Το πίστεψες. Το αποφάσισες. Πήγες σε εκείνο το τσάμπα υπερ-σεμινάριο που εσύ κι άλλοι τρακόσιοι χασμουριόσασταν ενώ κάτι φιλάνθρωποι πρώην managers διδάσκανε life changing επιχειρηματικότητα (τάχα μου). Το έφτιαξες. Το βαλες στην βιτρίνα. Το καμάρωσες. Το ντιτζιτάλισες για να χωράει στα social και το πόσταρες παντού να το δει ο πρώην, η πρώην, η θεία Μαίρη κι η γιαγιά Χρυσούλα…. Και κανείς δεν τ’ αγοράζει!... Κανείς! Τζίφος! Περνάνε οι μέρες και πληρώνεις λογαριασμούς και πελάτης δεν μπαίνει στο μαγαζί σου. «Μα πως;» αναρωτιέσαι. «Αφού εγώ εντρεπρενούρ αφού….αφού σταρτάπερ αφού, αφού game changer αφού»!!! Πάπαλα τα εντρεπρενούρικα φίλε! Δεν αγοράζει κανείς!
Και τώρα; Τώρα τι κάνουμε; Πως συνεχίζουμε; Που βρίσκουμε κουράγιο; Τι τεχνικές χρησιμοποιούμε; Τι λέει το εγχειρίδιο του Θετικοσκεφτούλη μέντορα; Τι γράφει το λυσάρι του self-motivated “Unleashed” Υπεράνθρωπου; Που είναι το abundance ρε φίλε; Μήπως δεν το ευχήθηκες δυνατά; Μήπως δεν προσευχήθηκες αρκετά στο συμπαντικό κάρμα να σου στείλει 10 κιλά νόμο της έλξης; Μήπως δεν ξεχείλωσες το στόμα σου να χαμογελάς 16 ώρες την ημέρα όπως σου είπε η αστυνομία της Θετικής Ενέργειας;
Τα σέξι παραμύθια για το business τελειώνουν πιο γρήγορα από το honeymoon στο Bachelor. Μόλις σβήσουν οι κάμερες ο βασταγερός παιδαράς παρατάει την γλυκιά #nextdoor κοπελίτσα και φεύγει αγκαλιά με την #bossgirl Ινσταγκράμισα ενώ η καημένη η Σιντερέλα επιστρέφει τρομαγμένη στο να καθαρίζει στάχτες και να αλλάζει πάμπερς σε παππούδες. Τουτέστιν, τα όμορφα παραμύθια όμορφα καίγονται όταν ο επιχειρηματίας έρχεται σε επαφή με την σκληρή πραγματικότητα που τον δέρνει αλύπητα και τον πετάει στο νησί των επιχειρηματικών ναυαγών. Κι αμέσως μετά στην ουρά του ΟΑΕΔ! Βλέπεις, όλοι οι μέντορες του λέγανε «να ακολουθήσει το πάθος του» για «να σώσει τον κόσμο». Κανείς δεν τον προετοίμασε για το ανελέητο ξύλο που τον περιμένει σε μια αγορά με τρελό ανταγωνισμό και ελάχιστους πόρους.
Τι γίνεται λοιπόν όταν η επιχείρηση δεν πουλάει; Πως αντέχει να προσπαθεί ξανά και ξανά ο επιχειρηματίας όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά; Πως διατηρεί την ψυχραιμία του και βρίσκει λύσεις; Πως συνεχίζει τον αγώνα του ο αρχάριος όταν φαίνεται ότι χάνει;
Το business είναι μαραθώνιος, όχι σπριντ!
