Ανάσταση με λαμπάδες φτιαγμένες από μαθητές-στελέχη της επιχείρησης «Carpe Diem»

Η μαθητική Εικονική Επιχείρηση «Carpe Diem» του Γενικού Λυκείου Ασσήρου, πιστή στη φιλοσοφία της και στο έξυπνο σλόγκαν της: «Πάντα επι-κερι, ένα κερί για κάθε περίσταση», το τελευταίο διάστημα επικεντρώθηκε στη δημιουργία Πασχαλινών λαμπάδων. Το αποτέλεσμα ήταν άκρως εντυπωσιακό και ενθαρρυντικό για τους μαθητές και τις μαθήτριες που έχουν στήσει την επιχείρηση με μεράκι και μεγάλο ενθουσιασμό.   

Στο Πασχαλινό bazaar που διοργανώθηκε στο χώρο του Λυκείου στην Άσσηρο -ένα μικρό χωριό στο νομό Θεσσαλονίκης- τα προϊόντα εξαντλήθηκαν από την πρώτη κιόλας ημέρα!  Οι πελάτες συγκινήθηκαν από την καταπληκτική δουλειά των παιδιών που δεν διακόσμησαν απλά τις λαμπάδες αλλά τις δημιούργησαν μόνα τους, λιώνοντας την παραφίνη και άλλα υλικά σε καλούπια στο εργαστήριο του σχολείου.  

Όπως τονίζουν οι μαθητές-στελέχη της «Carpe-Diem»: «Το σκεπτικό μας είναι το ίδιο κάθε φορά που δημιουργούμε κεριά για κάθε περίσταση: ποιοτικό προϊόν, δημιουργημένο με φαντασία, στην καλύτερη δυνατή τιμή. Οι λαμπάδες και τα πασχαλινά μας αυγά ενθουσίασαν μικρούς και μεγάλους, αυξάνοντας έτσι τις προσδοκίες μας για τα επόμενα επιχειρηματικά μας project», είπαν πολύ χαρούμενα τα παιδιά. 

Πώς έγιναν αυτοί οι 16χρονοι μαθητές επιχειρηματίες μέσα σε λίγους μήνες;  Πώς ξεκίνησαν όλα; Όταν στην αρχή της σχολικής χρονιάς, η Διευθύντρια του Λυκείου κα Μαρία Λυκάρτση και η φιλόλογος Νατάσα Φακετοπούλου αναζητούσαν ένα δημιουργικό project, ένα project που θα έδινε χαρά στα παιδιά και θα τα βοηθούσε να προετοιμαστούν για τη ζωή τους μετά το σχολείο, για την ένταξη στην αγορά εργασίας. Η απόλυτη επιλογή, που προσφέρεται δωρεάν στα σχολεία, ήταν το παγκόσμιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα Μαθητική «Εικονική Επιχείρηση» που υλοποιεί στην Ελλάδα το Σωματείο Επιχειρηματικότητας Νέων/Junior Achievement Greece. Οι δύο εξαιρετικές εκπαιδευτικοί, με πολλή αγάπη και μεγάλη διάθεση για δουλειά και δημιουργία έδωσαν τη δυνατότητα τους μαθητές τους να ζήσουν μια εμπειρία πολύ σημαντική για τη ζωή τους. 

 Η «Carpe Diem» θα παρουσιάσει, θα πουλήσει τα προϊόντα της και θα διαγωνισθεί στη Μαθητική Εμπορική Έκθεση του ΣΕΝ/JA Greece, την Παρασκευή 27 Απριλίου στο Μediterranean Cosmos στη Θεσσαλονίκη, μαζί με άλλες 39 μαθητικές επιχειρήσεις που έχουν δημιουργηθεί σε άλλα σχολεία της Θεσσαλονίκης και της Βόρειας Ελλάδας.

Η κα Φακετοπούλου, που ανέλαβε να υλοποιήσει το πρόγραμμα «Εικονική Επιχείρηση στο σχολείο, εξηγεί πώς τα παιδιά δημιουργούν τα υπέροχα κεριά τους: «Λιώνουν την παραφίνη, αξιοποιούν μπουκάλια για καλούπια και για το στολισμό χρησιμοποιούν διάφορα υλικά, μεταξύ αυτών ελληνικά βότανα, καθώς και την τεχνική του decoupage. Ήταν πολύτιμη στην αρχή η οικονομική βοήθεια του Συλλόγου Γονέων, που προσέφερε το κεφάλαιο με το οποίο ξεκίνησαν τα παιδιά. Χρηματοδότησαν, βέβαια, και τα ίδια την επιχείρησή τους και πήραν πίσω τα χρήματα από τα έσοδα των πρώτων πωλήσεων στο Χριστουγεννιάτικο bazaar. Οι χορηγοί είναι εκ των πραγμάτων περιορισμένοι, η όλη διαδικασία διεκπεραιώνεται από την ομάδα της επιχείρησης, με δυσκολίες αλλά και μεγάλη όρεξη και ενθουσιασμό». 

