4 Σκέψεις –Προπομποί για Επιτυχία

Πριν λίγο καιρό σε ένα σεμινάριο με ρώτησαν: “Το σημαντικότερο είναι εκείνο που σκεφτόμαστε ή εκείνο που κάνουμε;” και η απάντηση συνοψίστηκε στο ότι με δεδομένο πως εκείνο που κάνουμε, είναι απόρροια εκείνου που σκεφτόμαστε, ίσως ο καλύτερος τρόπος να απαντήσουμε στην ερώτηση είναι αυτός: Γινόμαστε εκείνο που σκεφτόμαστε. Οι σκέψεις γεννούν τις δράσεις και κατόπιν οι δράσεις λαξεύουν τις νέες σκέψεις που θα οδηγήσουν σε νέες δράσεις κ.ο.κ. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο δηλαδή, πριν από κάθε πράξη υπάρχει μία σκέψη που ορθά ή όχι την υποστηρίζει, οπότε με αυτό κατά νου, ακολουθούν μερικές σκέψεις, πεποιθήσεις, απόψεις, οι οποίες προηγούνται της επιτυχίας.

Καμία ιδέα δεν δουλεύει αν εσύ δε δουλέψεις.

Οι ιδέες είναι πολλαπλασιαστές της εκτέλεσης. Στην εκτέλεση κρύβονται τα λεφτά. Δεν έχει σημασία πόσες καλές ιδέες έχεις, σημασία έχει πόσες εκτελείς και ακόμα περισσότερο πως τις εκτελείς. Μήπως βιώνεις το σύνδρομο του επόμενου βιβλίου; Του επόμενου σεμιναρίου; Μήπως είσαι εθισμένος/η στο νέο, το καινούριο, περιμένοντας υποσυνείδητα ότι κάποια στιγμή θα κάνεις το breakthrough σου χάρη σε μία καταπληκτική πληροφορία που θα πέσει στα χέρια σου; Σε ρωτώ, γιατί αυτό απλά δεν πρόκειται να γίνει. Ζούμε σε έναν κόσμο που ορίζεται και σμιλεύεται από τη δράση. Καμία ιδέα δεν έχει ως ιδέα τη δύναμη που αποκτά άπαξ και τη βάλεις σε εφαρμογή.  

Αν θες να κερδίσεις τα διπλά, τριπλασίασε τις επενδύσεις στον εαυτό σου.

Δεν εννοώ να πας για μασάζ και για spa, παρόλο που και αυτά θα βοηθούσαν πάρα πολύ στην απόδοσή σου. Εκείνο που εννοώ είναι ότι πρέπει να αυξήσεις το χρόνο και τα ποσά που επενδύεις στην προσωπική σου ανάπτυξη και την επαγγελματική σου μόρφωση. Στην προηγούμενη ιδέα ανέφερα πως το σημαντικό δεν είναι οι ιδέες αλλά η εκτέλεση. Εντούτοις, χωρίς ιδέες δεν υπάρχει τίποτα να εκτελέσεις και χωρίς γνώσεις η εκτέλεση δε θα είναι ποτέ όσο καλή θα μπορούσε να είναι. Τι ποσό του εισοδήματός σου ξοδεύεις στην προσωπική σου ανάπτυξη και στην επαγγελματική σου μόρφωση; Γιατί;

Το εμπόδιο δεν είναι πρόβλημα, αλλά πρόκληση.

Ο Μάρκος Αυρήλιος είπε: “Το εμπόδιο είναι ο δρόμος”.  Το θύμα βλέπει το εμπόδιο σαν πρόβλημα, ο νικητής σαν πρόκληση, σαν μέρος του δρόμου που έχει διαλέξει να βαδίσει. Τα εμπόδια σου δίνουν την ευκαιρία να βελτιωθείς, να γίνεις καλύτερος, να αξιοποιήσεις περισσότερο από το δυναμικό σου. Δεν είναι εκεί επειδή κάποιος πλακατζής θεός σε δοκιμάζει. Κανένας δε σε δοκιμάζει και κανένας δεν ασχολείται μαζί σου όσο εσύ. Τα εμπόδια είναι εκεί και τα βλέπεις εκεί, επειδή εσύ δεν είσαι ακόμα έτοιμος/η για να κατακτήσεις όσα θες. Για να έχεις εκείνο που θες, πρέπει να γίνεις εκείνος/η που μπορεί να το αποκτήσει, πρέπει να εκπέμπεις στο ίδιο μήκος κύματος με το αντικείμενο του πόθου σου. Τα εμπόδια είναι ακριβώς αυτό: Ευκαιρίες να γίνεις καλύτερος, ευκαιρίες να ανεβάσεις τη συχνότητά σου. Μην κλαις, μην γκρινιάζεις και αντί να εύχεσαι για “ευκολότερο αγώνα”, προσπάθησε να γίνεις εσύ “καλύτερος αθλητής”.

Η επιτυχία έρχεται επειδή είσαι εκπληκτικός/ή στα μικρά

Έχουμε μιλήσει ξανά για αυτήν την ιδέα, αλλά είναι τόσο σημαντική που οφείλω να την επαναλάβω. Τα “μεγάλα” είναι αποτέλεσμα των “μικρών” που εκτελούνται με εκπληκτικό τρόπο και φανταστική συνέπεια σε βάθος χρόνου. Ξέχνα τα σπουδαία και τα μεγάλα. Ασχολήσου με τα μικρά, τα καθημερινά και κάνε τα όσο πιο καλά μπορείς. Κατόπιν δώσε χρόνο και άσε το domino effect να δουλέψει. Αν πιστεύεις ότι επικές, τεράστιες προσπάθειες μια στο τόσο θα φέρουν αποτελέσματα, πιστεύεις ότι επειδή τρέχεις 10 χιλιόμετρα μία φορά το 15θήμερο θα αδυνατίσεις από τα καράβια πίτσας που έχεις φάει. Δε γίνονται έτσι τα πράγματα. Δυστυχώς. Ή ευτυχώς, αν καταλάβεις τις πρακτικές εφαρμογές της ιδέας που μόλις διάβασες. Κάνε τα μικρά. Κάν’ τα με τέλειο τρόπο. Για πολύ καιρό. Είναι το μόνο που χρειάζεται.

Εις το επανιδείν.