Πολλές φορές τείνουμε να αναζητάμε τις συνδέσεις μας με τον πολιτισμό μέσα επιβλητικές αίθουσες μουσείων, αρχαία θέατρα, σύγχρονες γκαλερί και σε ταξίδια μακρινά.
Πολλές φορές περπατώντας στην ίδια μας την πόλη αναπτύσσουμε ένα είδος διάσπασης, μια νοητική και αντιληψιακή αφηρημάδα που μας κάνει να ξεχνάμε ότι η βάση του πολιτισμού ενυπάρχει σε κάθε μας βήμα.
Ο λεγόμενος και ως πολιτισμός της καθημερινότητας περνά μέσα από τους δρόμους της πόλης και τις πλατείες της, διαπερνά την αλληλουχία των κτιρίων και των πολιτισμικών στοιχείων του τόπου που προέρχονται από πρότερες εποχές και συμβιώνουν με τα σημερινά, τις πλείστες αφορμές για σκέψη, από τα πολυχρωμα murals έως τις neon επιγραφές και τις χαρούμενες αφίσες που καλούν σε ομαδικά workshops κεραμικής, μαγειρικής ή φωτογραφίας αστικού τοπίου.
Αλλά κυρίως, ο πολιτισμός της καθημερινότητας βρίσκεται σε όσα συμβαίνουν στα πεζοδρόμια ή στην απουσία τους, στους πεζόδρομους και την γεμάτη με κίνηση άσφαλτο, τα καταστήματα και ναι, ακόμα και τους χώρους πολιτισμού. Στον τρόπο που φερόμαστε σε αλλήλους στο πλαίσιο ενός μέρος, ενός αστικού τοπίου όπου ζούμε μαζί και μαζί μας ζει.
Ένα πλαίσιο που ενίοτε να μας απομακρύνει αποτρεπτικά και ενίοτε μας εμπνεύσει με τρόπο ανακουφιστικό φωτίζοντας τελικά, έστω και ήπια, την καθημερινότητα μας.
Ο νέος φωτισμός της Διονυσίου Αρεοπαγίτου
Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που το Ίδρυμα Ωνάση ακουμπά με αφοσίωση τον δημόσιο χώρο και εμπλουτίζει τη συλλογική μας αστική εμπειρία στις αθηναϊκές γειτονιές. Το Πάρκο Ραγκαβά της Ακρόπολης, η παιδική χαρά της πλατείας Αυδή στο Μεταξουργείο και οι ανακαινίσεις στο 60ό Κέντρο Νεότητας (Χέλντραϊχ στο Πάρκο Δουργουτίου) είναι μερικά από τα παραδείγματα παρεμβάσεων σε συνοικίες, παιδικές χαρές, μνημεία και κτίρια με τις οποίες το Ίδρυμα Ωνάση επιδιώκει την δημιουργία μιας πόλη πιο φιλική σε όλους.
Αλλά και τη διεύρυνση ενός άτυπου, φροντισμένου δίκτυο που ενώνει τις γειτονιές της Αθήνας, ενθαρρύνοντας τους κατοίκους να επανανακαλύψουν την πόλη τους και να ζήσουν αλλιώτικα, λίγο πιο φωτεινά μέσα στο πλαίσιο του.
Έτσι λοιπόν το Ίδρυμα συνεργάζεται ξανά με τον Δήμο Αθηναίων για την υλοποίηση μιας σειράς έργων σε μία από τις ωραιότερες διαδρομές της Αθήνας, από την αρχή της Διονυσίου Αρεοπαγίτου έως το τέλος της Αποστόλου Παύλου.
Η διαδρομή αυτή θα αποκτήσει νέο φωτισμό με την υπογραφή της διακεκριμένης Ελληνίδας σχεδιάστριας φωτισμών Ελευθερίας Ντεκώ, η οποία επιμελήθηκε το 2020 –μετά από ανάθεση του Ιδρύματος– τον ανανεωμένο φωτισμό της Ακρόπολης.
Η αισθητική και λειτουργική αναβάθμιση της ιστορικής διαδρομής θα μεταμορφώσει αρμονικά το περιβάλλον, έναν από τους εμβληματικότερος περιπάτους της πόλης, ενώ η ανάπλαση θα συνεχιστεί στο σημείο όπου ο πεζόδρομος της Διονυσίου Αρεοπαγίτου συναντά τη Λεωφόρο Αμαλίας.
Το μπρούτζινο γλυπτό-παγκάκι του Κ.Π. Καβάφη
Σήμα κατατεθέν αυτής της παρέμβασης είναι το μπρούτζινο γλυπτό-παγκάκι του Κ.Π. Καβάφη, το οποίο θα τοποθετηθεί ανάμεσα στην Ωνάσειο Βιβλιοθήκη Και στην Onassis Mandra, λίγα μέτρα μακριά από το νέο κτίριο του Αρχείου Καβάφη.
Με τον τρόπο αυτό η Αθήνα τιμά έναν κορυφαίο δημιουργό συνεχίζοντας μια ευρωπαϊκή παράδοση, η οποία, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει το παγκάκι του Φερνάντο Πεσσόα στη Λισαβόνα, το μπρούτζινο άγαλμα του Τζέιμς Τζόις στην Τεργέστη, καθώς και αυτό του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν στην Κοπεγχάγη.
Οι πρωτοβουλίες αυτές αποτελούν συνέχεια της πολιτικής του Ιδρύματος Ωνάση για τη σύνδεση των κατοίκων με την πόλη τους, αλλά και την ανάπτυξη του πράσινου ως ζωτικού στοιχείου στην καθημερινότητα της μητρόπολης, ειδικά,σε μια περίοδο όπου οι οικολογικές ανησυχίες εντάσσονται στο μεγάλο αφήγημα της κλιματικής κρίσης.
Σχόλια