Γιατί η AI είναι εργαλείο - δεν είναι η ουσία στις επενδύσεις και δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον άνθρωπο

Επί της ουσίας, το A/I (τεχνητή νοημοσύνη στα Ελληνικά) είναι ένα εργαλείο που θα φανεί χρήσιμο στις ελληνικές επιχειρήσεις και στο ελληνικό δημόσιο τα επόμενα 5-10 χρόνια, εξαιτίας του τεχνολογικού κενού και υστέρησης των ελληνικών επιχειρήσεων και του Δημοσίου.

Oι προσπάθειες διαχείρισης χαρτοφυλακίων με τεχνητή νοημοσύνη είναι από την δεκαετία του ’50 στην Αμερική

Στο θέμα των επενδύσεων και της διαχείρισης χαρτοφυλακίων, οι μεγάλοι διαχειριστές έχουν ξεκινήσει από την δεκαετία του ’50 τρόπος διαχείρισης χαρτοφυλακίων βάσει οικονομετρικών μοντέλων. Σε ότι αφορά τις ιδιωτικές επενδύσεις, η τεχνική ανάλυση που έχει καθιερωθεί από τότε στην Αμερική είναι η πρώτη μορφή λογισμικού για εφαρμογές A/I. Το A/I στη διαχείριση επενδύσεων βασίζεται σε δύο βασικούς όρους:

1. Tην επαναληπτικότητα των δεδομένων
2. Την συχνότητα των γεγονότων

Στην επαναληπτικότητα ουσιαστικά οι αλγόριθμοι μετρούν πόσες φορές και υπό ποιες συνθήκες επαναλαμβάνονται τα φαινόμενα ανόδου και πτώσης μετοχών και ομολόγων. Έτσι προσεγγίζουν συχνότερα την επιλογή της βέλτιστης τιμής μίας μετοχής ή ενός ομολόγου. Όσο πιο μεγάλη είναι η βάση δεδομένων, τόσο η επαναληπτικότητα είναι πιθανή να πέσει κοντά στον στόχο.

Σε ό,τι αφορά την συχνότητα των δεδομένων, εάν κάποιο οικονομικό φαινόμενο συμβαίνει πολύ συχνά μέσα στις δεκαετίες, τότε η AI μπορεί να εντοπίσει τους παράγοντες που το συνοδεύουν και ενημερώσει τους διαχειριστές, πριν αυτό συμβεί.

Πολλοί τεχνοκράτες έχουν δηλώσει ότι ουσιαστικά η AI θα φέρει τεράστια μεταβολή στα εργασιακά και επιχειρηματικά δεδομένα και ουσιαστικά θα αχρηστεύσει τον ανθρώπινο παράγοντα. Επειδή όμως η οικονομία και οι επενδύσεις, διέπονται και από κοινωνικούς νόμους οι οποίοι είναι πολλές φορές απρόβλεπτοι (π.χ. χρηματιστηριακή απληστία και κερδοσκοπία, καταναλωτικές αντιδράσεις, trends), η τεχνητή νοημοσύνη δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ανθρώπινη ενσυναίσθηση και εμπειρία.

Για παράδειγμα, σε έναν απρόβλεπτο γεγονός («μαύρο κύκνο»), η τεχνητή νοημοσύνη δεν μπορεί να λειτουργήσει γιατί δεν μπορεί να μετρήσει τον ανθρώπινο πανικό, τον φόβο. Έτσι θα συνεχίσει να λειτουργεί την διαχείριση ως να μην τρέχει τίποτε μέχρις ότου παρέμβει ο άνθρωπος και διαχειριστεί την κατάσταση. Εάν για παράδειγμα έχουμε τον θάνατο ενός πολύ σημαντικού πολιτικού προσώπου, η AI δεν μπορεί να αξιολογήσει ούτε τις επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία, ούτε στην μικροοικονομία , ούτε βέβαια τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις που θα προκύψουν. Αλλά και εάν ακόμη έχει προγραμματιστεί να αντιδράσει με πχ πωλήσεις μετοχών, ποιος θα ορίσει πόσες μετοχές, ποιες μετοχές και τι ποσότητα θα πουλήσει ώστε να έχει το βέλτιστο αποτέλεσμα το χαρτοφυλάκιο στο τέλος της χρήσης;

Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι στην διαχείριση επενδύσεων, στην άσκηση οικονομικής πολιτικής και γενικά σε όλες τις ανθρωπιστικές επιστήμες (και στην υγεία) ο παράγοντας ΑΝΘΡΩΠΟΣ δεν πρόκειται να υποκατασταθεί στο άμεσο μέλλον, δηλαδή μέσα στην επόμενη 10ετία. Για μακρύτερα, ας είμαστε καλά να το ξανασυζητήσουμε.