Πόσες πιθανότητες υπήρχαν μια γκαλερί χωρίς εμφανή βιτρίνα, στην οποία για να εισέλθει κανείς πρέπει να χτυπήσει το κουδούνι του διαμερίσματος που βρίσκεται στο ισόγειο μιας υπέροχης πολυκατοικίας στο Κολωνάκι, να σφύζει από ζωή λίγο πριν τις 8 το βράδυ… της Τσικνοπέμπτης;
Μάλλον τόσες όσες και μέχρι πρότινος ήταν οι πιθανότητες να δούμε έργα του Μarcel Duchamp στην Ελλάδα. Και όμως η γκαλερί της Ελευθερίας Τσέλιου στο 3 της οδού Ηρακλείτου στο Κολωνάκι παρουσιάζει μια έκθεση που μας ταξιδεύει στην ιστορία της τέχνης και σε σημεία σταθμούς της εξέλιξης της τις περασμένες δεκαετίες.
«Re(a)Duchamp»
Με τον τίτλο «Re(a)Duchamp» η έκθεση επαναπροσεγγίζει μέσα από την επιμέλεια του καλλιτέχνη και μελετητή του Duchamp, Κύριλλου Σαρρή, μια σειρά έργων του πρωτοπόρου Duchamp που μετακίνησε τα δεδομένα της νεωτερικής τέχνης σε αντικείμενα που μέχρι πρότινος δε θύμιζαν “τέχνη”.
Μια τέχνη που δεν δημιουργείται πια απλά προς αισθητική τέρψη των ματιών, των παρατηρητών αλλά ως έναυσμα “λόγου”, μια εκκίνηση σκέψης, μια ματιά “λοξή” με κάθε καλή έννοια.
Η όλη η συζήτηση που ύστερα από την ή καλύτερα τις “κρήνες” (Fountain), τo πορσελάνινο ουρητήριο περιστρέφεται λίγο πολύ καθώς αναφωνούμε “μα είναι αυτό τέχνη;” εντοπίζεται στο παζλ χαμένων και επαναχρησιμοποιημένων κομματιών- έργων του Duchamp, στα readymades που σήμερα θεωρούμε εντέχνως- τέχνη.
Κάπου λίγο πέρα από μια αυθαίρετα καλή αίσθηση βρίσκεται η πνευματική εξερεύνηση και η έκθεση, ξαναδιαβάζοντας τον Duchamp, την επανεκκινεί με έναν τρόπο λιτά προσιτό και αγνά απροσποίητο.
Σχόλια