Μια γυναίκα, μια τοιχογραφία και μια ικεσία για αισιοδοξία στη γειτονιά του Νέου Κόσμου
Μια γυναικεία φιγούρα με τα χέρια υψωμένα στον αττικό ουρανό σε μια νοερή προσπάθεια να αγκαλιάσει τα σύννεφα και να παίξει με τις σκιές τους. Μερικές πινελιές αισιοδοξίας στη γειτονιά της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.
Ένας πολύχρωμος αρχαίος κρητικός ελαιώνας που νοστιμίζει τη θέαση της Αθήνας. Και μια θεά-φύλακας που όπως τα σύννεφα αλλάζει και εκείνη μορφές αναλόγως με την οπτική γωνία και τη φαντασία.
Η νέα τοιχογραφία «Μια Γυναικεία Φιγούρα με Κόκκινη και Μοβ Φορεσιά» στον Νέο Κόσμο πρόκειται για τη νέα εικαστική παρέμβαση της Στέγης και την εικαστικό Ελένη Ψυλλάκη που που μεταφέρει με ένα τρόπο φευγαλέο μα και ταυτόχρονα αγέρωχο ένα μήνυμα αισιοδοξίας που πλανάται πάνω από το αστικό περιβάλλον της Αθήνας.
Μια αλλιώτικη, νέα συνάντηση στην πόλη
Παραπέμποντας στις θεές-μητέρες με τα υψωμένα χέρια σε στάση ικεσίας που εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, φαίνεται να ψηλώνει ανάμεσα στις πολυκατοικίες της πόλης αναζητώντας την αρμονία, την πνευματική και την ψυχική ισορροπία σε έναν κόσμο δομικά ανισόρροπο.
Με τον τρόπο αυτό το Ίδρυμα Ωνάση συνεχίζει να στηρίζει σύγχρονους Έλληνες καλλιτέχνες και να μεταμορφώνει τον δημόσιο χώρο της πόλης. Μετά από αντίστοιχες προσπάθειες όπως, το «Κύμα/Νεύμα» της Σοφίας Στεβή στην πλατεία Μαβίλη και το “See Who Protects” του Αριστείδη Λάππα στην Ομόνοια, μεταξύ άλλων, η αρχιτέκτονας και ζωγράφος Ελένη Ψυλλάκη δημιουργεί, στην οδό Λαγουμιτζή 42, μια τοιχογραφία.
Μια σιλουέτα σε γήινους τόνους που μοιάζει στη μορφή με αγγείο. Και μας θυμίζει ότι όπως ένα αγγείο εμπεριέχει μέσα του ένα αγαθό, υλικό ή άυλο, έτσι και η ανθρώπινη φύση είναι ένα σώμα που φιλοξενεί συν-αισθήματα, αξίες και εμπειρίες.
Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με τα λεγόμενα της ίδιας της δημιουργού “Η γυναικεία φιγούρα καλεί την κοσμική ενέργεια, τη δέχεται μέσα της μέσα από τα ανοίγματα του αγγείου-σώματος που βρίσκονται στο νοητό κεφάλι και στα χέρια και τη μετουσιώνει και την επιστρέφει στη γη μέσα από τα ανοίγματα στα πόδια της. Ο ρόλος της είναι ισορροπητικός, προστατευτικός, αλλά συνάμα αυστηρός, με ξεκάθαρα όρια. Μια Μητέρα που αποτελεί σημείο αναφοράς αλλά και γείωσης για το αποπροσανατολισμένο Παιδί του 21υ αιώνα.»
Ελένη Ψυλλάκη, καλλιτέχνις
Οργάνωση παραγωγής Ιδρύματος Ωνάση: Μαρία Βασαριώτου, Άρτεμις Παλάσκα
Υλοποίηση: UrbanActOnassis Culture
Σχόλια