Μιλάμε ουσιαστικά για τρία δρομάκια που συναντιούνται, τα οποία πιθανότατα αν δεν έχετε ζήσει στην Κυψέλη ή στα όρια της με το Γαλάτσι, πιθανότατα δεν τα έχετε ξανακούσει ποτέ και για τρεις ολοκαίνουργιους χώρους μικρών επιχειρήσεων.
Πολύ κοντά στην ησυχία του λόφου με την όμορφη θέα, τα φραγκόσυκα και τα εναπομείναντα μικρά κτίσματα με τους κήπους και τις γλάστρες από τενεκέδες λαδιού, τη λεγόμενη και ως Αλεπότρυπα, βρίσκεται η οδός Φαιδριάδων, η οδός Κοτυλαίου και η ανηφορική οδός Αριάδνης.
Η τελευταία, μοιάζει με ασφαλτοστρωμένη γέφυρα που ενώνει την Άνω Κυψέλη με το Γαλάτσι, και όλες μαζί συναντιούνται άτυπα σε ένα χαρακτηριστικό σημείο που μέχρι πρόσφατα υπήρχαν μονάχα σπίτια, αδειανοί χώροι προς ενοικίαση και μπόλικα, για χρόνια κλειστά, καταστήματα.
Πολύ πρόσφατα ωστόσο, το σημείο αυτό έχει χρωματιστεί από μια πρωταρχική ζωντάνια παρόμοια με εκείνη που κυριαρχεί κατά τόπους σε άλλα σημεία της περιοχής, κυρίως από την Πλατεία Κυψέλης και κάτω, έως την οδό Πατησίων, με έναν τρόπο ιδιαίτερο.
Λουσμένο στον ήλιο, με την ηρεμία της γειτονιάς και τα κτήρια με τις καμπύλες προσόψεις, τα δρομάκια όπου για αρκετές στιγμές της ημέρας υπάρχουν αλλά δεν περνούν πολλά αυτοκίνητα. Εκεί, τις τελευταίες μέρες ξεπηδούν μια- μια μικρές επιχειρήσεις με νοστιμιές καθώς και ένα εξελισσόμενο δίκτυο με δημιουργικούς ανθρώπους και νεαρούς ιδιοκτήτες επιχειρήσεων.
Mellem Deli
Εδώ και λίγες ημέρες το cafe Mellem που τo όνομα του σημαίνει “ανάμεσα” στα δανέζικα και από πέρυσι είχε δώσει νέα πνοή με τα τραπεζάκια του έξω στη λιακάδα, τους remote workers που απολαμβάνουν εργασία και χαρά στο εσωτερικό του και τον καλό καφέ που δίνει πάσα στα βιολογικά κρασιά από τον ελληνικό αμπελώνα μέσα στην ημέρα, απέκτησε έναν νέο χώρο.
Τη νοητή του συνέχεια επί της ουσίας, όπου πλέον στεγάζεται η κουζίνα του και μια προθήκη με προσεγμένα αλλαντικά τα οποία σύντομα θα μπορεί κανείς να τα προμηθευτεί και για το σπίτι, ελληνικές μπύρες κι κρασιά, deli sandwiches με συνδυασμούς ελληνικών και ιταλικών τυριών και αλλαντικών σε ciabatta, brioche, φοκάτσια και προζυμένιο ψωμί, πρωινό με χτυπητά αυγά και ψητά ντοματίνια, πίτες και γλυκά ημέρας.
Στο χώρο μπορούμε επίσης να βρούμε προϊόντα που σχετίζονται με την κουλτούρα του καφέ, όπως περιοδικά, θερμός και κούπες.
Chaka Atelier
Ακριβώς δίπλα υπάρχει το atelier κοσμημάτων της Κωνσταντίνας Χάκα, η οποία μπορεί να μεγάλωσε στην Άνω Κυψέλη αλλά τα μινίμαλ κοσμήματα της μας ταξιδεύουν στα νησιά, στις Κυκλάδες, στη Νάξο.
