Γιάννης Τσεκλένης: Τουρισμός και Ομορφιά

Ο Γιάννης Τσεκλένης αποτελεί ο ίδιος μία από τις εικόνες της Ελλάδας στο εξωτερικό. Ελληναράς όπως ο ίδιος λέει, μας μιλάει για τον τουρισμό, το design, το σπίτι μας την Ελλάδα και την ομορφιά λίγο πριν την εμπορική έκθεση Greek Brand New. Πώς θα γίνουν άραγε όλα πιο όμορφα;

Κύριε Τσεκλένη ποια η εικόνα σας για τον ελληνικό τουρισμό πριν και μετά την κρίση;

Η αλήθεια είναι ότι ο ελληνικος τουρισμός εχει περασει σχετικά αλωβητος από την κρίση, αν και υποφέρει βέβαια από τον υψηλό ΦΠΑ και άλλα εγγενή προβήματα, εν τούτοις δε βρίσκεται στην κατάσταση που βρίσκεται η υπόλοιπη ελληνική οικονομία. Αν και πάλι αυτό το σχετικά καλύτερο είναι εικονικό, αφού έχει απολαύσει μία άνοδο και αυτή σε εισαγωγικά αφού είναι μόνο στο επιπεδο των αφίξεων και όχι δυστυχώς των εσόδων. Αν κανει κανείς μία διαίρεση μεταξύ των δύο διαπιστώνει ότι με 500 ευρώ το κεφάλι που έρχεται πια ένας τουρίστας για δέκα μέρες κάπου και με καλυμμένη την εσωτερική μετακίνηση σε πάρα πολύ καλά ξενοδοχεία, που σημαίνει ότι είμαστε πολύ φτηνοί και δε θα έπρεπε, αφού είμαστε η ωραιότερη χώρα του κόσμου.

Γιατί θεωρείτε ότι είμαστε η ωραιότερη χώρα του κόσμου;

Κοιτάχτε, το λέω αυτό επειδή ακριβώς είμαστε η ωραιότερη χώρα του κόσμου, άρα οικονομικά και μόνο θα έπρεπε να είμαστε και η ακριβότερη χώρα. Και αυτό γιατί η Ελλαδα δεν είναι ένας προορισμός, είναι είκοσι είναι είκοσι διαφορετικοί χαρακτήρες.

Άλλο χαρακτήρα έχει η Θράκη, άλλο η ανατολική Μακεδονία, άλλο η δυτική, άλλο έχουν τα Επτάνησα, άλλο η Ήπειρος, η Πελοππόνησος είναι άλλη χώρα με δυο- τρεις χαρακτήρες μόνη της, όπως και η Κρήτη έχει δύο τρεις χαρακτήρες. Το Αιγαίο χωρίζεται σε τελείως άλλες εικόνες, το Βόρειο Αιγαίο, τα Δωδεκάνησα, τις Κυκλάδες...για να μη μιλήσω για τις Σποράδες. Ένας άνθρωπος δηλαδή σε 10-15 μέρες μπορεί να ταξιδέψει και να επισκεφτεί είκοσι διαφορετικές χώρες- εικόνες. Παλιότερα έγιναν καμπάνιες με τέτοιες εικόνες που αναδείκνυαν την ομορφιά, την αγνότητα και την αλήθεια της χώρας και νομίζω ότι πρέπει να επενδύσουμε σε αυτό.

Ομορφιά. Ο ρόλος του design στον ελληνικό τουρισμό;