Πως τα παιδιά επέλεξαν να ασχοληθούν επιχειρηματικά με την κατασκευή κεριών; 

«Το ΓΕΛ Ασσήρου είναι ένα μικρό επαρχιακό σχολείο με περιορισμένη υλικοτεχνική υποδομή και πόρους. Με αυτό το σκεπτικό έπρεπε να κινηθούμε σε δύο παράλληλους άξονες. Να ασχοληθούν οι μαθητές με κάτι εφικτό να παραχθεί από τους ίδιους, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων τους και να είναι ταυτόχρονα ευχάριστο. Έτσι τα παιδιά αποφάσισαν να δημιουργήσουν μόνα τους ξεχωριστά, χειροποίητα κεριά για κάθε περίσταση», εξηγεί η κα Φακετοπούλου και τονίζει πως η συμμετοχή του σχολείου στο πρόγραμμα «Εικονική Επιχείρηση», έδωσε τόσο μεγάλη χαρά και αισιοδοξία στα παιδιά σε βαθμό που άλλαξε εντελώς την καθημερινότητά τους και τον τρόπο που βλέπουν το μέλλον τους.   

«Ενθουσιάζει τα παιδιά το άμεσο αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους, η ανταπόκριση και η περιέργεια των συμμαθητών τους γι αυτό που κάνουν. Έχουν ένα προϊόν που το παρακολουθούν σε όλα του τα στάδια, από το σχεδιασμό ως την υλοποίηση και την προώθηση. Παθιάζονται με το αισθητικό αποτέλεσμα, επιθυμούν την τελειότητα κι εργάζονται ομαδικά γι αυτό. Η αναμονή και μόνο της ώρας που θα ασχοληθούμε με την επιχείρηση είναι διεγερτική!  Έχουμε κάνει διαδικτυακή ομάδα, μιλάμε καθημερινά γι' αυτό, αναζητούμε καινούριες ιδέες και λύσεις.Τα λόγια και το βλέμμα των παιδιών ακτινοβολούν το πάθος τους! Είναι ταυτόχρονα και μια άριστη ευκαιρία να αναπτύξουμε άλλου είδους σχέσεις και τις αξιοποιούμε στο έπακρο», λέει η κα Φακετοπούλου, κι εκείνη με μεγάλο ενθουσιασμό.

Με το αληθινό στήσιμο της δικής τους επιχείρησης, τα παιδιά έχουν εξοικειωθεί με τη με τους ρόλους του Μanager και των Διευθυντών, με τον καταμερισμό των ευθυνών, της στρατηγικής πωλήσεων. Καταστρώνουν σχέδιο λειτουργικής διαχείρισης, αναζητούν χρηματοδότηση, κινούνται ανάλογα με τον προϋπολογισμό. Το κέρδος προέρχεται από την πώληση των προϊόντων σε εκθέσεις στο χώρο του σχολείου, ανοιχτές στο ευρύτερο κοινό. Στη συνέχεια επενδύεται σε καινούρια προϊόντα και σε κοινωφελείς δράσεις της επιχείρησης, κυρίως προς την τοπική κοινωνία.

Η κυρία Φακετοπούλου θεωρεί ότι το πρόγραμμα αποτελεί εξαιρετική ευκαιρία ανάπτυξης δεξιοτήτων, πρωτοβουλιών και κοινωνικών σχέσεων. «Δεδομένης της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας η ευκαιρία που τους δίνεται αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Τους μυεί στο επιχειρηματικό πνεύμα, στην υλοποίηση, αλλά και αξιολόγηση της προσπάθειας, στην αναζήτηση διεξόδων και στην εμπιστοσύνη προς τον εαυτό τους. Ανοίγει ορίζοντες προς δρόμους που πιθανόν δε θα σκέφτονταν τα παιδιά. Ακόμα και η αποτυχία έχει την αξία της ως δίδαγμα», τονίζει η κα Φακετοπούλου και καταλήγει: «Η προσομοίωση αυτή, τελικά, τους διδάσκει αξίες και ικανότητες απαραίτητες για τη ζωή τους. Η απόκτηση κοινωνικών δεξιοτήτων και η σύνδεση του σχολείου με την πραγματική ζωή είναι ιδιαίτερα σημαντικές – μια που το ελληνικό Λύκειο παραμένει εξετασιοκεντρικό και φορτώνει το μαθητή με θεωρητικές γνώσεις, μη συνδεδεμένες με την αγορά εργασίας και τις ανάγκες του 21^ουαιώνα. Από τη μικρή μου εμπειρία σ αυτό το πρόγραμμα, θα προτιμούσα να υπάρχει πιο σαφές οργανόγραμμα από την αρχή ως προς τις αρμοδιότητες τις δικές μου, αλλά και των μαθητών. Επίσης, μια χρηματοδότηση ή καθοδήγηση, ειδικά στα μικρά σχολεία, θα ήταν σωτήρια!».