Όταν πρόκειται να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε στη ζωή μας, συχνά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια επώδυνη επιλογή: Το μονοπάτι της κλίσης μας ή το ασφαλές, προβλέψιμο μονοπάτι.
Το ασφαλές μονοπάτι μας προσφέρει τη σταδιακή κατάκτηση ενός σταθερού και αξιόπιστου επαγγέλματος, το οποίο μπορεί να μην μας ενθουσιάζει, αλλά υπόσχεται οικονομική σταθερότητα και ασφάλεια.
Από την άλλη, το μονοπάτι της κλίσης μας είναι πολλές φορές μια ακροβασία σε τεντωμένο σχοινί, όπου ονειρευόμαστε να βιοποριστούμε από κάτι που αγαπάμε βαθιά, ενώ παράλληλα παλεύουμε με τον φόβο της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας.
Η επιλογή αυτή μπορεί να φαίνεται επώδυνη, αλλά ίσως να μην είναι τόσο δραματική όσο νομίζουμε, αν επανεξετάσουμε την έννοια της ασφάλειας. Μπορεί να αισθανόμαστε «ασφαλείς» σε μια δουλειά που δεν μας εκφράζει, όμως είμαστε πραγματικά ασφαλείς όταν περνάμε τη ζωή μας κάνοντας κάτι που δεν μας γεμίζει; Σε έναν κόσμο όπου ο ανταγωνισμός είναι σκληρός, μια καριέρα που επιλέγουμε από φόβο θα είναι το όνειρο, η επιθυμία κάποιου άλλου. Το δικό μας «σχέδιο Β» θα είναι το «σχέδιο Α» κάποιου άλλου, πράγμα που τον βάζει σε πλεονεκτική θέση. Όταν κάποιος κάνει μια δουλειά με αληθινό ενδιαφέρον και κίνητρο, είναι πολύ πιο πιθανό να διαπρέψει, ενώ εμείς μπορεί να βαλτώσουμε σε μια επαγγελματική ρουτίνα που θα μας φέρνει διαρκώς αντιμέτωπους με το υπαρξιακό ερώτημα: «Έτσι θα πάει η ζωή μου;»
Αυτό που αγαπάμε είναι και αυτό που μας απορροφά πλήρως, κάτι που θα κάναμε ακόμη και δωρεάν. Αυτή η αφοσίωση και το κίνητρο θα μας βοηθήσουν να το κατακτήσουμε. Η αποτυχία δεν έχει το ίδιο βάρος όταν ασχολούμαστε με κάτι που αγαπάμε, γιατί η ίδια η διαδικασία μάθησης και εξέλιξης είναι από μόνη της ανταποδοτική και ικανοποιητική. Μια δεκαετία μέτριων αποτελεσμάτων σε κάτι που αγαπάμε είναι λιγότερο δυσβάσταχτη από μια ολόκληρη καριέρα με αδιάφορες αποδόσεις σε έναν τομέα που δεν μας αρέσει.
Βεβαίως η πραγματικότητα για τους περισσότερους ανθρώπους είναι πιο σκληρή. Δεν έχουν όλοι την πολυτέλεια να ακολουθήσουν τα όνειρά τους χωρίς ρίσκο. Η οικονομική πίεση και οι υποχρεώσεις αναγκάζουν κάποιον να επιλέξει το “ασφαλές” μονοπάτι, ακόμα και αν δεν το αγαπά. Άραγε πόσο ασφαλές είναι να περάσουμε τη ζωή μας αναγκάζοντάς μας να κάνει κάτι που γνωρίζουμε εξ αρχής ότι δεν θα ευχαριστηθούμε απλώς και μόνο να επιβιώσουμε;
Το να έχει κάποιος ένα αληθινό πάθος δεν είναι δεδομένο. Οι περισσότεροι άνθρωποι περνούν τη ζωή τους χωρίς να ανακαλύψουν κάτι που να τους εμπνέει βαθιά. Όμως, αν σταθούμε αρκετά τυχεροί ώστε να το βρούμε, το να το αγνοήσουμε σημαίνει πως διακινδυνεύουμε πολύ περισσότερα απ’ όσα φανταζόμαστε. Οφείλουμε στον εαυτό μας να αναλογιστούμε αν αξίζει να ρισκάρουμε για να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας ή αν θα παραμείνουμε για πάντα παγιδευμένοι σε μια ζωή που δεν μας ικανοποιεί.
Σχόλια