Η ηγεσία πάντα ασχολείτο με το να εμπνέει και να καθοδηγεί ένα σύνολο ανθρώπων προς έναν συγκεκριμένο στόχο. Μέσα στα χρόνια οι ηγέτες άλλαξαν τον τρόπο και τη συμπεριφορά που κινητοποιεί τις ομάδες των οποίων αυτοί ηγούνται.
1. Υποστηρικτής και όχι η αυθεντία
Οι ηγέτες, ιδιαίτερα στις υψηλές θέσεις , παραδοσιακά θεωρούνται ότι έχουν την τελική γνώμη σε όλες τις αποφάσεις ανεξαρτήτως τι σκέφτονται στην ομάδα τους. Η ηγεσία σήμερα έχει περισσότερο έμπνευση, μετασχηματισμό, αυθεντικότητα και δημιουργικότητα παρά εξουσιαστικό στυλ. Η ηγεσία έχει αλλάξει από κάθετη σε οριζόντια στο τρόπο που παίρνονται οι αποφάσεις, Αυτό απαιτεί αλλαγή στον τρόπο σκέψης, που είναι πιο συνεργατικός, ομαδικός, αλλά και οι αποφάσεις λαμβάνονται από περισσότερους αρμόδιους, που οδηγούν στο να μοιράζουν την εξουσία από το να την κρατούν για τους εαυτούς τους.
2. Προσαρμογή στις ανάγκες και στις προσωπικότητες της ομάδας
Η επιτυχημένη ηγεσία εξαρτάται από το πόσο καλά ταιριάζει η προσωπικότητα του ηγέτη με τις ανάγκες της ομάδας που διοικεί. Οι managers παίρνουν καλύτερες αποφάσεις και χτίζουν καλύτερες ομάδες όταν προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους, ώστε να συμπληρώσουν στις δυναμικές της ομάδας τους. Δηλαδή εξωστρεφείς ηγέτες, άρτιοι στη δουλειά τους, όταν συνεργάζονται με ομάδες χαμηλότερης δυναμικής, θα πρέπει να αποφεύγουν να έχουν τον πλήρη έλεγχο, αλλά να εμπλέκουν και την ομάδα στη λήψη αποφάσεων.
3. Ανθρωπιά, αυθεντικότητα
Οι εργαζόμενοι σήμερα αναζητούν ηγέτες που είναι γνήσιοι, αυθεντικοί, ενημερωμένοι και προσιτοί. Από αυτούς που μένουν κλειδωμένοι μέσα στα γραφεία τους. Οι managers πρέπει να αναπτύσσουν μία ανθρώπινη προσέγγιση στις σχέσεις τους με τις ομάδες τους. Οι ηγέτες χρειάζεται να παρουσιάζουν μία πιο ανθρώπινη συμπεριφορά λόγω της εικονικής φύσης των σχέσεων, καθώς υλοποιούνται οι εργασίες στη σημερινή ψηφιακή παγκόσμια οικονομία. Είναι σημαντικό να είναι ξεκάθαρο το όραμα του ηγέτη και πώς αυτό ευθυγραμμίζεται με το όραμα της εταιρίας. Από εκεί και πέρα ζητά από το προσωπικό να ευθυγραμμίσει το προσωπικό του όραμα με του οργανισμού και να το μοιραστούν με τους συνεργάτες τους. Η παρουσία του ηγέτη στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης δημιουργεί μία σχέση εμπιστοσύνης με την ομάδα του, αφού λειτουργεί μέσα από ένα πλαίσιο που αντιπροσωπεύει τις γνώσεις του και τα «πιστεύω» του.
4. Η θητεία ηγεσίας: Mία πρόσκαιρη πλοήγηση.
Όσο και αν αγαπάς την παρούσα θέση σου, μία μέρα θα πάρεις μία προαγωγή, θα αλλάξεις δουλειά ή θα συνταξιοδοτηθείς. Τίποτα δεν είναι μόνιμο και ουδείς αναντικατάστατος.
Τα 5 μοντέλα ηγεσίας στους οργανισμούς και στις επιχειρήσεις στον 21ο αιώνα.
Οι σημερινοί ηγέτες σε όλους τους χώρους εργασίας διερωτώνται: «Ποιες είναι οι αξίες μου; Ποια είναι τα φυσικά μου, ηγετικά ταλέντα; Πώς μπορώ να χρησιμοποιήσω τα φυσικά μου ταλέντα για το καλό της επιχείρησης/του οργανισμού;».
