Η διαδικασία της πνευματικής αφύπνισης

Η επαναλαμβανόμενη επισήμανση, ότι ο δρόμος της ενδοσκόπησης, της ανακάλυψης του πραγματικού εαυτού μας και της προσωπικής ανάπτυξής μας περιλαμβάνει σκοτεινά και επίπονα μονοπάτια, δεν έχει στόχο να μας φοβίσει. Μας προετοιμάζει συναισθηματικά, ψυχολογικά  και νοητικά για όλες τις δυσκολίες που πιθανότατα θα συναντήσουμε.

Παρότι ο καθένας μας είναι μοναδικός και έχει έναν προσωπικό τρόπο να εξελίσσεται και να βιώνει αυτήν την διαδρομή προς τα μέσα , υπάρχουν μερικά συμπτώματα που είναι πολύ πιθανόν να παρατηρήσουμε και να κληθούμε να διαχειριστούμε. Η  χαοτική-λόγω εσωτερικών σύνθετων διεργασιών-  διαδικασία της λύτρωσης και απελευθέρωσης  ίσως ‘’επιδεινώσει’’ πρώτα τα πράγματα προτού τα βελτιώσει.

Ιδιαίτερα στα πρώτα στάδια και καθώς αρχίζουν βαθμιαία να εξασθενούν οι προσκολλήσεις και να μένουν κάποιες στην άκρη, δημιουργείται η αίσθηση κενότητας . Αυτό συμβαίνει διότι δεν αντικαθίστανται από κάτι άλλο και ο συνειδητός νους κρίνει την κατάσταση ως κενό και θλίψη ή ακόμα και ως κατάθλιψη. Είναι σημαντικό να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να βιώσει το συναίσθημα  και να το απελευθερώσει στην συνέχεια. Επιπλέον δεν είναι ‘’ορατός’’ και αντιληπτός ακόμα ο μεγάλος μας στόχος με αποτέλεσμα να βιώνουμε σύγχυση καθώς απελευθερώνουμε δεδομένα πάνω στα οποία βασιζόμασταν για πολλά χρόνια.

Αρκετά από τα ‘’ευρήματα’’ αυτής της εσωτερικής ανασκαφής είναι καταπιεσμένα συναισθήματα και ενέργειες από το παρελθόν. Η αντίσταση που τείνουμε-ως αντίδραση στην επερχόμενη αλλαγή- να  εμφανίσουμε σε αυτήν την εξελικτική δράση δημιουργεί θλίψη και πόνο.  Η εμπιστοσύνη , η αποδοχή και η αγάπη προς τον εαυτόν μας  συνδράμουν στην ταχύτερη και ηπιότερη διαχείριση των δεδομένων και διευκολύνουν την υπέρβαση των δυσκολιών. Το επόμενο βήμα είναι μόνο μπροστά, δεν υπάρχει επιστροφή στην εξέλιξή μας αυτή.

Η ‘’παράδοση της εξουσίας’’, από το αδηφάγο Εγώ στο υγιές κομμάτι του εαυτού μας, μόνο εύκολη δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί. Προκαλεί την ανάδυση συναισθημάτων  τα οποία θα χρειασθούν θεραπεία και  την εγκατάλειψη- με σεβασμό για όσα μας προσέφεραν ως τώρα- των παλαιών συστημάτων πεποιθήσεων και του τρόπου ζωής μας. Θα νοιώσουμε την ανάγκη για περισσότερη ελευθερία σε όλα τα επίπεδα, από κοινωνικές νόρμες και τυπικούς περιορισμούς . Η εστίασή μας θα μετατοπιστεί από την προσκόλληση στα υλικά αγαθά προς την θέληση να βιώσουμε περισσότερες και ίσως πρωτόγνωρες εμπειρίες.

Η φυσική διαχείριση των δεδομένων που διαμορφώνονται πλέον, δημιουργεί ένα πλαίσιο μοναχικότητας μέσα στο οποίο καλούμαστε να λειτουργήσουμε. Καθώς τα, μέχρι πρότινος και δικά μας, κίνητρα δράσης και επίτευξης των ανθρώπων γύρω μας δεν θα έχουν πλέον την ίδια σημασία για μας, θα εμπνευστούμε να δημιουργήσουμε το δικό μας νόημα στην ζωή εκ των ‘’έσω’’. Αυτό προϋποθέτει την θυσία  αρκετών συνηθειών που μας έφεραν ως εδώ. Πιθανότατα θα βιώσουμε έλλειψη σε αρκετά πράγματα που συνηθίζαμε να θεωρούμε ‘’απαραίτητα και εκ των ων ουκ άνευ’’.

Ας αναλογιστούμε πόσο σημαντικό είναι αυτό το έργο που εκτελούμε. Ίσως δεν υπάρχει τίποτα πιο οδυνηρό για τον άνθρωπο από το να αντιμετωπίσει τα πράγματα που κατά καιρούς έκρινε, φοβόταν ή προσπαθούσε να αποφύγει.

 ‘’Θα έρθει η στιγμή όπου θα πιστέψεις ότι όλα τελείωσαν. Όμως αυτή θα είναι μόνο η αρχή’’   Louis L’ Amour , Αμερικανός μυθιστοριογράφος.