Καπνοβιομηχανία Κεράνης. Μια εταιρεία με ένδοξο παρελθόν αλλά θλιβερό παρόν

Πίσω, λοιπόν, στα μέσα της δεκαετίας του 1920, όταν ένας νεαρός από το Καρπενήσι, ο Γεώργιος Κεράνης, συστήνει μια μικρή προσωπική εταιρεία, την οποία στεγάζει στις εγκαταστάσεις του δημόσιου καπνοκοπτηρίου. Το 1927 βγάζει στην αγορά το "Έθνος", το πρώτο τσιγάρο της ελληνικής αγοράς, το οποίο γνωρίζει εντυπωσιακή επιτυχία και δίνει το όνομά του στην καπνοβιομηχανία. Ακολούθως κυκλοφορούν τα επόμενα χρόνια το Έθνος με την κεφαλή του Ερμή και το "Άρωμα".

Το 1929, ο Γ. Κεράνης συνεταιρίζεται με τους συγχωριανούς του Νικόλαο Κεράνη και Σοφοκλή Φλέγκα, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα η εταιρεία αποκτά δικό της βιομηχανικό χώρο στον Πειραιά, όπου θα παρέμενε μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα. Το 1935, η «Καπνοβιομηχανία ΕΘΝΟΣ-Γ.Α.Κεράνης» μετατρέπεται σε ανώνυμη εταιρεία και, τέσσερα χρόνια αργότερα, εισέρχεται δυναμικά στο Χρηματιστήριο.

Έκτοτε η ανάπτυξη της εταιρείας είναι καταιγιστική. Νέα σήματα, όπως τα ΡΕΧ, Ερμής και ΑΑ, εμπλουτίζουν την γκάμα της εταιρείας, η οποία στη δεκαετία του 1960 διευρύνει τον εργοστασιακό της χώρο, ενώ κατασκευάζει και έναν τεράστιο αποθηκευτικό χώρο 48.000 τ.μ στη Θηβών.

Όλα αυτά, δυστυχώς, δεν θα προλάβει να τα βιώσει ο Γεώργιος Κεράνης, ο οποίος πεθαίνει πρόωρα το 1948, κυριολεκτικά πάνω στην ακμή της επιχειρηματικής του δραστηριότητας. Το τιμόνι της εταιρείας αναλαμβάνει η σύζυγός του, η οποία πλαισιωμένη από ικανούς συνεργάτες και συνεταίρους, καταφέρνει να τη φθάσει στο απόγειο της δόξας της.

Εν τω μεταξύ, πληθώρα καινοτόμων σημάτων θα κυκλοφορήσουν στην αγορά, πολλά από τα οποία υπήρξαν απόρροια της συνεργασίας, μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1970, με ξένους οίκους. Πιο χαρακτηριστικά ήταν το πολύ επιτυχημένο PALLAS, το πρώτο blend τσιγάρο που παράχθηκε στην Ελλάδα, το ΚΕΡΑΝΗΣ φίλτρο (σκληρό και μαλακό), το σήμα με τις μεγαλύτερες πωλήσεις της εταιρείας, όπως επίσης τα KENT, PALL MALL, HB, BENSON & HEDGES, KIM και CORTINA. Μάλιστα, με το CORTINA ULTRA LIGHT, θα μυήσει το ελληνικό κοινό στα ελαφριά τσιγάρα.

Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980 η καπνοβιομηχανία Κεράνης έχει διαγράψει μία αξιοζήλευτη πορεία, με ισχυρή παρουσία τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό. Τα χρόνια εκείνα το εργατικό δυναμικό της έφθανε τα 2.500 άτομα. Σύμφωνα δε με τα αρχεία της, ενδεικτικό του ρόλου που διαδραμάτιζε στην εργατική ζωή της περιοχής, από την ίδρυση ως την παρακμή της εργάστηκαν και συνταξιοδοτήθηκαν περισσότεροι από 24.000 Πειραιώτες.

Όμως, δεν θα αργήσει να γίνει αντιληπτό ότι η ανάπτυξη της εταιρείας δείχνει να έχει φθάσει στα όριά της. Άγνωστο για ποιους λόγους, η καπνοβιομηχανία, που μετονομάζεται σε «Κεράνης Συμμετοχών» αποφασίζει να μπει σε «ξένα χωράφια», διευρύνοντας τις δραστηριότητές της σε τομείς όπως το εμπόριο ποτών και τροφίμων, ακόμα και τις ιχθυοκαλλιέργειες. Το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό, αφού η φθίνουσα πορεία που θα ακολουθήσει δεν θα έχει τελειωμό.

Το κλίμα όχι μόνο δεν θα αλλάξει με την πώλησή της το 1998, αλλά θα επιδεινωθεί αφού η μετοχή της εταιρείας εξελίσσεται σε «φούσκα» διαγράφοντας «τρελή» πορεία στο Χρηματιστήριο. Την ίδια στιγμή, όπως κατήγγειλαν οι εργαζόμενοι της πολύπαθης εταιρείας, παρά τα 17 δισ. δραχμές που αντλήθηκαν από την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, δεν έγινε καμία σοβαρή επένδυση. Ήταν πλέον φανερό ότι η επιχείρηση είχε περάσει σε λάθος χέρια, σε χέρια ανθρώπων που πλούτισαν –και φυσικά έμειναν ατιμώρητοι- χωρίς να σεβαστούν την ιστορία και το όνομά της.

Οι τίτλοι τέλους για την ιστορική εταιρεία ήταν απλά θέμα χρόνου για να πέσουν. Το 2007, με απόφαση εξπρές του Εφετείου Πειραιά, που εκδόθηκε μέσα σε 12 μόλις μέρες, η καπνοβιομηχανία Κεράνης, ένα από τα τελευταία εναπομείναντα εργοστάσια της άλλοτε μεγάλης εργατούπολης, τέθηκε υπό εκκαθάριση.

Οι 145 εργαζόμενοι, απλήρωτοι για μία διετία (με δεδουλευμένα που έφθαναν τα 8 εκατ. ευρώ), παρά τις κινητοποιήσεις τους και τον αγώνα τους για να δικαιωθούν, βρέθηκαν άφραγκοι στο δρόμο. Μαζί με αυτούς, περίπου 27.000 μικροεπενδυτές, όσοι δηλαδή επένδυσαν στη μετοχή, θα δουν τις περιουσίες τους να εξανεμίζονται.

Πηγή: Επιχειρείν αλά ελληΝΙΚΑ (Εκδ. Σταμούλης)