Το μικρόβιο της φιλοδοξίας

Πριν αρκετά χρόνια, άκουσα μια ιστορία. Άκουσα πως ο Bill Gates, ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, πριν φτάσει σε αυτό το επίπεδο, έκανε μια διαδρομή από ΗΠΑ προς Καναδά. Τότε κρατούσε μαζί του κάτι δισκέτες όπου είχε γράψει τον κώδικα τωνMS Dos, αυτό που αργότερα εξελίχτηκε και έγινε παγκοσμίως γνωστό ως WINDOWS.

Όταν έφτασε στα σύνορα, ρωτήθηκε από τον συνοριοφύλακα αν κρατάει τίποτα μεγάλης αξίας μαζί του. Εκείνος έβγαλε τις δισκέτες, τις έδειξε και είπε ότι αυτά που βλέπεις σε λίγα χρόνια θα έχουν αξία πάνω από 50 δις. Ο συνοριοφύλακας γέλασε και τον άφησε να περάσει. Το μόνο λάθος του Bill Gates τότε ήταν η εκτίμηση του για την αξία του περιεχομένου των δισκετών διότι μέχρι τώρα έχουν ξεπεράσει κατά πολύ το ποσό που είχε πει.

Αυτή η ιστορία μου δημιούργησε πολλά ερωτήματα.

Πως κάποιος που είχε παρατήσει το πανεπιστήμιο και δούλευε πάνω σε κάτι τελείως καινούργιο για τον κόσμο, πίστευε τόσο πολύ ότι θα πετύχει σε αυτό το βαθμό;

Διαβάζοντας λοιπόν αρκετές αυτοβιογραφίες επιτυχημένων προσωπικοτήτων και παρακολουθώντας αρκετές ομιλίες και συνεντεύξεις τους, διαπίστωσα ότι όλοι είχαν πολλά κοινά. Ένα από αυτά ήταν το μικρόβιο της φιλοδοξίας. Όσο παράξενο και αν σας φανεί, οι περισσότεροι από εκείνους δεν ήθελαν απλά να χτίσουν μία μεγάλη εταιρία. Ήθελαν να κάνουν την διαφορά, να αλλάξουν τα δεδομένα και τον τρόπου που λειτουργούσαν τα πράγματα μέχρι τότε. Και βέβαια, πραγματοποιώντας αυτόν το σκοπό τους, έχτιζαν ταυτόχρονα τις εταιρίες-κολοσσούς. 

Το “γιατί” τους όμως ήταν να αφήσουν το στίγμα τους στο κόσμο. Το “πως” ήταν η τεράστια επιχειρηματική τους επιτυχία.

Συγκρίνοντας λοιπόν τα λόγια από τα βιβλία τους, συνεντεύξεις  κλπα, βρήκα τα παρακάτω κοινά χαρακτηριστικά:

1) Φιλοδοξία

Όλοι τους όπως αναφέραμε ήθελαν να αφήσουν το στίγμα τους στον πλανήτη. Ήθελαν το όνομα τους να συνδεθεί με την “αλλαγή” και την “πρωτοπορία”.

2) Θέληση

Το να “θέλεις” να καταφέρεις κάτι μοναδικό, χωρίς να κάνεις τις απαραίτητες πράξεις είναι απλός ένα όνειρο. Όλοι τους είχαν θέληση και πάθος να πραγματοποιήσουν το σκοπό τους ο οποίος τους ξύπναγε με μία διακαώς επιθυμία, όρεξη και δύναμη για να ρίχνονται στη μάχη κάθε μέρα.

3) Πίστη

Η αμφιβολία είναι ένα τρωκτικό, που άμα την αφήσεις, ροκανίζει μέρα με την μέρα την πίστη σου, μέχρι να φτάσεις στο σημείο να αναρωτιέσαι για ποιο λόγο ξεκίνησες εξαρχής. Η πίστη στους ανθρώπους που αναφέρομαι έπιανε όλο το χώρο στο μυαλό τους οπότε δεν χώραγε ούτε σταγόνα αμφιβολίας ότι υπάρχει έστω η πιθανότητα να μην υλοποιήσουν το στόχο τους.

4) Περιφρόνηση στη προσωρινή αποτυχία.

Η λέξη κλειδί είναι το “προσωρινή”. Σε κανέναν τους δεν ήρθε η επιτυχία στρωμένη. Έπρεπε να παλέψουν για εκείνη. Υπήρχαν μέρες γεμάτες αποτυχία. Μέρες που ο σκοπός τους λόγω των καταστάσεων φαινόταν μακρινό όνειρο, αλλά ποτέ δεν έπαψαν να πιστεύουν πόσο μάλλον να συνεχίζουν να προσπαθούν. Γνώριζαν πως η αποτυχία ήταν προσωρινή. Την έβλεπαν ως άλλο ένα εμπόδιο που έπρεπε να ξεπεράσουν και να μάθουν από αυτό.

5) Περιφρόνηση στις αρνητικές απόψεις των άλλων.

Το όραμα τους ήταν τόσο μεγάλο που ακουγόταν τρελό ακόμα και στα πιο κοντινά τους άτομα. Πολλοί που ξεκίνησαν μαζί τους, τους άφησαν, πολλοί τους αμφέβαλλαν και άλλοι τους κατηγόρησαν για ονειροπαρμένους. Εκείνοι τους περιφρόνησαν και τους έδειξαν πως γίνεται.

6) Καθημερινή βελτίωση

Για να μεγαλουργήσεις, δεν έχεις την πολυτέλεια να μένεις στάσιμος στις γνώσεις σου. Η καθημερινή βελτίωση, η ασταμάτητη προσπάθεια να γίνονταν καλύτεροι από τους “χθεσινούς” τους εαυτούς και ταυτόχρονα από τον ανταγωνισμό, τους έφεραν στην σημερινή τους επιτυχία.