Μαραθώνιος σημαίνει θα «στεγνώσεις»! Θα αφυδατωθείς μέχρι λιποθυμίας! Θα βραδιάσει, θα ξανα-ξημερώσει, κι εσύ ακόμα θα τρέχεις! Ο κόσμος θα πηγαίνει για γούστα και διακοπές κι εσύ ακόμα θα τρέχεις! Δεν είναι μπαμ και κάτω, δεν είναι μια κι έξω. Άλλοτε θα τρέχεις κι άλλοτε θα σέρνεσαι. Δεν εξαρτάται από λεφτά, κουλ ιδέες και startup εργαλεία. Δεν είναι κάτι που κάνεις μια φορά και μετά ξεκουράζεσαι, δεν είναι full power στην αρχή και μετά αραλίκι, δεν είναι ενθουσιασμός της στιγμής, δεν είναι «fail fast» και άλλες στρατοσφαιρικού επιπέδου startup ανοησίες. Δεν είναι «πάθος» και ρομαντικές βλακείες που ξεπατίκωσαν από τα Άρλεκιν οι life coaches για να γοητεύσουν τους Απροσπάθητους! Ακόμα κι αν βρεις ένα sweet spot στην αγορά έχεις να τραβήξεις πολύ κουπί για να φτάσεις στην ακτή και να χεις σταθερά έσοδα & πελάτες. Ακόμα κι αν σήμερα πέτυχες τον πελάτη, αύριο θα θέλει κάτι άλλο ή με άλλο τρόπο ή θα ρθει κάποιος ανταγωνιστής να του δώσει κάτι καλύτερο. Στον Μαραθώνιο το πρόβλημα δεν είναι η τεχνική. Είναι ότι κρατάει πολύ και θα σε κάνει πολλές φορές να εύχεσαι να μην είχες ξεκινήσει καν! Ακόμα και η καλύτερη τεχνική, το ακριβέστερο πλάνο κι ο μεγαλύτερος ενθουσιασμός φεύγουν από το παράθυρο όταν έρθει η κούραση, η απογοήτευση, η αφυδάτωση, η αίσθηση του «πότε επιτέλους θα τελειώσει;»!
Μαραθώνιος σημαίνει εξάντληση! Σημαίνει αντοχή, ευρηματικότητα, ανάσες, διαφορετικές ταχύτητες. Κι αυτά εδώ είναι εγκεφαλικά προβλήματα, όχι τεχνικά! Το πρόβλημα της μικρής επιχείρησης είναι η λάθος αντίληψη του ποια είναι η μάχη και πως αντιμετωπίζεται. Οι «ειδικοί» παρουσίασαν το business σαν ένα καθαρά τεχνικό πεδίο που διδάσκεται σε ιδρύματα και οικοσυστήματα και μπορεί να «επιταχυνθεί». Μετά φυσικά ο εντρεπρενούρης βγαίνει στην πραγματικότητα και γίνεται Τζανετάκος από την πολλή σφαλιάρα… Γιατί κανένας δεν τον εκπαίδευσε για μάχη επιβίωσης και μακρύ αγώνα αντοχής.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις όταν δεν πουλάς κι αποθαρρύνεσαι, είναι να πετάξεις όλα τα φρου-φρου κι αρώματα που περνιούνται για επιχειρηματική πληροφορία και να επαναπροσδιορίσεις την μάχη. Δεν κερδίζεται ο Μαραθώνιος σπριντάροντας! Θέλει την αντοχή του Ιώβ, την ευρηματικότητα του Οδυσσέα και την στωικότητα του Μάρκου Αυρήλιου. Όταν το μυαλό σου κολλάει γεννιέται φόβος και στρες, αναποφασιστικότητα, αβεβαιότητα, αναβλητικότητα. Αυτά γίνονται ο Χορός της Μαϊμούς μέσα στο κεφάλι σου. Ξέρεις ποιος το προκαλεί αυτό; Η αφήγηση του τεχνοκράτη και ο συναισθηματισμός του εντρεπρενούρη! Μόνο εγκεφαλικά λύνεται αυτό. Βάλε το μυαλό σου στην σωστή θέση. Πράγματα που θεωρείς ότι είναι χρήσιμα, είναι επικίνδυνα δηλητήρια . Η επιχειρηματική υπερ-πληροφόρηση δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από ότι λύνει. Και οι σωστές αποφάσεις δεν παίρνονται με περισσότερη περιπλοκότητα αλλά με περισσότερη απλότητα. Πήγαινε πίσω και ξαναδιάβασε τις βασικές αρχές της επιχειρηματικότητας. Ποτέ κανείς δεν σου εξήγησε το επιχειρείν τόσο απλά. Τύπωσέ το και πάρ’ το να το διαβάζεις στην παραλία. Από Σεπτέμβριο θα χουμε διαγώνισμα και πρέπει να σαι διαβασμένος.
Καλά μπάνια.
Σχόλια