- Οι υπηρετούντες ηγέτες ενδιαφέρονται ειλικρινά για τις ανάγκες των υπαλλήλων τους. Γνήσιοι εκπρόσωποι του μοντέλου αυτού οι Mahatma Ghandi, Martin Luther King Jr. και Nelson Mandela. Εντούτοις οι millennials προτιμούν τους μοντέρνους υπηρετούντες ηγέτες, που έχουν γνήσιο ενδιαφέρον για την επαγγελματική και προσωπική τους εξέλιξη και θέλουν να γίνουν μέντορές τους.
- Οι καινοτόμοι ηγέτες είναι οι σκεπτόμενοι της συνολικής εικόνας των πραγμάτων και θέλουν να ανακατεύσουν/να συνθέσουν όλα τα δεδομένα για να πετύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αντιπροσωπευτικοί καινοτόμοι ηγέτες είναι στον χώρο της τεχνολογίας, των μέσων, της εκπαίδευσης, της ενημέρωσης κ.λπ. Δεν έχουν υπομονή για να ζουν στη στασιμότητα και δοκιμάζουν νέους τρόπους για να το πετύχουν.
- Οιηγέτες με ρυθμό είναι οραματιστές που εφαρμόζουν ρυθμό όχι μόνο για τη δική τους επιχείρηση, αλλά και για όλη την αγορά. Ενώ οι υπηρετούντες επικεντρώνονται περισσότερο στην ανάπτυξη των ανθρώπων, οι pace setters εργάζονται με τρομερή πίεση για να πετύχουν καλύτερα και ταχύτερα αποτελέσματα. Οι εργαζόμενοι με αυτούς τους ηγέτες αντέχουν στη μεγάλη πίεση, παρακινούν τον εαυτό τους και χρειάζονται μικρή καθοδήγηση σε μεγάλες ιδέες/έργα.
- Οι χαρισματικοί ηγέτες εμπνέουν ανθρώπους γύρω τους με τη χάρη τους. Είναι αυτοί που λένε «ας το κάνουμε μαζί» και χρησιμοποιούν τη δύναμη της προσωπικότητάς τους για να εμπνεύσουν το πάθος για δράση στους άλλους. Όπως οι δύο προηγούμενοι, είναι συχνά οραματιστές. Χρειάζονται την ισορροπία των άλλων γύρω τους για να εκτελέσουν μεγάλες ιδέες και να τις ολοκληρώσουν.
- Οι laissez faire είναι εξαιρετικοί ηγέτες για να δίνουν αρμοδιότητες. Γνωρίζουν καλά πώς να μεταδίδουν το όραμά τους και προτιμούν να δίνουν στις ομάδες τους τα εργαλεία και τον χώρο για να το πετύχουν. Τους αρέσει να περιβάλλονται συχνά από ομάδες με υψηλές δεξιότητες που κινητοποιούνται μόνες τους, χωρίς τη δική τους στενή επίβλεψη. Δεν συνεργάζονται με ομάδες που θέλουν μεγάλη καθοδήγηση και έμμεσο mentoring. Αυτοί οι ηγέτες πιστεύουν ότι οι ομάδες τους θα είναι ικανές και υπεύθυνες να κάνουν ό,τι υποσχεθούν και να δημιουργήσουν έναν νέο ηγέτη.
Η τέχνη και η επιστήμη του coaching έρχεται να βοηθήσει τον σημερινό ηγέτη, ώστε να διοικήσει με γνώσεις, ποιότητες και αξίες.
Να βάζει στόχους και να τους πετυχαίνει, να παίρνει καλύτερες αποφάσεις, να βελτιώνει τις δεξιότητές του και της ομάδας του και να δημιουργεί ένα θετικό περιβάλλον εργασίας, όπου θα αναπτύσσεται όλο το σύστημα: εταιρία, άνθρωποι, οικονομία.
Αυτό επιτυγχάνεται μέσα από προγράμματα coaching ατομικά ή και ομαδικά, όπου ο ηγέτη αναπτύσσει τις ηγετικές του ικανότητες και στη συνέχεια αναπτύσσει τα στελέχη του, ώστε να λειτουργούν με ηγετικές γνώσεις, πνεύμα ομαδικότητας, μεγαλύτερη δέσμευση στην επιχείρηση και ανθεκτικότητα. Το αποτέλεσμα είναι αύξηση της παραγωγικότητας και πιο ικανοποιημένοι εργαζόμενοι.
Πηγή: stentoras.gr
Σχόλια