Η Ελλάδα δεν μπορει να γίνει η «Δανία του Νότου» αλλά μπορεί να γίνει η «Ιρλανδία του Νότου»

Μία ψευδαίσθηση επειδή η Δανία δεν έχει ούτε την νοοτροπία ούτε τις επιδιώξεις που θέλει η Ελλάδα. Το 2010, η Ελλάδα άρχισε να βιώνει την χειρότερη περίοδο της μεταπολιτευσης σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο και ήθελε να πιαστεί από ένα "οικονομικό όνειρο". Η Δανία φάνταζε εκείνη την εποχή ένα ιδανικό αναπτυξιακό όνειρο. Όμως, σαφέστατα ούτε η κοινωνιστική προσέγγιση της δανέζικης οικονομίας ταιριάζει με την Ελλάδα, ούτε η Δανία βιώνει μεγάλη ανάπτυξη και κοινωνική ευημερία. Οι δανέζικες τράπεζες, άλλωστε, έχουν βρεθεί στο επίκεντρο της κριτικής (Juske Bank) για τα "ανοίγματά τους" και ακολουθούν μειώσεις στις χορηγήσεις προς τις επιχειρήσεις εντός και εκτός Δανίας.

Με απλά λόγια, η Δανία ως χώρα επιχειρηματικής και κοινωνικής ανάπτυξης μάς τελείωσε. Όμως υπάρχει μία άλλη χώρα που είναι κοντύτερα από πλευράς νοοτροπίας στην Ελλάδα και ζει το δικό της όνειρο. Η Ιρλανδία βρίσκεται ανάμεσα στις κορυφαίες χώρες του κόσμου σε ό,τι αφορά την αύξηση του κατά κεφαλή εισοδήματος αλλά και της ανάπτυξης σε νέες τεχνολογίες.

Το «ασχημόπαπο που έγινε κύκνος»

Η Ιρλανδία, ιστορικά, ήταν ένα από τα φτωχότερα κράτη της Ευρώπης από τον 19ο αιώνα μέχρι και την δεκαετία του ’90. Από την δεκαετία του 90 άρχισε το κατά κεφαλή εισόδημα της να προσεγγίζει τον "αιώνιο αντίζηλο" τη Βρετανία. Το 2010, η Ιρλανδία επηρεάστηκε έντονα από την τραπεζική και οικονομική κρίση. Μέσα σε 2-3 χρόνια, είχε εξυγιάνει τις τράπεζές της και μετά άρχισε μια τεράστια ανάπτυξη. Σήμερα, θεωρείται ο "οικονομικός παράδεισος" της Ευρωζώνης και σαφέστατα έχει ξεπεράσει σε όλα τα μεγέθη της τη Βρετανία.

Η ανάπτυξη της προήλθε από την ανάπτυξη όλων των μέσων παραγωγής. Η Ιρλανδία έγινε το hub όλων των βιομηχανικών επενδύσεων από την Αμερική και πρόσφατα από τη Βρετανία. Η πολύ εγγύς σχέση της Ιρλανδίας με την Αμερική (είναι περισσότεροι οι Ιρλανδοί στις ΗΠΑ απ' ό,τι στην Ιρλανδία) την έχει καταστήσει το αμερικανικό «επιχειρηματικό προγεφύρωμα» για επενδύσεις στην Ευρώπη. Ταυτόχρονα, επωφελήθηκε από το BREXIT και προσέλκυσε πολλές βρετανικές επιχειρήσεις που έχουν εμπορικές σχέσεις με την Ε.Ε.

Με τα αμερικανικά κεφάλαια να πέφτουν βροχή, η Ιρλανδία ανέπτυξε και την οικονομία και τις επενδύσεις της σε τεχνολογία, μεταφορές και logistics, ιατρική τεχνολογία, βιοτεχνολογία σε τέτοιο βαθμό ώστε να θεωρείται ως μια «αμερικανική πολιτεία» στην Ευρώπη. Το κατά κεφαλή εισόδημα προσεγγίζει τα 30.000 ευρώ και ταυτόχρονα έχει βελτιώσει και τις τραπεζικές υπηρεσίες της αλλά και έχει εμπλουτίσει τις κοινωνικές της παροχές. Ταυτόχρονα, αποτελεί μια δεξαμενή τεχνολογικής γνώσης αλλά και brain gain απ’ όλο τον κόσμο.

Εάν θέλει η Ελλάδα να επιλέξει κάποια χώρα πρότυπο ανάπτυξης, μάλλον θα πρέπει να στραφεί προς την Ιρλανδία με την οποία έχει παραμφερή πορεία στη φτώχεια, αλλά μπορεί να αποκτήσει παρεμφερή πορεία και στον πλούτο.