Το «Μουσείο της Ανασκαφής» μόλις άνοιξε στο Μουσείο και τη γειτονιά της Ακρόπολης
Κατευθυνόμαστε στη γειτονιά της Ακρόπολης αλλά και στο ολοκαίνουργιο “Μουσείο κάτω από το Μουσείο”. Τον χώρο της ανασκαφής, στην αρχιτεκτονική πρόταση των Μπερνάρ Τσουμί και Μιχάλη Φωτιάδη, την εκθεσιακή προέκταση του Μουσείου της Ακρόπολης που μόλις άνοιξε για το κοινό.
Η διαδρομή του επισκέπτη του Μουσείου της Ακρόπολης εμπλουτίστηκε, επεκτάθηκε στις νότιες παρυφές του αρχαιολογικού χώρου σε μια αρμονική διαδρομή που συμπεριλαμβάνει πλέον περισσότερα από 1100 κινητά ευρήματα των ανασκαφών, συμπληρώνοντας σαν άλλος ομφάλιος λώρος τα επάλληλα στρώματα ιστορίας και κατοίκησης που ανασυνθέτουν την εικόνα της αρχαίας γειτονιάς της Ακρόπολης.
Μια γειτονιά που ξεσκεπάστηκε σε μεγάλο βαθμό κατά τις συστηματικές ανασκαφές που διενεργήθηκαν στην περιοχή για την κατασκευή του Μουσείου καθώς και του Σταθμού «Ακρόπολη» του Μετρό της Αθήνας.
Η καθημερινότητα των ανθρώπων στη γειτονιά κάτω από το Μουσείο, που έζησαν εδώ για περισσότερο από 4.500 χρόνια, το παλίμψηστο των χρήσεων και των οικοδομημάτων μας μεταφέρει σε διαφορετικές περιόδους, συνδέει το νέο κτήριο με το χώρο και το χρόνο.
Ο ίδιος ο πλούτος, η ποικιλία των εκθεμάτων υπενθυμίζουν με έναν τρόπο σχεδόν απτό ότι η γειτονιά υπήρξε ένας αδιάλειπτος ζωντανός οργανισμός. Κοινωνικές, οικονομικές, πολιτιστικές και πνευματικές λειτουργίες 4.500 ετών έλαβαν χώρα ακριβώς σε αυτό το κομμάτι της γης.
Αθηναίοι, ξένοι, ελεύθεροι πολίτες, μέτοικοι και δούλοι, αξιωματούχοι, έμποροι και βιοτέχνες, γεωργοί και γαιοκτήμονες, άνθρωποι διαφορετικών εθνικών προελεύσεων και θρησκευτικών αντιλήψεων έζησαν και δημιουργούσαν εδώ πριν εμείς κάνουμε την σημερινή μας επίσκεψη για να τους γνωρίσουμε μέσα από τα αντικείμενα, τα θραύσματα και τα υλικά κατάλοιπα των καιρών.
Δρόμοι, σπίτια, λουτρά, εργαστήρια, καταστήματα, νεκροταφεία συνυπήρξαν ή διαδέχθηκαν το ένα το άλλο στο πέρασμα του χρόνου στην ευρύτερη περιοχή. Ενώ τμήματα αγγείων, κύλικες, ειδώλια, υδρίες, επιγραφές, νομίσματα και άλλα αντικείμενα μας συνδέουν με την καθημερινότητα των ανθρώπων που έζησαν διαχρονικά στους αιώνες και στον τόπο.
Ο επιμήκης, ολόφωτος χώρος που φιλοξενεί την έκθεση έχει επιφάνεια περίπου 210τετραγωνικά μέτρα και συνολικό ανάπτυγμα τοίχων περίπου 55 μέτρων ενώ οι προθήκες περιλαμβάνουν συνολικά 1.290 κινητά αντικείμενα, τα οποία εντάχθηκαν σε δύο μεγάλες χρονολογικές ενότητες. Πριν από την ένταξη στην πόλη (3000 π.Χ. – 480 π.Χ.) και την ενότητα “Από τη ζωή στην πόλη” (480 π.Χ. – 1200 μ.Χ.), με αρκετές φυσικά υποενότητες, που παρακολουθούν τις σημαντικότερες αλλαγές στον χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία της περιοχής.
Το νέο “Μουσείο κάτω από το Μουσείο” μοιάζει με μια φωτεινή ρωγμή στο χρόνο σε μια περιοχή της πόλης που και εμείς σήμερα περπατάμε ανασυνθέτοντας πολύμορφα το βάθος της στη φαντασία μας, ενσωματώνοντας τη βαρυσήμαντη αξία της στη ζωή και την καθημερινότητά μας στην Αθήνα.
Σχόλια