Στις 3 Αυγούστου (ήτοι 3 μήνες από τη δημοσίευση του νόμου στο ΦΕΚ) θα εκκινήσει η διαδικασία υποβολής αιτήσεων όσων επιχειρήσεων επιθυμούν να ενταχθούν στη διαδικασία εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών προς τράπεζες, εφορία και ασφαλιστικά ταμεία, πιστωτές.
Επρόκειτο για μια ενιαία και μακροπρόθεσμη λύση που σκοπό έχει αφενός τη ρύθμιση των οφειλών της επιχείρησης προς εξασφάλιση της βιωσιμότητας του οφειλέτη και αφετέρου την αναδιάρθρωση χρεών για συνέχιση της επιχειρηματικής δραστηριότητας του οφειλέτη. Ταυτοχρόνως, ως σημείο αναφοράς ορίζεται το μικρό διαχειριστικό κόστος (μιας και όλη η διαδικασία θα γίνεται ηλεκτρονικά), θα κινηθεί σε ένα ολιστικό εξωδικαστικό πλαίσιο ενώ αξιοσημείωτο είναι ότι για πρώτη φορά θα συνδιαλλεγεί και διαπραγματευτεί ο οφειλέτης με το σύνολο των πιστωτών του.
Εν συνεχεία, δικαιούχοι ρύθμισης είναι α) οι ελεύθεροι επαγγελματίες που έχουν την εμπορική ιδιότητα και β) όσες επιχειρήσεις έχουν την έδρα τους στην Ελλάδα. Προϋπόθεση δε για την ένταξη της επιχείρησης στη ρύθμιση είναι τα χρέη να ξεπερνούν τις 20.000 € και ειδικότερα είτε η οφειλή να είναι σε καθυστέρηση τουλάχιστον ενενήντα ημέρες μέχρι και τις 31/12/2016 είτε να έχει υπαχθεί σε ρύθμιση μετά την 1/6/2016.
Ειδικότερα, δεν είναι αναγκαία η καταγγελία της δανειακής σύμβασης από την πλευρά του οφειλέτη για να υπαχθεί στη ρύθμιση ενώ δεν εξαιρούνται και τα δάνεια με εγγυητή το ελληνικό Δημόσιο. Στη διαδικασία υπάγονται και τα κοινωφελή ιδρύματα. Βασικός στόχος είναι να ενταχθούν επιχειρήσεις με κύριο σκοπό την εξυγίανση τους και την ομαλή συνέχιση της λειτουργίας τους και όχι να αντικατασταθούν οι πτωχευτικές διαδικασίες και τα πτωχευτικά δικαστήρια.
Επιπροσθέτως, ελεύθεροι επαγγελματίες που δεν μπορούν να υπαχθούν στην εν λόγω ρύθμιση, δύναται να ρυθμίσουν τα χρέη τους προς ασφαλιστικά ταμεία και εφορία στο πλαίσιο των 120 δόσεων με ελάχιστη μηνιαία καταβολή το ποσό των 50 ευρώ.
Ο ν. 4469/2017 –σύμφωνα με όσα μάλιστα προελέχθησαν- έρχεται ως σανίδα σωτηρίας για το ήδη κατεστραμμένο ελληνικό επιχειρείν. Χαρακτηριστική είναι η δυσμενής θέση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα αναφορικά με το ποσοστό επενδύσεων που λαμβάνουν χώρα σε αυτή. Σύμφωνα μάλιστα με πρόσφατη έρευνα, η χώρα έχει απωλέσει τον ελκυστικό χαρακτήρα της στο τομέα των επενδύσεων και αυτό δικαιολογείται τόσο εξαιτίας των υψηλών φορολογικών συντελεστών όσο και λόγω της ατέρμονης γραφειοκρατίας που εντοπίζεται με αποτέλεσμα ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις να επιλέγουν φορολογικώς ελκτικές χώρες.
Σε κάθε περίπτωση δε, είναι κοινώς παραδεκτό ότι το κοινωνικό πλεόνασμα που έχει προκύψει από το υστέρημα του ελληνικού λαού, έπρεπε να διανεμηθεί με μέτρα τα οποία θα στηρίζουν την ανάπτυξη της χώρας και την ανάταξη του παραγωγικού ιστού. Είναι σαφές ότι απαιτούνται άμεσες εμπροσθοβαρείς δράσεις τόσο για την καταπολέμηση της ανεργίας όσο και την προώθηση της επιχειρηματικότητας.
Σχόλια