Έλληνας εφοπλιστής, συλλέκτης έργων τέχνης και μεγάλος ευεργέτης που συνεισφέρει στην κοινωνία ενεργά μέχρι και σήμερα, ακούει στο όνομα Σταύρος Νιάρχος.
Ο Σταύρος Νιάρχος γεννήθηκε το 1909 στην Αθήνα και πέθανε το 1996 στη Ζυρίχη. Ήταν από τους πιο σημαντικούς και πετυχημένους επιχειρηματίες του 20ου αιώνα, ενώ η κόντρα του και σε προσωπικό και σε επιχειρηματικό επίπεδο με τον Αριστοτέλη Ωνάση τον κρατούσε στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων για πολλά χρόνια! Ο πατέρας του ήταν έμπορος λαδιού, ενώ η μητέρα του καταγόταν από την πλούσια οικογένεια των αδελφών Κουμάνταρου, που είχαν τον αλευρόμυλο Ευρώτας.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ήταν από τα προνομιούχα παιδιά, καθώς τελείωσε το Βαρβάκειο, ενώ στη συνέχεια σπούδασε στη Νομική Αθηνών και βρήκε και στρωμένη δουλειά, καθώς λίγο μετά έπιασε δουλειά στον αλευρόμυλο των θείων του. Αυτή η δουλειά του έδωσε την ευκαιρία να αναδείξει τις διοικητικές του ικανότητες και να αναπτύξει πρωτοβουλία, καθώς κατάφερε να πείσει τους θείους του να αγοράσουν δικά τους πλοία, αφού όπως υπολόγισε θα ήταν οικονομικότερη η εισαγωγή σιταριού έτσι. Το αποτέλεσμα ήταν ότι όντως εκείνη την περίοδο αγόρασε 6 πλοία. Στον αλευρόμυλο δούλεψε μέχρι το 1939, οπότε και αποφάσισε να αυτονομηθεί και να ιδρύσει τη Niarchos Group με πέντε φορτηγά πλοία και δύο πετρελαιοφόρα. Αυτό όμως που σηματοδότησε την είσοδό του στην υψηλή κοινωνία ήταν η γνωριμία του με τον εφοπλιστή Σταύρο Λιβανό.
Ο Νιάρχος κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, έχασε έξι πλοία. Η αποζημίωση όμως που πήρε από την αμερικανική κυβέρνηση, τον βοήθησε να αγοράσει τάνκερ κάτι που του έφερε τεράστια επιτυχία, καθώς έγινε από τους μεγαλύτερους πλοιοκτήτες στον κόσμο.
Ακολουθώντας τα βήματα του ανταγωνιστή του Αριστοτέλη, απέκτησε και εκείνος δικό του νησί, αγοράζοντας τη Σπετσοπούλα στον Αργοσαρωνικό.
Σημαντικές επενδύσεις του Νιάρχου ήταν τα ελληνικά διυλιστήρια και τα ελληνικά ναυπηγεία. Ο Νιάρχος ήταν ένας ασταμάτητος επιχειρηματίας, καθώς αναγνώριζε συνεχώς τις επενδυτικές ευκαιρίες και κατάφερνε να είναι πάντα στην κορυφή! ‘Έτσι τη δεκαετία του 1970, δεν δίστασε να επεκταθεί στο εμπόριο των διαμαντιών και στις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, καταφέρνοντας να του ανήκει το 2% της μεγαλύτερης τράπεζας στον κόσμο, της Citybank.
Είχε πλέον καταφέρει να έχει βίλες και σαλέ σε όλο τον κόσμο ενώ ήταν μέσα στους 100 πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου!
Όσο έμπειρος κι αν είσαι ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι θα αποφέρει κάθε πλοίο -Σταύρος Νιάρχος-
Η άστατη προσωπική του ζωή και το τέλος
Ο Σταύρος Νιάρχος ήταν αρκετά γυναικάς καθώς του άρεσε να γνωρίζει και να αλλάζει γυναίκες, κυνηγώντας πάντα έτσι και την τύχη του μαζί, κάτι που φαίνεται και από το ότι παντρεύτηκε πέντε φορές! Ο πρώτος του γάμος ήταν το 1930 με την Ελένη Σπορίδη που ήταν κόρη Ναυάρχου, ο οποίος όμως κράτησε μόνο έναν χρόνο. Στη συνέχεια το 1939 παντρεύεται τη Μελπομένη Κάπαρη, που ήταν κόρη πλοιοκτήτη από τη Σύρο, την οποία επίσης χωρίζει μετά από 8 χρόνια για να παντρευτεί τη μεγαλύτερη κόρη του Λιβανού Ευγενία, παρόλο που εκείνος ήταν ερωτευμένος με τη μικρή του κόρη Τίνα. Την Τίνα την παντρεύεται τρία χρόνια αργότερα ο Ωνάσης, κάτι που ξεκίνησε και τη μεταξύ τους έχθρα. Με την Ευγενία Λιβανού ο Νιάρχος απέκτησε τέσσερα παιδιά. Ωστόσο η γνωριμία του με τη Σαρλότ Φόρντ το 1985 και η εγκυμοσύνη της, τον οδήγησε στο να χωρίσει από την Ευγενία και να παντρευτεί την Σαρλότ. Ούτε αυτός ο γάμος κράτησε ιδιαίτερα, καθώς ο Νιάρχος ξαναγύρισε στην Ευγενία.
Η Ευγενία δυστυχώς, το 1970 βρέθηκε νεκρή στη Σπετσοπούλα από ανεξιχνίαστα μάλλον αίτια. Το 1971 ήρθε και η ώρα της Τίνα, η οποία είχε ήδη χωρίσει από τον Ωνάση και παντρεύτηκε τον Νιάρχο. Τρία χρόνια αργότερα, τη βρίσκουν κι εκείνη νεκρή από βαρβιτουρικά.
Ο Νιάρχος αποφάσισε να αποσυρθεί τη δεκαετία του 1990 στο Σεν Μόριτζ, καθώς είχε μία σπάνια ασθένεια, που παρέλυε το ανοσοποιητικό του σύστημα, με αποτέλεσμα να πεθάνει το 1996.
Η κληρονομιά που μας άφησε είναι πολύ μεγάλη μέσω του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος το οποίο και διευθύνουν τα παιδιά του. Το ίδρυμα αυτό, είναι από τους μεγαλύτερους ιδιωτικούς φιλανθρωπικούς οργανισμούς στον κόσμο και πραγματοποιεί δωρεές στους τομείς της τέχνης και του πολιτισμού, της παιδείας, της υγείας και του αθλητισμού και της κοινωνικής πρόνοιας, μετρώντας ήδη 20 χρόνια δράσης!
Η μεγαλύτερη δωρεά του ιδρύματος προς το δημόσιο, που παραδόθηκε και πολύ πρόσφατα, είναι το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) στην Αθήνα, ο συνολικός προϋπολογισμός του οποίου ήταν €630 εκατομμύρια!
Σχόλια