Μπορεί φέτος το Πάσχα να πέφτει κομματάκι πιο αργά. Ο γλυκός καιρός όμως και η όρεξη μας για αύρα νησιώτικη, ταξιδιάρικη και γεύσεις Κυκλαδίτικες είναι ήδη εδώ.
Και έτσι μέχρι να πάρουμε το πλοίο της γραμμής για τους λαμπριάτικους νησιώτικους προορισμούς γευόμαστε στην Αθήνα όχι μόνο φρέσκα θαλασσινά, αλλά και την αύρα των διακοπών, σε αθηναϊκά στέκια, σε ταβέρνες που μας ταξιδεύουν επάξια σε στιγμές όμοιες με εκείνες που δίπλα μας σκάει το κύμα απαλά .
Υπερωκεάνειον
Και μιλώντας για πλοίο κάνουμε μια στάση στα τραπεζάκια που σε αυτό το στέκι του Πειραιά μαζεύουν τακτικούς θαμώνες από όλη την Αθήνα.
Το Υπερωκεάνειον μοιάζει με ένα πλεούμενο μπακάλικο άλλης εποχής, με τις στοιβαγμένες κονσέρβες και τις φωτογραφίες παλιών βαποριών, να μας μεταφέρουν με εισιτήριο τα φρέσκα ψάρια και τα θαλασσινά που παραδόξως και δυστυχώς παρά την εγγύτητα με την Ιχθυόσκαλα πολλών φαγάδικων στην περιοχή, δύσκολα φτάνουν στα πιάτα μας.
Εδώ αντιθέτως στη γειτονιά του Χατζηκυριάκειου το φρέσκο, είναι ο κανόνας. Στο μενού οι συνταγές και τα προϊόντα και οι πρώτες ύλες της Κιμώλου έχουν την τιμητική τους χωρίς να λείπουν και εκείνες που προέρχονται από άλλα νησιά. Γαρίδες, καλαμαράκια και αστακός ψητός συναντούν στο τραπέζι σας την φάβα Σχοινούσας, τα ψαράκια ημέρας και τον χειροποίητο σιμιγδαλένιο χαλβά.
Πελεκάνος Ουζερί
Και όσο και αν μπορει να σας μπερδέψει το όνομα μεταφερόμαστε αμέσως σε ένα ολοκαίνουργιο στέκι στο Γκάζι όπου εδώ η Τήνος, η ιδιαίτερη πατρίδα της γράφουσας έχει την τιμητική της. Το όνομα του είναι αφιερωμένη στον Μάρκο, τον γνωστό, φιλικό πελεκάνο της Τήνου που πήρε το όνομα του από τον Μάρκο Σουράνη, τον πρώτο ιδιοκτήτη ομώνυμης ιχθυαγοράς στην Χώρα της Τήνου και παππού του Νικόλα Κοκολάκη, ιδιοκτήτη του σημερινού, αθηναϊκού “Πελεκάνου” με την τηνιακή αύρα.
Εδώ τα ασπρά-κόκκινα-μπλε χαρτιά του ιχθυοπωλείου συναντούν, τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες των παππού Μάρκου στο καΐκι του, τη σύγχρονη γραφιστική και τις αφίσες με τους κατακόκκινους αστακούς, την εποχικότητα, τα φρέσκα ψαράκια και τις γεύσεις του Αιγαίου με παραδοσιακές-σύγχρονες συνταγές.
Στο μενού η φάβα με κάπαρη Τήνου, το επίσης τοπικό βολάκι, η ταραμοσαλάτα, τα παντζάρια με ξινοτύρι Ίου και το τζατζίκι συναντούν τη λακέρδα, τα καλαμαράκια,τις κουτσομούρες και τις αγκινάρες Τήνου με σάλτσα από βραστόψαρα.
Ατλαντικός
Είναι ένας από τους λόγους που επιστρέφουμε στη γειτονιά του Ψυρρή ξανά και ξανά. Στο απρόσμενα ήρεμο δρομάκι της Αυλητών η αθηναϊκή αίσθηση σβήνει και η παρεϊστικη μιας ταβέρνας στις Κυκλάδες διαχέεται αυτόματα.
Η βαβούρα από τον κόσμο που ασταμάτητα γεμίζει τα τραπέζια του Ατλαντικού εδώ έχει κάτι το σχεδόν απροσδιόριστα διαφορετικό. Πολύ περισσότερο από το άγχος για το αν θα βρεθεί τραπέζι όπως συχνά συμβαίνει στην Αθήνα, οι ομιλίες που μπλέκονται η μια με την άλλη θυμίζουν περισσότερο ατμόσφαιρα ταβέρνας σε νησί τη στιγμή που έχουν πεινάσει ταυτόχρονα πολλοί λουόμενοι.
Μια σοβαρή εκδοχή του ελληνικού fish and chips ή αλλιώς οι νόστιμες πατατούλες με τηγανητά μικρόψαρα, η ψαρόσουπα και τα ψαροσάντουιτς μας περιμένουν εδώ κάθε μέρα της εβδομάδας.
Λέσβιον
Και με το Λέσβιον φτάνουμε στα ψηλά μιας άλλης γειτονιάς πιο μακριά από το κέντρο της Αθήνας αυτή τη φορά. Σε ένα ουζερί που αντί για τα δρομάκια κοντά στην ανηφορική οδό Κουρτίου που ενώνει το Γαλάτσι με την Άνω Κυψέλη θα μπορούσε να να βρίσκεται σε κάποιο χωριό της Λέσβου.
Ελαιόλαδο κι ελιές νησιωτικές, χταπόδι στα κάρβουνα, ψημένο όπως του πρέπει, λαδοτύρι, ράφια με συλλογές από ούζα, γαύροι μαρινάτοι, λακέρδες και σαρδέλες παστές γεμίζουν τα τραπέζια για πάνω 50 χρόνια.
Ένα αυθεντικό ουζερί με γνήσιους μεζέδες, απλό, λιτό σχεδόν… νησιωτικό.
Σχόλια