Η Γαλλία βγήκε κερδισμένη από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. "Εμείς κύριε;"

Την προσδοκώμενη αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,3% φαίνεται ότι θα δώσουν τελικά οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού στη χειμαζόμενη γαλλική οικονομία. Και επειδή η γαλλική οικονομία είναι από τις ατμομηχανές της Ευρωζώνης, μαζί της αναμένεται να πάρει ώθηση και η οικονομία της Ευρωζώνης.

Ο σύνθετος δείκτης PMI σκαρφάλωσε σε υψηλό τριών μηνών, όπως έδειξαν τα προκαταρκτικά στοιχεία που ανακοίνωσε σήμερα η S&P Global. Έπειτα από δύο διαδοχικούς μήνες επιβράδυνσης, ο δείκτης που συνδυάζει τους κλάδους της μεταποίησης και των υπηρεσιών συνολικά, ενισχύθηκε στις 51,2 μονάδες τον Αύγουστο από 50,2 μονάδες τον Ιούλιο.

Ισχυρή ώθηση στην οικονομία της Ευρωζώνης από τους Ολυμπιακούς Αγώνες

Ο κλάδος των υπηρεσιών συνεχίζει να οδηγεί την επιχειρηματική ανάπτυξη, με τον σχετικό επιμέρους δείκτη PMI να ενισχύεται σε υψηλό τεσσάρων μηνών στις 53,3 μονάδες από τις 51,9 τον Ιούλιο.

Σε μεγάλο βαθμό η βελτίωση προέκυψε λόγω της συμβολής της Γαλλίας, που είδε απότομη βελτίωση των υπηρεσιών της κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, σε υψηλό 27 μηνών στο 55 τον Αύγουστο, από το 50,1 του Ιουλίου και έναντι των εκτιμήσεων αναλυτών στο Reuters για μικρή αύξηση στο 50,3.

Oι επιτυχημένοι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού ήταν εξαιρετικοί αγώνες σε πολλούς τομείς. Για πρώτη φορά στην ιστορία των Ο.Α, η διοργανώτρια χώρα κατάφερε να βγάλει τους Αγώνες εκτός σταδίων και να τους βάλει μέσα στις πόλεις και τον αστικό ιστό. Η πληρότητα στα στάδια σε ΟΛΟΥΣ τους αγώνες ήταν πάνω από 80%. Η εξυπηρέτηση των αθλητών ήταν καλή. Οι διάφορες γκρίνιες ήταν αναμενόμενο να υπάρχουν ανάμεσα σε χιλιάδες αθλητές και συνοδούς. Το ότι ένας ιταλός αθλητής κοιμήθηκε εκτός Ολυμπιακού Χωριού και ότι η ελληνική ομάδα μπάσκετ πήγε σε ξενοδοχείο (οι παικταράδες μας) δεν αποτελούν στοιχεία αποτυχίας.

Ήταν επιτυχημένοι οι ελληνικοί Ολυμπιακοί Αγώνες;

Βλέποντας νηφάλια και χωρίς τις αμφισβητήσεις του νεοελληνικού εθνικισμού καταλαβαίνουμε ότι οι ελληνικοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 δεν ήταν οι καλύτεροι αγώνες, όπως κατά κόρον διαβάζουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μας τριβελίζουν οι κρατικοδίαιτοι και διαπλεκόμενοι δημοσιογράφοι, ήταν μία μέτρια διοργάνωση.

Οι ελληνικοί Ολυμπιακοί Αγώνες απέτυχαν σε πολλούς τομείς. Είχαμε τα πιο άδεια στάδια στα περισσότερα αγωνίσματα, ειδικά στις προκριματικές σειρές. Για παράδειγμα, η κολύμβηση η οποία ήταν το πλέον περιζήτητο αγώνισμα το 2004 λόγω της ιστορικής κόντρας Φελπς-Θορπ, είχε 100% πληρότητα σε θεατές στους τελικούς και 30-40% θεατές στους προκριματικούς. Το ίδιο συνέβαινε και στους αγώνες στίβου. Για τα υπόλοιπα (μη δημοφιλή) αγωνίσματα ας μην αναφερθούμε τι γινόταν στα προκριματικά όπου είχαμε σχεδόν άδειες εξέδρες.

Στο θέμα των υποδομών, κοροϊδεύαμε τους Γάλλους για τον βρώμικο Σηκουάνα, αλλά εμείς καταστρέψαμε την Κωπηλασία αφού κατά την διάρκεια των αγώνων οι μισές κούρσες αναβλήθηκαν εξαιτίας... κυματισμού (!) μέσα στο Ολυμπιακό Κωπηλατοδρόμιο του Σχοινιά. Να τονιστεί ότι το Κωπηλαδρόμιο του Σχοινιά όπως και η πλειονότητα των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων εγκαταλείφθηκε και μετά από την 10ετή οικονομική κρίση έχουν καταρρεύσει. Κτίσαμε εγκαταστάσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων για 10 (και πολλούς λέμε) αγώνες. Τι έγινε το γήπεδο του Beach Volley στο Φάληρο; Το Κέντρο της Άρσης Βαρών στη Νίκαια; Το κλειστό του Γαλατσίου; Το γήπεδο του Baseball στο Ελληνικό; Το κλειστό του Ελληνικού; Το Καυτατζόγλειο Στάδιο ανακαινίστηκε και μετά έκλεισε ( ο Ηρακλής που το χρησιμοποιούσε χρεοκόπησε και έπεσε κατηγορίες). Τέλος, τι απέγινε το Ολυμπιακό Χωριό;

Τέλος για να μιλήσουμε και για τα τελετουργικά, αφού βρίσαμε τους Γάλλους και βγάλαμε τα απωθημένα μας, οι ελληνικοί αγώνες ήταν συμπαθητικοί στην έναρξη και αδιάφοροι στη λήξη.

Αλήθεια, πιστεύει κανένας ότι ο Σαββόπουλος με τα καρπούζια του και η Βίσση συγκλόνισαν τα πλήθη από τα 165 κράτη; Αδιάφοροι τους ήταν... Αυτά τα γράφω για να καυτηριάσω τις ειρωνείες των Ελληναράδων για τον Τομ Κρουζ, των Chilli peppers και τον Snoop Dog που είδαμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

*Mε συγχωρείτε για το ξέσπασμα αλλά ίσως είναι απόρροια της καταπίεσης που δεχθήκαμε όλοι οι δημοσιογράφοι (και μη) την περίοδο 2000-2004 όταν σε κάθε κριτική αντιμετωπίζαμε την κατηγορία του “Εθνικού Προδότη”. Ίσως 20 χρόνια μετά, και αφού περάσαμε και την 10ετή οικονομική μας κρίση, έχει βελτιωθεί η αντικειμενικότητά μας.