Αριστοτέλης Ωνάσης: Ο άντρας που δούλεψε και έζησε με πάθος!

Ο άντρας που αποτελεί ορόσημο για τη σύγχρονη ελληνική και όχι μόνο ιστορία, ο άνθρωπος που πολλοί θα ήθελαν να του μοιάσουν, πολλοί θα ήθελαν να έχουν ζήσει τη ζωή του και πολλοί θα ήθελαν να έχουν έστω και το ένα χιλιοστό της επιτυχίας του!

Έχτισε μία αυτοκρατορία από το τίποτα, μας έμαθε να πετάμε μέσα στη χλιδή, έκανε τη δουλειά της αεροσυνοδού το όνειρο πολλών γυναικών και έζησε με πάθος.

Η ερώτηση ποιος είναι, μάλλον είναι περιττή… Δύο λέξεις, δεκαεπτά γράμματα και πολλά μηδενικά…Αριστοτέλης Ωνάσης!

Ο Αριστοτέλης λοιπόν, είναι από τους διασημότερους κροίσους του 20^ου αιώνα! Ήταν πετυχημένος εφοπλιστής και επιχειρηματίας και ίδρυσε την Ολυμπιακή Αεροπορία το 1956.

Αστείρευτο επιχειρηματικό δαιμόνιο

Ο Αριστοτέλης γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1906 και πέθανε το 1975 στη Γαλλία. Προερχόταν από εύπορη οικογένεια καθώς ο πατέρας του ήταν από τους πλουσιότερους καπνέμπορους στη Σμύρνη, την οποία όμως αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το 1922 λόγω της Μικρασιατικής καταστροφής, με αποτέλεσμα η επιχείρηση να περιέλθει στα χέρια Τούρκων. Στα 16 του χρόνια ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ωστόσο λίγο μετά αποφάσισε να φύγει για την Αργεντινή, να κυνηγήσει την τύχη του εκεί με ελάχιστα χρήματα μαζί του. Ξεκίνησε κάνοντας διάφορες δουλειές, όπως λαντζέρης, νυχτοφύλακας και άλλα, μέχρι που αποφάσισε να ιδρύσει τη δική του καπνική επιχείρηση, που έκανε εισαγωγή καπνού και κατασκευή τσιγάρων. Χρειάστηκε να επιστέψει στην Ελλάδα για να αποκτήσει καινούργιο ελληνικό διαβατήριο, ενώ το 1932 ξεκίνησε αισίως να ασχολείται με τη ναυτιλία, αγοράζοντας το πρώτο του εμπορικό πλοίο. Το ισχυρό επιχειρηματικό του ένστικτο ωστόσο ήταν αυτό που τον οδήγησε στην επιτυχία, καθώς ήταν ο πρώτος που παρήγγειλε τάνκερ, 15.000 τόνων. Την παραγγελία αυτή ακολούθησαν πολλές και μεγαλύτερες. Λόγω της συνεχούς του εγρήγορσης και ευστροφίας, είχε καταφέρει να συνεργάζεται με τις μεγαλύτερες πετρελαϊκές εταιρείες, ενώ το 1953 σχεδόν του ανήκε όλο το Μονακό. Το 1957 με προτροπή του Κωνσταντίνου Καραμανλή απέκτησε την αεροπορική εταιρεία Τ.Α.Ε. την οποία και μετέτρεψε στην Ολυμπιακή Αεροπορία που όλοι ξέρουμε. Ένα ακόμα σήμα κατατεθέν του μεγάλου αυτού επιχειρηματία ήταν και το νησί Σκορπιός, το οποίο αγόρασε το 1963, έχτισε ξενώνες, φύτεψε δέντρα και το χρησιμοποιούσε για να κάνει τις διακοπές του με τους φίλους του!

Οι γυναίκες της ζωής του

Ο Αριστοτέλης θα μπορούσε σαν άντρας να χαρακτηριστεί και γυναικάς. Ωστόσο σε αυτό το άρθρο θα ασχοληθούμε συνοπτικά με τις «επίσημες» γυναίκες που καθόρισαν τη ζωή του και την πορεία του. Το 1943 λοιπόν γνώρισε την κόρη του εφοπλιστή Λιβανού, Τίνα Λιβανού, την οποία παντρεύτηκε το 1946 και μαζί της απέκτησε δύο παιδιά, τον Αλέξανδρο και τη Χριστίνα. Ο γάμος τους όμως είχε διάφορα προβλήματα με αποτέλεσμα να χωρίσουν δέκα χρόνια μετά. Ένας θυελλώδης έρωτας ήρθε στη ζωή του το 1957, όταν γνώρισε τη Μαρία Κάλλας. Η πασίγνωστη σοπράνο, τον ερωτεύτηκε βαθιά, ωστόσο αυτός ο έρωτας δεν είχε αίσιο τέλος καθώς το 1968 και μετά τον θάνατο του Τζον Κένεντι, ο Αριστοτέλης την άφησε και παντρεύτηκε την Τζάκι Κένεντι. 

Ένα άδοξο τέλος

Το 1976 ο γιος του Αλέξανδρος σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα, κάτι που για τον ίδιο τον Αριστοτέλη, παρόλο που σαν επιχειρηματίας χαρακτηριζόταν σκληρός και αδίστακτος, ήταν αβάσταχτο και τον έκανε να χάσει την όρεξή του για ζωή. Τον θάνατο του γιου, ακολούθησε αρκετά χρόνια αργότερα και ο θάνατος της κόρης του Χριστίνας, η οποία βρέθηκε το 1988 νεκρή στο μπάνιο της από απροσδιόριστα αίτια. Η αυτοκρατορία του Αριστοτέλη είχε αρχίσει να πλήττεται, καθώς είχε ζημιές 12,5 εκατ. δολάρια λόγω της πτώσης της παγκόσμιας αγοράς τάνκερ, ενώ το 1975 επέστρεψε την Ολυμπιακή στον Κωνσταντίνο Καραμανλή από όπου και την πήρε. Λίγο μετά ο ίδιος προσβλήθηκε από μία νόσο που εξασθενεί το μυϊκό σύστημα με αποτέλεσμα να φύγει από τη ζωή το 1975. Η τεράστια περιουσία του, πλέον έχει μόνο μία κληρονόμο, την κόρη της Χριστίνας, Αθηνά Ωνάση. Ενώ το όνομά του χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα από όλους και αποτελεί συνώνυμο του πλούτου.

«Ε καλά δεν είμαι δα και ο Ωνάσης» συνηθίζουμε να λέμε!