Γκολφ: Μία ανούσια επένδυση. Γιατί η έρευνα του ΙΟΒΕ είναι μονομερής

Οι πρώτες μελέτες για το γκολφ στην Ελλάδα σε οργανωμένη βάση έγιναν την δεκαετία του 70 όταν ξεκίνησαν και τα πρώτα γήπεδα γκολφ. Αυτό στη Γλυφάδα (το γνωστό γκολφ της Γλυφάδας), το γκολφ στη Ρόδο και αυτό του Πόρτο Καρράς στο ομώνυμο ξενοδοχειακό συγκρότημα της Χαλκιδικής. Την δεκαετία 2000 προστέθηκε και το συγκρότημα γκολφ στο Costa Navarino, το οποίο και επικαλείται κατά κόρον η έρευνα του ΙΟΒΕ.

Σε όλες τις περιπτώσεις από τα τέλη του 60 μέχρι και σήμερα, τα επιχειρήματα ανάπτυξης του γκολφ στην Ελλάδα είναι τα ίδια και όλα αναφέρονται στην τελευταία έρευνα του ΙΟΒΕ. Η έρευνα όμως είναι μονομερής καθώς βλέπει μόνο τα δυνητικά πλεονεκτήματα της ανάπτυξης του γκολφ και δεν βλέπει τις δυσκολίες του εγχειρήματος.

Η περίπτωση της Πορτογαλίας που αναφέρει η έκθεση

Κατ’ αρχήν οι αναφορές σε άλλα κράτη και ειδικά στην περίπτωση της Πορτογαλίας είναι ατυχής. Η Πορτογαλία απέχει αεροπορικώς μόλις 4 ώρες από το κοντινότερο αμερικανικό αεροδρόμιο. Αυτό σημαίνει ότι οι Αμερικάνοι golfers θα χρειαστούν τόσο χρόνο να πάνε να παίξουν γκολφ στην Πορτογαλία όσο θα χρειαστεί ένας Αθηναίος golfer να πάει στο Costa Navarino να παίξει γκολφ. Επίσης οι κλιματολογικές συνθήκες στη συγκεκριμένη περιοχή ευνοούν την βλάστηση αλλά και τις συνθήκες για γκολφ.

Σε ότι αφορά τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, δεν νομίζουμε ότι μπορεί κάποια περιοχή να συγκριθεί με την «Μέκκα του Γκολφ» που είναι η Σκωτία, ούτε με την Αγγλία, την Ιρλανδία , την Γαλλία, την Γερμανία, την Αυστρία και την Ιταλία που έχουν μακρά παράδοση του τουρισμού του γκολφ.

Τι γίνεται στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα, όλες οι προσπάθειες για καθιέρωση και ανάπτυξη του γκολφ από την 10ετία του 60 μέχρι σήμερα έπεσαν στο κενό. Το γκολφ για την Ελλάδα , είναι περίπου ότι το μπάσκετ για την Αγγλία. Σαφέστατα υπάρχουν έλληνες παίκτες και σαφέστατα ανάμεσα στα 15 εκατ. τουρίστες που δεχόμαστε το καλοκαίρι θα υπάρχουν και παίκτες του γκολφ.

Το ζητούμενο όμως είναι ότι για να δημιουργηθούν οι υποδομές γκολφ στην Ελλάδα θα πρέπει να δαπανηθούν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και να δεσμευτούν εκτάσεις για πολλά χρόνια προκειμένου να έρθουν κάποιοι πλούσιοι πελάτες και παίκτες. Αυτοί θα έρθουν στην Ελλάδα ούτως ή άλλως και χωρίς να παίξουν γκολφ. Κλασσική περίπτωση ο μπασκετικός θρύλος Μάικλ Τζόρνταν που είναι δεινό παίκτης του γκολφ, επισκέπτεται τακτικότατα την Ελλάδα χωρίς να παίξει γκολφ.

Το ίδιο ισχύει για χιλιάδες επώνυμους και επιχειρηματίες που επισκέπτονται την χώρα. Ο δεκαπλασιασμός των αφίξεων στην Καλαμάτα, που αναφέρει η έρευνα, δεν γίνεται για το γκολφ στο Costa Navarino αλλά για την ζέστη και τις τοπικές παραλίες της. Ας μην τα μπλέκουμε. Ακόμη και το ίδιο το ξενοδοχείο έκανε μεγάλες καμπάνιες χρόνια με επώνυμους παίκτες και τηλεοπτικές διαφημίσεις και πάλι δεν κατάφερε να εδραιώσει το ξενοδοχείο ως spot.Το ίδιο ισχύει για το Πόρτο Καρράς βέβαια. Όσο για το γκολφ της Γλυφάδας, παρά την διαφήμιση που έκανε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής, εάν δεν είχε τις κοινωνικές και επαγγελματικές εκδηλώσεις να συντηρηθεί θα είχε κλείσει.

Οι οικολογικές δεσμεύσεις και απαιτήσεις

Το γκολφ δεν είναι άθλημα φιλικό ως προς το περιβάλλον. Απαιτεί δέσμευση τεράστιων εκτάσεων ( μία έκταση αντίστοιχη με 5-6 γήπεδα ποδοσφαίρου), η οποία θα χρειαστεί τουλάχιστον 3 χρόνια καλλιέργειας του γκαζόν (σε μία μεσογειακή χώρα) και μετά χιλιάδες τόνους νερού σε ετήσια βάση προκειμένου να διατηρηθεί σε καλή κατάσταση και να μην γίνει έρημος. Ελάχιστες περιοχές στην Ελλάδα μπορούν σε εποχές λειψυδρίας να δώσουν τόσους τόνους νερού προκειμένου να έχουν παιχνίδι 6 μήνες τον χρόνο. Επίσης το cost/benefit του εγχειρήματος είναι αρνητικό αφού οι δαπάνες των πλουσίως ή λιγότερων πλουσίων παικτών γκολφ, δεν είναι πολύ περισσότερες απ’ ότι ένα γκρουπ μικρομεσαίων επισκεπτών.

Αυτά βλέπουν χρόνια τώρα, οι επιχειρηματίες του τουρισμού και δεν κάνουν επενδύσεις σε υποδομές σε συγκεκριμένο άθλημα.