Η Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας, ο Σολωμός και “Η σκιά του Ομήρου”
Η 9η Φεβρουαρίου είναι Παγκόσμια Ημέρα αναγνώρισης και τιμής για την Ελληνική Γλώσσα, που είναι η πνοή ζωής και συνέχειας του Γένους μας, η μήτρα του Πολιτισμού μας και το πιο αυθεντικό διαπιστευτήριο της εθνικής ταυτότητάς μας.
Δυστυχώς, αγνοείται μέσα στην επιχειρηματική καθημερινότητα της γλωσσικής πτωχοποίησης και αλλοτρίωσης, που όλοι/ες τη ζούμε ή την έχουμε ζήσει με τα ομιλούμενα και γραφόμενα αγγλοσανσκριτικά και αποσπασματικά ψηφιο-ιερογλυφικά της εποχής μας (κρίμα, μεταξύ Ελλήνων μάλιστα αυτό το θλιβερό φαινόμενο…).
Σαν από μεταφυσική σύμπτωση, είναι και ημέρα μνήμης για τον Εθνικό Ποιητή μας, που έφυγε από τη ζωή τέτοια ημέρα - 9 Φεβρουαρίου του 1857, μεταφέροντας στην ιστορία της πνευματικής πορείας του Ελληνισμού τα χνάρια της Γλώσσας του Ομήρου.
Ευλαβώς, διαμεσολαβώ για μια οπτική και συναισθηματική επαφή με το χειρόγραφο του ποιήματος του Διονυσίου Σολωμού “Η σκιά του Ομήρου”, που δανείζομαι από το Μουσείο Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων (https://lnkd.in/dVwsQcwW).
Το σημαντικό προρομαντικό ποίημα (χρονολογούμενο από τον Πολυλά πριν το 1822), στο οποίο ο Σολωμός “αυτοσκηνοθετείται σε μια ονειρική χειροθεσία” ως διάδοχος ενός τυφλού ποιητή, πλημμυρίζει με ΦΩΤΑ ΠΟΡΕΙΑΣ τον δρόμο μας ως Ελλήνων. Ας τον ακολουθήσουμε μέσω της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ (από τα χρόνια του Ομήρου και πολύ πιο πριν) που γιορτάζει σήμερα, με αφοσίωση και πάθος, χωρίς υποτέλειες του πνεύματος και της έκφρασης.
Σημείωση για τις Εκδόσεις: Το ποίημα δημοσιεύεται ήδη στη μεταθανάτια έκδοση του σολωμικού έργου από τον Πολυλά: Διονυσίου Σολωμού Τα Ευρισκόμενα, Κέρκυρα [1859] 1998 και, στη συνέχεια, στις εκδόσεις Απάντων που ακολούθησαν. Υπάρχει και η εκδοτική πρόταση του Γ. Κεχαγιόγλου, «Η λεγόμενη “Σκιά του Ομήρου” και οι σολωμικές “επιφάνειες ποιητών” / “επιφάνειες σε ποιητές”: μερικές αναγνωστικές αντιδράσεις», Πρακτικά Ι´ Συμποσίου Ποίησης: Διονύσιος Σολωμός, Πάτρα, Αχαϊκές εκδόσεις.
Σχόλια