Στόχος για κάθε επιχειρηματία πρέπει να είναι οι αξίες που αποκομίζει, οδεύοντας προς την επιτυχία, οι οποίες στην ουσία είναι και οι μόνες που μπορούν να τη διασφαλίσουν. Προκειμένου να κατακτηθεί κάθε προσωπική ή συλλογική κορυφή, πρέπει να βγούμε έξω από το comfort zone μας.
Chapter 1: Εμπνευσμένη στοχοθέτηση
Μόνο το 3% των ανθρώπων έχουν έναν στόχο και δουλεύουν για να τον πετύχουν. Από το υπόλοιπο 97% ακούμε δικαιολογίες. Δεν υπάρχει, ωστόσο, δικαιολογία η οποία είναι αρκετά ισχυρή ώστε να σε εμποδίσει να αποκτήσεις αυτό που πραγματικά θέλεις.
Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε δικαιολογίες και να αποσαφηνίσουμε τους στόχους μας, οι οποίοι συγκροτούν την πρώτη αξία:
Χρειάζεται ο καθένας από εμάς να βρει τι είναι εκείνο που του αρέσει και να δουλέψει προς αυτό. Και κάθε εμπόδιο που θα ξεπερνάει, θα τον φτάνει ένα βήμα πιο κοντά στην αυτοολοκλήρωση.
Chapter 2: Οι ανώτερες έννοιες ως κίνητρα
Μόλις έκλεισα τα 18, ζήτησα από τον πατέρα μου να μου πάρει αυτοκίνητο. Η άρνησή του με πείσμωσε τόσο πολύ που του δήλωσα ότι αν ήθελα, θα μπορούσα να το αγοράσω μόνος μου σε 3 μήνες. Ο πατέρας μου γέλασε, καθώς δεν είχα δουλέψει ποτέ στη ζωή μου. Αυτό που θυμάμαι πολύ έντονα ακόμα και σήμερα, ήταν αυτό που αισθάνθηκα εκείνη τη στιγμή. Δεν είχε τόση σημασία για μένα ο στόχος (το να αγοράσω ένα αυτοκίνητο) αλλά τα κίνητρα δημιουργήθηκαν όταν συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να πραγματοποιήσω αυτό για το οποίο δεσμεύτηκα.
Αυτό μας φέρνει στο συμπέρασμα ότι τα κίνητρα είναι διαφορετικά από τον στόχο. Και τα κίνητρα πρέπει να είναι έννοιες όπως η επιτυχία, η συνέπεια και η δημιουργία. Τα κίνητρα πρέπει να πηγάζουν από ανώτερες έννοιες, όχι από υλικά αγαθά.
Chapter 3: Επιμονή & υπομονή
Άρχισα να σκέφτομαι, λοιπόν, τι να κάνω για να κατακτήσω τον στόχο μου. Σκέφτηκα, λοιπόν, τον τότε κολλητό μου και πλέον συνέταιρό μου, ο οποίος έφτιαχνε ιστοσελίδες και τον ρώτησα αν θα μπορούσε να φτιάχνει ιστοσελίδες και για πελάτες, τους οποίους θα έβρισκα εγώ. Η θετική του απάντηση με οδήγησε μπροστά σ’ έναν επαγγελματικό οδηγό, όπου για 100 συνεχόμενα τηλεφωνήματα το μόνο που άκουγα ήταν «όχι». Μετά λοιπόν από 100 απορρίψεις και ενώ ήμουν φανερά απογοητευμένος, είχα προτάσεις να αφήσω αυτό που έκανα και να βγω με τους φίλους μου. Ένα παιδί στην ηλικία μου, θα τα παρατούσε και θα πήγαινε να διασκεδάσει. Εγώ, όμως, αποφάσισα να καλέσω τον υποψήφιο 101, που εντέλει έγινε ο πρώτος πελάτης μας.
Η επιμονή και η υπομονή είναι βασικές αρετές που πρέπει να επιδείξουμε αν θέλουμε να φτάσουμε στον στόχο μας. Και αυτό γίνεται αν έχουμε πειθαρχία ανάμεσα σε αυτό που θέλω τώρα με αυτό που θέλω περισσότερο.
Chapter 4: Ανάληψη επιχειρηματικού ρίσκου
Σε 3 μέρες είχα παραδώσει το πρώτο αυτό έργο και είχα στα χέρια μου ένα ποσό πολύ μεγαλύτερο από ένα μέσο μηνιάτικο. Αντί να αρκεστώ σ’ αυτό, είπα στον κολλητό μου να ανοίξουμε εταιρεία. Παρά τους ενδοιασμούς και τους φόβους, το τολμήσαμε.
Συνεπώς, πρέπει να ρισκάρουμε γιατί το μεγαλύτερο ρίσκο είναι να μην ρισκάρεις για τίποτα.
Chapter 5: Προσαρμοστικότητα
Τελειώνοντας με σπουδές και στρατό, αρχίσαμε να δημιουργούμε την ομάδα μας. Στην αρχή, θέλαμε να προσλάβουμε εκείνους με τις περισσότερες «αντικειμενικές» ικανότητες. Αυτό που διαπιστώσαμε, όμως, ήταν ότι η βασική ικανότητα για να εξελίξεις τον εαυτό σου, την ομάδα σου, τον πελάτη σου, είναι αυτό που είπε ο Δαρβίνος. Δεν επιβιώνει ούτε ο πιο δυνατός, ούτε ο πιο έξυπνος. Επιβιώνει αυτός που αγκαλιάζει την αλλαγή».
Η προσαρμοστικότητα είναι από τις πιο σημαντικές ικανότητες.
Chapter 6: Think big
Στην πορεία των χρόνων, αντιμετωπίζοντας κάθε πρόκληση, έφτασα να μετασχηματίσω εντέλει και τον στόχο μου. Υπήρχαν πολλοί που μου έλεγαν «μην ρισκάρεις άλλο». Αλλά τους αρνητικούς ανθρώπους τους αποφεύγω και πρέπει όλοι να τους αποφεύγουμε, γιατί πολύ απλά έχουν ένα πρόβλημα για κάθε λύση».
Ο μόνος περιορισμός στο μέγεθος του στόχου είναι το ίδιο μας το μυαλό. Δεν πρέπει να μας τρομάζει η αλλαγή, αλλά η στασιμότητα. Πρέπει να φοβόμαστε ένα χρόνο μετά να είμαστε ακριβώς στο ίδιο σημείο που είμαστε σήμερα. Πρέπει να φοβόμαστε 3 χρόνια μετά ο στόχος μας να είναι ο ίδιος που είναι σήμερα. Just think big.
Conclusion
Η ζωή είναι έξω. Όχι στο comfort zone μας. Η Ιθάκη δεν υπάρχει. Τα πάντα γίνονται για το ταξίδι.
*Μπόρεσα όντως μέσα σε 3 μήνες να αγοράσω μόνος μου το πρώτο μου αυτοκίνητο.
Σχόλια