Ο Ingvar Kamprad απεβίωσε «ήρεμα» το Σάββατο στο σπίτι του στη Σόλνταλ, ύστερα από μια σύντομη ασθένεια.
Ο ιδρυτής του IKEA, Ingvar Kamprad, ο οποίος ξεκίνησε στο αγρόκτημα της οικογένειάς του από μια μικρή επιχείρηση και κατέληξε να δημιουργήσει μια αυτοκρατορία στον χώρο των επίπλων, επιτρέποντας στους πελάτες του να φτιάξουν τα έπιπλά τους από απλά κομμάτια, πέθανε στην ηλικία των 91 ετών.
Η εταιρεία δήλωσε: «Θα λείψει πολύ στην οικογένειά του και το προσωπικό της εταιρείας, η μνήμη του δεν θα ξεχαστεί».
Ο πρόεδρος του Ομίλου IKEA, Jesper Brodin, δήλωσε ότι «η κληρονομιά του Kamprad θα θαυμάζεται για πολλά χρόνια και το όραμά του - να δημιουργήσει μια καλύτερη καθημερινή ζωή για τους ανθρώπους - θα συνεχίσει να μας καθοδηγεί και να μας εμπνέει».
Η ζωή του Kamprad είναι στενά συνδεδεμένη με την εταιρεία που ίδρυσε στην ηλικία των 17 ετών στο οικογενειακό του αγρόκτημα. Η δουλειά του, η ηθική του, η λιτότητα και το γήινο στυλ παραμένουν στον πυρήνα της εταιρικής ταυτότητας έως και σήμερα. Αλλά τα λάθη του στη ζωή, συμπεριλαμβανομένων των πρώιμων φλερτ με τον ναζισμό, δεν ξεχάστηκαν ποτέ.
Ο Kamprad στην πορεία έγινε εξαιρετικά πλούσιος, αν και οι εκτιμήσεις του πλούτου του ποικίλλουν πολύ, καθώς οι διάφορες πηγές υπολογίζουν για λίγο περισσότερο από 100 εκατομμύρια δολάρια μέχρι σχεδόν 60 δισεκατομμύρια δολάρια όταν πέθανε.
Ο Kamprad δημιούργησε το όνομα της εταιρείας από τα δικά του αρχικά (I.K.) και τα πρώτα γράμματα του οικογενειακού αγροκτήματος, Elmtaryd, και της επαρχίας όπου βρίσκεται, Agunnaryd. Το αγρόκτημα βρίσκεται στην καρδιά της Smaland, μιας δασικής επαρχίας, της οποίας οι άνθρωποι είναι γνωστοί για την ευπρέπεια και την εφευρετικότητα τους, ιδιότητες που χαρακτήριζαν και τον Kamprad.
Ο Kamprad, παρά τον πλούτο του, δεν υιοθέτησε ποτέ την αύρα ενός μεγιστάνα, παρά το γεγονός ότο το όνομά του εμφανιζόταν τακτικά στους καταλόγους των πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου. Οδηγούσε ένα απλό Volvo και ντυνόταν ιδιαιτέρως λιτά. Σε ένα βιβλίο του 1998 το οποίο συνυπέγραψε για την ιστορία του ΙΚΕΑ, έγραφε για τη συνήθειά του να επισκέπτεται την αγορά πριν το κλείσιμο, ελπίζοντας να αγοράσει λαχανικά σε καλύτερες τιμές.
"Ήθελε να εμφανίζεται ως ένας άνθρωπος του λαού, ως ένας από εμάς", έγραψε ο Stenebo στο βιβλίο "Η Αλήθεια για την Ikea", που κυκλοφόρησε λίγο μετά την αποχώρησή του Kamprad από την εταιρεία πριν από περίπου μια δεκαετία.
Ο Kamprad, ο οποίος γεννήθηκε στις 30 Μαρτίου 1926, ήταν γεννημένος επιχειρηματίας. Πωλούσε σπιρτόκουτα σε γείτονες από το ποδήλατό του. Είχε διαπιστώσει ότι μπορούσε να αγοράζει χονδρικώς τα σπιρτόκουτα από τη Στοκχόλμη και να τα πουλάει σε χαμηλή τιμή, εξακολουθώντας όμως να βγάζει καλό κέρδος. Από τα σπιρτόκουτα, επεκτάθηκε στην πώληση ψαριών, διακοσμήσεις χριστουγεννιάτικων δέντρων, σπόρους και αργότερα στυλό και μολύβια.
Το 1950, ο Kamprad άρχισε την ασχολία του με τα έπιπλα, με κομμάτια που παράγονταν από τα δάση κοντά στο σπίτι του. Μετά τη θετική ανταπόκριση που έλαβε, αποφάσισε να διακόψει όλα τα άλλα προϊόντα και να επικεντρωθεί στα έπιπλα χαμηλού κόστους.
Έκτοτε, η ιδέα του IKEA, με τους πελάτες να μπορούν να συναρμολογούν μόνοι τους τα έπιπλα σε προσιτές τιμές, έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο.
Πριν η εταιρία του γίνει διεθνώς γνωστή, ο Kamprad είχε προβεί σε συνεργασίες που θα τον στοίχειωναν μέχρι τον θάνατό του.
Το 1994, η σουηδική εφημερίδα Expressen ανέφερε ότι ο Kamprad είχε επαφές με τον Σουηδό φασίστα ηγέτη Per Engdahl στη δεκαετία του 1940 και στη δεκαετία του '50. Σε επιστολή προς τους εργαζόμενους στο ΙΚΕΑ, ο Kamprad αναγνώρισε ότι πράγματι κάποτε είχε συμπάθειες για τον ακροδεξιό ηγέτη λέγοντας «ήταν ένα κομμάτι της ζωής μου που μετανιώνω πικρά».
Στο βιβλίο του 1998, έδωσε στο φως περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τις νεανικές «αυταπάτες» του, λέγοντας ότι είχε επηρεαστεί ως παιδί από την ισχυρή υποστήριξη της Γερμανίδας γιαγιάς του στον Αδόλφο Χίτλερ.
Το βιβλίο περιείχε επίσης λεπτομέρειες για τους αγώνες του με το αλκοόλ καθώς και τις επιχειρηματικές του επιτυχίες και αποτυχίες.
Η IKEA τιμάει τη σουηδική της κληρονομιά: Τα καταστήματα της είναι βαμμένα μπλε και κίτρινα όπως η σουηδική σημαία και σερβίρουν κεφτεδάκια και άλλα παραδοσιακά σουηδικά φαγητά. Αλλά η σχέση του Kamprad με την πατρίδα του ήταν μερικές φορές περίπλοκη.
Μετακόμισε στην Ελβετία στα τέλη της δεκαετίας του 1970 για να αποφύγει να πληρώσει τους σουηδικούς φόρους, οι οποίοι τότε ήταν οι υψηλότεροι στον κόσμο. Αποφάσισε να επιστρέψει στην πατρίδα του μόνο αφού πέθανε η δεύτερη γυναίκα του το 2011.
Όμως ο Kamprad ήταν και ιδιαίτερα κοινωνικά ευαίσθητος, καθώς μονάχα το 2012 δώρισε 20 εκατομμύρια δολάρια σε φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Αν και αποχώρησε από την εταιρεία το 2013, οι αξίες του συνέχισαν να πρεσβεύουν την πολιτική του ΙΚΕΑ. Ο Kamprad άφησε πράγματι ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στο λιανικό εμπόριο και στη καθημερινή ζωή των καταναλωτών.
Σχόλια