειλικρίνεια στον εαυτό σου. Εάν η απάντηση είναι «για λόγους προσωπικής επιβεβαίωσης», τότε στέκεσαι στο λάθος σημείο και χρειάζεται να ξεκινήσεις από την αρχή. Τι εννοώ με αυτό; Μελέτησε το παρακάτω, για την περαιτέρω επεξήγηση.

Ένα από τα πιο βασικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ηγέτη είναι να εμπνέει

Πώς μπορεί κάποιος να εμπνεύσει τους γύρω του; Η αρχή αυτού, βρίσκεται στην αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση... βασικό συστατικό των οποίων είναι η μη ανάγκη για επιβεβαίωση! Απατώντας στο ερώτημα, για να εμπνεύσει κάποιος χρειάζεται να είναι απελευθερωμένος από την εγωική αγκίστρωση στην ανάγκη της επιβεβαίωσης από τους γύρω του, χωρίς όμως να σημαίνει πως τους αγνοεί ή δεν μετρά την ανατροφοδότησή τους - διότι και αυτό, αποτελεί την αντίθετη όψη του ίδιου νομίσματος.

Η ισορροπία βρίσκεται στο κέντρο! Όταν λοιπόν κάποιος «στέκεται γερά στα πόδια του», μπορεί και να αφουγκραστεί τους γύρω του, χωρίς να αλλοιώνεται και χωρίς να εξαρτάται από αυτούς. Τότε και μόνον τότε μπορεί να εμπνεύσει, μέσω της ενσυναισθητικής ανεξαρτησίας. Πόσο ωραία συνδυάζονται οι αντιθέσεις… καθώς, στο κέντρο βρίσκεται η ισορροπία!

Άρα λοιπόν, εάν μπορούσαμε να ψυχογραφήσουμε έναν ηγέτη, θα λέγαμε πως είναι κάποιος που δεν έχει ανάγκη από «χειροκρότημα», που έχει ενσυναίσθηση και μέσω αυτής αφουγκράζεται και μετρά τους γύρω του, με διάκριση… τα οποία γνωρίσματα συνεπάγουν μια αβίαστη ηγεσία, χωρίς επιβολές. Επιπροσθέτως, ένας ηγέτης διακατέχεται από εγγενές κίνητρο. Έχει μια ακούραστη εγρήγορση, μαγνητιζόμενος με ώθηση προς τα επάνω και μπρος και συνδεόμενος με μια πυξίδα που τον ωθεί να παίρνει εξελικτικές αποφάσεις για το ανώτερο καλό του ιδίου και όλης της ομάδας του. Κάπως έτσι, βιώνεται εσωτερικά η ηγεσία ή διαφορετικά, αυτές είναι οι αρχές ενός γνήσιου ηγέτη.

Εν συνεχεία και επιπρόσθετα των παραπάνω, ένας ηγέτης μπορεί να είναι εξισορροπιστής, πρωτοπόρος, διαπραγματευτής, αρχηγός, προστατευτικός, δοκιμαστής, αποφασιστικός, ενισχυτής, ακούραστος, εστιασμένος, φιλάνθρωπος, με πάθος και αγάπη προς της εργασία και τους γύρω του.

Πού μπορώ να βρω έναν ηγέτη;

Έναν ηγέτη, ναι, μπορείς να τον βρεις στο πρόσωπο ενός ανώτατου διοικητικού στελέχους. Μπορείς να τον βρεις εξίσου και σε κάποιο μέλος μίας ομάδας που ηγείται από διοικητικό στέλεχος. Πώς γίνεται αυτό; Η ηγεσία δεν συνεπάγεται τη διοικητική ικανότητα και το αντίστροφο. Υπάρχουν περιπτώσεις που διοικητικά στελέχη χρειάζονται κάποιον να τους εμπνεύσει και κινητοποιήσει και είναι απόλυτα υγιές. Η αρχή της προόδου, είναι η αναγνώριση των σημείων που χρειάζονται ενδυνάμωση. Καθώς, κανείς δεν είναι τέλειος και ούτε χρειάζεται να είναι. Θέτοντάς το διαφορετικά, η τελειότητα ίσως και να ισοδυναμεί με την ολοκλήρωση ενός κύκλου ή αλλιώς ενός τέλματος.

Μπορεί να καλλιεργηθεί η ηγεσία;

Τολμώ να πω, πως πρόκειται για ένα καλά καλλιεργημένο χάρισμα. Αυτό σημαίνει, πως μπορεί να καλλιεργηθεί και να εξελίσσεται παράλληλα με τον ίδιο τον ηγέτη, με τη βοήθεια κάποιου coach, μέντορα ή ψυχολόγου, ανάλογα με τις εκάστοτε προσωπικές ανάγκες.