Στην επιφάνεια της όμορφης ξύλινης εταζέρας που θυμίζει έντονα Κυψελιώτικο σπίτι προηγούμενων δεκαετιών και που της δώρισαν κάτοικοι της περιοχής μέσω μιας διαδικτυακής ομάδας που υπάρχει ακριβώς για τον σκοπό αυτό, παρατηρούμε κομψά φραγκόσυκα, φύλλα ελιάς, ήλιους και κοχύλια με βάση το ασήμι.
Αποδεικνύοντας λοιπόν το γεγονός ότι όπως πολλοί άνθρωποι με καταγωγή από την Νάξο αγόρασαν σπίτια στην Κυψέλη και το Γαλάτσι, έτσι και εκείνη κατά κάποιον τρόπο συνδέει στο χώρο και τη δουλειά της με αντικείμενα και προσλαμβάνουσες από το μέρος που μεγάλωσε και το μέρος από όπου κατάγεται, τα οποία παράλληλα αποτελούν το background καθώς η επιχείρηση της εξελίσσεται.
Αν και σπούδασε Επικοινωνία & MME, την κέρδισαν τα μαθήματα κεραμικής και δημιουργίας κοσμημάτων που έκανε στο Δήμο Γαλατσίου και έτσι άνοιξε το τελικά το πρώτο της κατάστημα στη Χώρα της Νάξου. Ύστερα από 7 χρόνια, στις αρχές Δεκεμβρίου επέστρεψε στην Αθήνα και στην πρώτερή της γειτονιά στο 74 της οδού Φαιδριάδων.
ENA bags
Λίγο πιο πάνω βρίσκουμε και το εργαστήριο του Γιάννη Βαφείδη που δημιουργεί customized τσάντες υπολογίζοντας την ακριβή τους θέση πάνω στο πλαίσιο των ποδηλάτων καθώς και τη χρήση τους λύνοντας κυριολεκτικά τα χέρια της εγχώριας και όχι μονό, ποδηλατικής κοινότητας.
Τον βρήκαμε ανάμεσα στα κρεμασμένα ποδήλατα που αναδεικνύουν τις τσάντες του brand, δίπλα στη ραπτομηχανή και δεκάδες τόπια ανθεκτικού υφάσματος σε διάφορα χρώματα, καρούλια με χρωματιστές κλωστές, καλλιτεχνικές ασπρόμαυρες φωτογραφίες, ποδηλατικά βιβλία, περιοδικά και αναμνηστικά. Ο ίδιος μεγάλωσε και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο Τορίνο όπου πέρασε αμέτρητες ώρες ποδηλατώντας αλλά και επισκευάζοντας ποδήλατα.
Το ίδιο έκανε και στο Βέλγιο όπου εργάστηκε στον τομέα των μεγάλων συναυλιών μέχρι που η πανδημία τους έκλεισε την πόρτα, μα του άνοιξε μια άλλη δίνοντας του άπλετο χρόνο για να μάθει να ράβει. Έτσι χόμπι του να δημιουργεί τσάντες που προσαρμόζονται στα ποδήλατα επεκτάθηκε γοργά. Σε φίλους, σε γνωστούς, στην ποδηλατική κοινότητα της περιοχής, καθώς το ποδήλατο έμοιαζε σαν μια από τις ελάχιστες διεξόδους την εποχή της πανδημίας.
Και τελικά το χόμπι του άνθισε σε μια συνεχώς εξελισσόμενη επιχείρηση με ολοκληρωμένες συλλογές από τσάντες που προορίζονται για το ποδήλατο και τους ταξιδιώτες και μεταφέρθηκε μαζί με εκείνον και τη γυναίκα του προσφάτως, στην Κυψέλη.
Συχνά μάλιστα συνδιοργανώνει εκθέσεις φωτογραφίας, workshops για την επισκευή ποδηλάτων αλλά και συναντήσεις όπου οι ποδηλάτες μπορούν να ανταλλάξουν εξαρτήματα και προϊόντα.
Σχόλια