14+1 Υπερτροφές για μέγιστες (εγκεφαλικές) αποδόσεις

Δεν είναι καθόλου τυχαία η σύγκριση των εργασιακών συνθηκών με τον στίβο μάχης. Όλοι μαχόμαστε/ συγκρινόμαστε με κάποιον άλλον, είτε συνάδελφο, είτε ανταγωνιστή, είτε τον ίδιο μας τον εαυτό. Όποια ιδεολογική προσέγγιση κι αν έχετε, ανήκει σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες. Ετοιμαζόμαστε από μικρά παιδιά για αυτή τη μάχη: συλλέγουμε πληροφορίες και γνώσεις, αναπτύσσουμε ικανότητες, καλλιεργούμε δεξιότητες, προσλαμβάνουμε τους καλύτερους (σε σχέση με τι και ποιον;) για να μας βοηθήσουν να πετύχουμε τους στόχους μας και ξεχνάμε το πιο βασικό, την ανάπτυξη του μοναδικού συστήματος που μπορεί να είναι αμυντικό και επιθετικό ταυτόχρονα: τον ίδιο μας τον οργανισμό. 

Ας φανταστούμε λίγο την εικόνα: είμαστε έτοιμοι για την παρουσίαση ενός πολύ σημαντικού project που δουλεύουμε πάρα πολύ καιρό, που υπόσχεται μεγάλο κέρδος και ανακούφιση από φόρτο εργασίας στους ανθρώπους που είναι πιθανοί χρηματοδότες. Έχουμε αφιερώσει ατελείωτες ώρες δουλειάς, μακριά από αγαπημένους και οικογένεια, αμέτρητα μερόνυχτα ανησυχίας και άγχους για την κατάληξη αυτού του project και πώς μπορεί να πετύχει. Όμως, έχουμε πάθος, δεν καταλαβαίνουμε ούτε κούραση, ούτε ξέρουμε τι σημαίνει η λέξη «ύπνος», νιώθουμε αυτή την άσβεστη επιθυμία για αυτό το αντικείμενο του πόθου μας: την επιτυχή ολοκλήρωση του project. Ξέρουμε ότι όταν τελειώσει, θα έχουμε κάνει τη δουλειά της ζωής μας, είναι πολύ σημαντικό για εμάς, μας καθορίζει σαν το πετσί μας, άλλωστε αυτός είναι ο σκοπός που κάνουμε αυτό που κάνουμε και είμαστε και οι καλύτεροι σε αυτό. Ένας επαγγελματίας με επιχειρηματικές ανησυχίες, δεν είναι απλά ένας εργαζόμενος του εαυτού του (ή των άλλων)- είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο και αυτό το project είναι η καλύτερη απόδειξη.

Έχετε φτιάξει αυτή την εικόνα; Τέλεια, τώρα θέλω να της δώσετε ακόμα περισσότερο χρώμα, να της δώσετε κίνηση, σαν ταινία, να την μεγαλώσετε και να την βλέπετε τεράστια μπροστά στα μάτια σας. Τώρα, ανεβάστε και το volume των ήχων, ίσως είναι οι χτύποι της καρδιάς μας από την έξαψη για την παρουσίαση; Μήπως να ανεβάσουμε λίγο και την εσωτερική φωνή που μας λέει «έλα, λίγο ακόμα έμεινε, είσαι τόσο κοντά, θα τα καταφέρεις, ναι!»; Τέλεια. Μεγεθύνετε και τα συναισθήματα, το πάθος, την ακούραστη επιθυμία για το αποτέλεσμα, την έξαψη… Είναι τόσο ζωντανή αυτή η εικόνα τώρα!

Και τώρα σκεφτείτε ότι είστε λίγες στιγμές πριν την τελική παρουσίαση, όλα είναι έτοιμα. Οι πιθανοί χρηματοδότες σας περιμένουν, οι συνεργάτες σας είναι έτοιμοι, εσείς είστε έτοιμος και η καρδιά σας χτυπάει ακόμα πιο δυνατά και γρήγορα. Δεν σας ανησυχεί που αισθάνεστε έντονο πονοκέφαλο ή εντερικές ενοχλήσεις, αυτά είναι φυσιολογικά. Ακόμα και να μην είναι, τώρα έχουμε δουλειά, η παρουσίαση είναι πιο σημαντική. Έτσι δεν είναι;

Και, ξαφνικά, μπαίνοντας στην αίθουσα για να ξεκινήσετε, αισθάνεστε κάτι πολύ περίεργο… Μπα, αποκλείεται. Όμως, η αίσθηση γίνεται πιο έντονη. «Όχι τώρα», σκέφτεστε, «όχι τώρα!! Είναι τόσο σημαντ…» Και λιποθυμάτε.

Τέτοιες στιγμές έχουμε ζήσει όλοι, λίγο ή πολύ. Άλλες με μεγαλύτερη ένταση, άλλες με μικρότερη. Όμως, το θέμα τελικά είναι ένα: τα σημάδια που μου έδινε το σώμα μου κι εγώ απλά δεν έδινα σημασία ή έκανα ότι δεν άκουγα. 

Μάλιστα. Ξέρω τι θέλετε. Θέλετε να μάθετε τις 14+1 υπερτροφές για τις μέγιστες αποδόσεις. Και σε λίστα με γρήγορα, επιστημονικοφανή δεδομένα, όπως είναι στα περιοδικά, γιατί αυτό έχετε ανάγκη. Γιατί πιστεύετε ότι αυτά είναι που λείπουν. Ποιος θέλει να κάτσει πίσω και να διαβάσει ένα άρθρο που θα μιλάει για ηρεμία, προγραμματισμό και επανα- προγραμματισμό (Mind Re- Engineering) όταν «τα πράγματα εκεί έξω τρέχουν»; Θέλουμε γρήγορες και μόνιμες λύσεις σε ένα προσωρινό πρόβλημα. Ή θέλουμε προσωρινές λύσεις σε ένα μόνιμο πρόβλημα. Εξαρτάται από ποια οπτική γωνία το βλέπει κάποιος και από ποια θέση. 

Δεν είμαι μια mainstream διαιτολόγος- διατροφολόγος. Είμαι διαΣτροφολόγος, όπως με λένε οι συνεργάτες μου. Το βλέπω αλλιώς, μερικές φορές ανάποδα, μερικές φορές ανάποδα και αντίστροφα ταυτόχρονα. Στα χρόνια που δουλεύω με τους ανθρώπους στα θέματα αλλαγής διατροφικών συνηθειών, δεν συνειδητοποιούν πόσο σημαντικά είναι τα σημάδια που μας δίνει το σώμα μας. Απλά το μυαλό επιλέγει να μην συνδέεται με τους άλλους εγκεφάλους (καρδιά και έντερο). Ζει στο «ρετιρέ», κατάλαβες; Νομίζει ότι έχει καλύτερη θέα και άρα ξέρει και καλύτερα. Όμως, οι γερές βάσεις βρίσκονται στη γη. Ξαναδιάβασε αυτή την παράγραφο τρεις φορές.

Την επόμενη εβδομάδα θα γράψω για τις Υπερτροφές, όντως.