Ακούω πολύ συχνά την έκφραση «εάν το πιστέψεις θα το πετύχεις, πίστεψε το και θα πετύχει’’. Η έκφραση "αν το πιστέψεις, θα το πετύχεις" είναι ένα σύνθημα που πολύ πολύ συχνά επαναλαμβάνεται, βασισμένο στη δύναμη της θετικής σκέψης και της αυτοπεποίθησης.
Η πεποίθηση αυτή υπογραμμίζει την ιδέα ότι η πίστη αποτελεί το θεμέλιο κάθε επιτυχίας. Πέρα από την ατομική πίστη, η συλλογική πίστη, όπως υποδηλώνεται στη έκφραση "Αυτός το πιστεύει", "εσύ το πιστεύεις," ή "εγώ το πιστεύω", μπορεί να ενισχύσει τη δύναμη της πίστης, υποδηλώνοντας ότι όταν πολλοί άνθρωποι πιστεύουν σε κάτι, αυτό αποκτά ακόμη μεγαλύτερη ορμή και πιθανότητες να πραγματοποιηθεί. Ας παραμείνουμε όμως στο ‘’πίστεψέ το θα πετύχει’’
Η πίστη, όταν καλλιεργείται σωστά, είναι μια ισχυρή δύναμη που μπορεί να οδηγήσει τα άτομα πραγματικά σε μεγάλα επιτεύγματα και δεν αναφέρομαι στο κομμάτι της Θρησκείας αλλά στην πίστη σε έναν σκοπό ή στόχο. Η φράση "αν το πιστέψεις, θα το πετύχεις" δεν αναφέρεται μόνο σε μια απλή θετική σκέψη λοιπόν, αλλά σε μια ενεργή πίστη που τροφοδοτεί την αυτοπεποίθηση και την αποφασιστικότητα. Αυτή η πίστη είναι η κινητήρια δύναμη που ωθεί κάποιον να αναλάβει δράση και να επιδιώξει τους στόχους του με αφοσίωση και επιμονή. Συνεπώς χρειάζεται πέραν της πίστης, αφοσίωση και επιμονή προς αυτό που εσύ επιθυμείς!
Όταν αυτή η πίστη είναι συλλογική, όπως υποδηλώνεται από τη φράση "Αυτός το πιστεύει, εσύ το πιστεύεις, εγώ το πιστεύω", η δύναμή της μπορεί να πολλαπλασιαστεί. Σε ένα περιβάλλον όπου οι πεποιθήσεις και τα οράματα είναι κοινά, όπως σε μια ομάδα ή κοινότητα, η συλλογική πίστη μπορεί να δημιουργήσει ένα υποστηρικτικό περιβάλλον που ενισχύει την πιθανότητα επιτυχίας και ανάπτυξης και αυτό είναι που αρκετά στελέχη εταιρειών / οργανισμών πρέπει να πετύχουν.
Ο Ρόλος των Στόχων
Ωστόσο, η πίστη από μόνη της δεν είναι αρκετή. Χρειάζεται καθοδήγηση και κατεύθυνση, και εδώ έρχονται οι στόχοι. Οι στόχοι είναι αυτοί που δίνουν στην πίστη κατεύθυνση και σκοπό. Χωρίς στόχους, η πίστη μπορεί να γίνει χωρίς προσανατολισμό, να χαθεί μέσα σε μια γενική θετικότητα που δεν οδηγεί πουθενά. Δηλαδή «Θα το πετύχουμε αλλά δεν ξέρουμε ΠΩΣ και με ποιόν τρόπο’’
Ευτυχώς θα έλεγα, ο πόνος και η θυσία αποτελούν αναπόσπαστο μέρος κάθε διαδρομής προς την επιτυχία. Είναι οι προκλήσεις που δοκιμάζουν την πίστη μας και μας βοηθούν να αναπτύξουμε την αντοχή και την επιμονή μας. Ο πόνος και οι θυσίες (ο κόπος δηλαδή) όχι μόνο προσθέτουν αξία στο τελικό επίτευγμα, αλλά καθιστούν τη διαδικασία πιο ανταποδοτική. Χωρίς αυτές τις προκλήσεις, η πίστη μπορεί να μην είναι τόσο ισχυρή ή αναγκαία, και τα επιτεύγματα μπορεί να φαίνονται λιγότερο σημαντικά.
Πίστη Χωρίς Στόχους
Αν αφαιρέσουμε τους στόχους, τον πόνο και τις θυσίες από την εξίσωση, η πίστη χάνει την κατεύθυνση και την ουσία της. Χωρίς σαφείς στόχους, η πίστη μπορεί να γίνει ασαφής και χωρίς σκοπό. Είναι σαν να έχεις ενέργεια χωρίς σαφή διέξοδο. Μπορεί να φαίνεται ενδυναμωτική, αλλά μπορεί επίσης να σπαταληθεί αν δεν κατευθυνθεί σωστά. Χαμένος χρόνος δηλαδή, χαμένη ενέργεια, χαμένα όλα. Επιπλέον, χωρίς τον πόνο και τις θυσίες, τα επιτεύγματα μπορεί να μην έχουν την ίδια βαρύτητα. Η διαδρομή μπορεί να είναι ευκολότερη, αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μια αίσθηση κενού ή έλλειψης ικανοποίησης. Τα πιο σημαντικά επιτεύγματα στη ζωή συχνά συνοδεύονται από προκλήσεις που τα καθιστούν πιο πολύτιμα και αξέχαστα! Ναι, αξέχαστα!
Κλείνοντας, η πίστη, είναι μια ισχυρή δύναμη που μπορεί να οδηγήσει τα άτομα προς την επιτυχία. Ωστόσο, για να είναι η πίστη πραγματικά αποτελεσματική, πρέπει να συνδυάζεται με
- σαφείς στόχους και να δοκιμάζεται μέσα από
- προκλήσεις, πόνο και θυσίες.
Τα παραπάνω στοιχεία όχι μόνο δίνουν στην πίστη κατεύθυνση αλλά κάνουν τα επιτεύγματα πιο σημαντικά και πιο ανταποδοτικά. Χωρίς αυτά, η πίστη μπορεί να εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά μπορεί να γίνει ασαφής ή λιγότερο ισχυρή, οδηγώντας σε κενές νίκες ή ανεκπλήρωτες δυνατότητες.
Συνεπώς, πίστη χωρίς στόχους είναι απλά ένα ανεκπλήρωτο όνειρο, μην ονειρεύεστε απλά, πραγματοποιείστε τα όνειρά σας ή τουλάχιστον προσπαθήστε για αυτά. Μην αφήνεστε στην αποτυχία, στην απογοήτευση και στην χαλαρότητα της καθημερινότητας ως κανόνα. Καλή αρχή!
Σχόλια