Alpha Bank: Πώς μειώθηκε το χρέος /ΑΕΠ και γιατί θεωρείται από τα πλέον εξυπηρετούμενα στην Ευρωζώνη

Η αποκλιμάκωση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ, από το 2019 έως και το 2024, προήλθε πρωτίστως από τον παρονομαστή, δηλαδή από το ονομαστικό ΑΕΠ. Συγκεκριμένα, από τις 25,7 μονάδες της πτώσης του χρέους της Γενικής Κυβέρνησης ως ποσοστό του ΑΕΠ στο διάστημα αυτό, οι 17,5 μπορούν να αποδοθούν στον πραγματικό ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης και οι 27,5 στην άνοδο του επιπέδου τιμών, με την πτώση να αντισταθμίζεται μερικώς από τις πληρωμές τόκων (περίπου 15 ποσοστιαίες μονάδες σωρευτικά) αλλά και τα πρωτογενή ελλείμματα κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Με τον ρυθμό ανόδου του ΑΕΠ να εκτιμάται στην περιοχή του 2,2% την επόμενη διετία και τη σταδιακή αποκλιμάκωση του πληθωρισμού οριακά κάτω από το 2% το 2026, η μειωτική επίδραση των δύο παραγόντων στον λόγο χρέους προς ΑΕΠ διατηρείται, αν και φθίνουσα.

Παράλληλα, τα πρωτογενή πλεονάσματα που προβλέπονται τόσο για το 2025, όσο και για το 2026, θα μειώσουν περαιτέρω τον λόγο χρέος προς ΑΕΠ την επόμενη διετία, αντισταθμίζοντας την αυξητική επίδραση των επιτοκίων.

Τα ρευστά διαθέσιμα (ταμειακό απόθεμα) και η περαιτέρω αποκλιμάκωση του χρέους

Το υψηλό ταμειακό απόθεμα και τα ευνοϊκά χαρακτηριστικά του χρέους διαμορφώνουν τις συνθήκες για περαιτέρω αποκλιμάκωση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ.

Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) , το ταμειακό απόθεμα της Ελλάδας διαμορφώθηκε σε Ευρώ 33 δισ. τον Δεκέμβριο του 2024, καλύπτοντας περίπου 3 χρόνια χρηματοδοτικών αναγκών. Η συσσώρευση του ταμειακού αποθέματος έχει επιτευχθεί μέσω των εκδόσεων κρατικών ομολόγων, των δημοσιονομικών πλεονασμάτων πριν και μετά την πανδημία, καθώς και της διατήρησης ενός ευνοϊκού προφίλ αποπληρωμής χρέους. Η ύπαρξη υψηλού ταμειακού αποθέματος

Μέσο σταθμικό επιτόκιο (α) και μέση σταθμισμένη ληκτότητα ελληνικού δημοσίου χρέους αφενός αποτελεί μία δικλείδα ασφαλείας, αφετέρου διευκολύνει την ενεργητική διαχείριση του χρέους.

Αναφορικά με τα ευνοϊκά χαρακτηριστικά του χρέους που το καθιστούν βιώσιμο μεσοπρόθεσμα, σημειώνονται τα ακόλουθα. Πρώτον, το μεγαλύτερο μέρος του χρέους χαρακτηρίζεται από σταθερά και χαμηλά επιτόκια (ετήσιο σταθμισμένο μέσο επιτόκιο: 1,33%) ενώ εάν συνυπολογιστούν οι ενέργειες αντιστάθμισης κινδύνου που εφαρμόζει ο ΟΔΔΗΧ, το σύνολο του χρέους είναι καλυμμένο έναντι του επιτοκιακού κινδύνου.

Δεύτερον, το 70% του χρέους διακρατείται από επίσημους πιστωτές, ενώ η μέση σταθμισμένη ληκτότητά του εκτιμάται ότι διαμορφώθηκε σε 19 έτη το 2024 όταν στην Πορτογαλία και την Ισπανία είναι 8 έτη, στην Ιταλία 7 έτη και στην Κύπρο 6 έτη.

Τρίτον, όσον αφορά στο 2025, οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας εκτιμώνται περίπου στο 6,7% του ΑΕΠ γεγονός που οφείλεται, μεταξύ άλλων, στην πρόωρη αποπληρωμή δανείων του Greek Loan Facility (GLF) που πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 2024, ύψους Ευρώ 7,9 δισ. Τέλος, για το 2025, η στρατηγική χρηματοδότησης της Ελλάδας περιλαμβάνει την έκδοση κρατικών ομολόγων ύψους Ευρώ 8 δισ., ενώ προγραμματίζονται επιπλέον αποπληρωμές, με στόχο την περαιτέρω ενίσχυση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Σημειώνεται ότι η Ελλάδα άντλησε ήδη Ευρώ 4 δισ. μέσω της έκδοσης 10ετούς ομολόγου. Το επιτόκιο διαμορφώθηκε στην περιοχή του 3,6%, ενώ οι προσφορές ξεπέρασαν τα Ευρώ 40 δισ., ενδεικτικό της ισχυρής απήχησης που είχε η νέα αυτή έκδοση.