Ξεχασμένες φράσεις, συζητήσεις περί μουσικής, αξέχαστους Έλληνες δημιουργούς, εμβληματικά τραγούδια και χορούς αυθόρμητους, πηγαίους καθώς και φιλίες που άνθισαν μετά μουσικής...
Μια πολύτροπη μουσική πηγή έμπνευσης ή απλώς,όλα όσα μπορεί να ακούσει ένας νέος δημιουργός, κάποιος φιλόμουσος ακόμα και μη, στη νέα έκθεση «Νομίζω ήρθε η ώρα ν’ ακούσουμε...» του Μουσείου Μπενάκη σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Ελληνικής Μουσικής Κληρονομιάς (ΙΕΜΚ) στο εξαώροφο κτήριο της οδού Κριεζώτου 3, την Πινακοθήκη Γκίκα.
Ακολουθώντας την πράσινη σήμανση, την σημερινή υπογράμμιση
Με ένα κινητό στο χέρι και με ακουστικά ο επισκέπτης μπορεί να περιδιαβεί τον δικό του δρόμο μουσικής ανίχνευσης ξεκινώντας από οποιονδήποτε όροφο κατα βούληση και επιλέγοντας με τον δικό τρόπο κι στο δικό του χρόνο, τις πράσινες σημάνσεις.
Τα πράσινα σημεία, στο χρώμα της ταυτότητας του Ινστιτούτου Ελληνικής Μουσικής Κληρονομιάς (ΙΕΜΚ), σηματοδοτούν μέσω ειδικά διαμορφωμένης για την έκθεση ψηφιακής εφαρμογής, μια πλούσια πηγή πληροφοριών και πολυμέσων.
Αλλά και μια επιμελητική υπογράμμιση στην ήδη διαμορφωμένη, μόνιμη έκθεση της Πινακοθήκης Γκίκα στημένη από τον ιστορικό διευθυντή του μουσείου, Άγγελο Δεληβορριά, η πυκνή οργάνωση της οποίας σε τεκμήρια και νοήματα, αποτέλεσε προσωπικό του στοίχημα.
Οι έντεκα ένοικοι της έκθεσης συνομιλούν
Πιο συγκεκριμένα η έκθεση «Νομίζω ήρθε η ώρα ν’ ακούσουμε...» σε επιμέλεια της μουσειολόγου Ερατούς Κουτσουδάκη, με την επιστημονική αρωγή του Συλλόγου «Οι φίλοι της μουσικής», εστιάζει στην καλλιτεχνική και πνευματική δημιουργία στην Ελλάδα μεταξύ του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και της Δικτατορίας, καλώντας μας σε ένα ταξίδι (επαν)ανακάλυψης του έργου έντεκα εμβληματικών συνθετών, μέσα από τη ματιά του σήμερα και με τη χρήση της τεχνολογίας.
Βαμβακάρης, Θεοδωράκης, Κωνσταντινίδης, Μητρόπουλος, Ξενάκης, Ξένος, Γ.Α. Παπαϊωάννου, Σισιλιάνος, Σκαλκώτας, Τσιτσάνης, Χατζιδάκις και Σταύρος Ξαρχάκος.
Οι έντεκα φιλοξενούμενοι της μόνιμης έκθεσης του Μουσείου Μπενάκη / Πινακοθήκη Γκίκα, μιλούν, συνδέονται με το παρόν καθώς σκιαγραφούνται οι φιλικές σχέσεις που τους ένωναν μεταξύ τους, όπως και εκείνες με άλλους ενοίκους της Πινακοθήκης, ποιητές, λογοτέχνες, σκηνοθέτες, ζωγράφους, χορογράφους, ζωντανεύοντας τα ίχνη, τα νήματα ενός πολυεπίπεδου, πρότερου πλέγματος δημιουργικότητας.
Ένα δημιουργικό «οικοσυστήμα», που σήμερα, σχεδόν έναν αιώνα μετά, είναι σύμφυτο με την ελληνική πραγματικότητα.
Η δράση ολοκληρώνεται με μια αυτόνομη εκθεσιακή ενότητα, αφιερωμένη στον Σταύρο Ξαρχάκο, στο χώρο περιοδικών εκθέσεων, στο ισόγειο του Μουσείου Μπενάκη / Πινακοθήκης Γκίκα.
Μια ενότητα που παρουσιάζει για πρώτη φορά τεκμήρια από τη ζωή και το έργο του, χωρίς λεζάντες, πριν τα αντικείμενα πάρουν τον δρόμο τους προς το αρχείο, πριν λάβουν ακόμα χαρακτήρα αρχειακό, αλλά ανοίγοντας τον δρόμο της αναγνώρισης της αξίας των εν ζωή καλλιτεχνών.
Η εγκατάσταση του ισογείου, μας δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσουμε καλύτερα τον Ξαρχάκο, συνθέτη κλασικής μουσικής, μαθητή της θρυλικής Σχολής Tζούλιαρντ της Νέας Υόρκης, συνομιλητή του Λέοναρντ Μπερνστάιν και του Ντέιβιντ Ντάιαμοντ, υπό τους ήχους σημαντικών έργων του.
Διάρκεια έκθεσης: 25.04.2024 –21.07.2024
Με αφορμή την έκθεση αυτή το ωράριο λειτουργίας της Πινακοθήκης Γκίκα αλλάζει και διαμορφώνεται ως εξής:
Πέμπτη 10:00-22:00
Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή 10:00-18:00
Σχόλια