Χαίρομαι γιατί μου έλαχε όταν έφυγα από τη μόδα να εμπλακώ σε τουριστικά πρότζεκτ και μάλιστα στα πρώτα art boutique hotels στην Ελλάδα στη Σαντορίνη, εισάγοντας και τον όρο ίσως του boutique hotel, ο οποίος μετά και έγινε θεσμός στην Ελλάδα. Θέλουμε μικρά ξενοδοχεία στην Ελλάδα να είναι κομψά και όμορφα φυτεμένα σε κάθε καλό σημείο με design του τόπου. Έχουμε μερικά από τα ωραιότερα ξενοδοχεία στον κόσμο, αν μπορούσαν χιουμοριστικά λέγοντας ο ξενοδόχος να κόψει και τα τζακούζια αφού ο τουρίστας έρχεται να δεί το αυθεντικό όχι αυτό. Ο θεός θεωρώ μας έχει κάνει δώρο το design στη χώρα μας και το μόνο που αρκεί είναι να μην το καταστρέφουμε. Αλλά όμως μας διέπει το μοντέλο της ατυχής δόμησης της αντιπαροχής στην Αθήνα η οποία  έγινε και το πρότυπο ανάπτυξης στην Ελλάδα, αντί να κληρονομηθεί η αξία της εκάστοτε τοπικής αρχιτεκτονικής. Αν οι ανθρωποι καταλάβουν την αξία της αρχιτεκτονικής αυτής που έχουν στα χέρια τους στις περιοχές εκτός Αθήνας πρέπει να σταματήσουν...

Θα μπορούσε να παίξει το design ρόλο σε αύξηση τιμών στις υπηρεσίες, το ζητούμενο στον ελληνικό τουρισμό;

Αρχικά θα πρέπει να υπάρχει μία πολιτική που να μην είναι κομπλεξική και παράλληλα να μην σπάμε τις τιμές από μόνοι μας. Από την άλλη δεν μπορούν να αυξηθούν οι τιμές τρεις φορές επάνω έτσι εύκολα, θέλει σχέδιο.

Πριν γίνει οποιαδήποτε προσπάθεια αύξησης τιμής η πολιτεία από τη μεριά τους θα πρέπει να βελτιώσει τις υποδομές. Όπως τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια που δε βελτιώσαμε εμείς οι ίδιοι λειτουργούσαν με βρώμικες τουαλέτες και έλλειψη αιρκοντίσιον, ούτως ή άλλως εάν δεν βελτιωθούν δε γίνεται τίποτα. Ακόμα νοσοκομεία στα διεθνώς πολυδιαφημιζόμενα νησιά μας, όπως το νοσοκομείο της Σαντορίνης όταν δε λειτουργούσε, σε περίπτωση που ένας αστέρας διεθνούς φήμης πάθει κάτι, τι θα συμβεί; Τα ολοκληρωμένα νοσοκομεία σε τέτοια νησιά, δεν είναι για τους ντόπιους, είναι για τον τουρισμό. Κάθε μέρα η Σαντορίνη έχει 100.000 ανθρώπους επάνω σε ένα μικρό μέρος. Έτσι το πρώτο είναι οι υποδομές, αεροδρόμια, νοσοκομεία για να κάνουν μία χώρα την ακριβότερη.

Το άλλο είναι η νοοτροπία, όπως στην περίπτωση της τιμής του νερού κάτω από την Ακρόπολη.  Δυστυχώς έχουμε τέτοιας νοοτροπίας δημοσιογράφους, όπου προσπαθώντας να εντυπωσιάσουν και το αφεντικό του για να πουλήσει, γράφουν και κατηγορούν την ακρίβεια οπουδήποτε, από την Βαρβάκειο και στην Ακρόπολη σαν να είναι το ίδιο. Βεβαίως το μπουκαλάκι νερό στην ακρόπολη να έχει 3 ευρώ γιατί να μην έχει, ο τουρίστας που προνοεί μπορεί να πάει στο σουπερ μάρκετ να το πάρει 50 λεπτά. Στο εξωτερικό το μπουκαλάκι νερό έχει 4 ευρώ και δείτε πόσο κοστίζει μία εξέταση γιατρού σε ένα ξενοδοχείο, αλλά υπαρχει υποδομή. Όλα θα πρέπει να γίνουν πιο ακριβά και ο Έλληνας να έχει μία έκπτωση 40%. Θα πρέπει οι ακριβές τιμές να συνδυάζονται με λειτουργικό κρατικό σχεδιασμό.

Η γνώμη σας για την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό;

Δυστυχώς αγόμαστε και φερόμαστε και από διεθνείς συγκυρίες με αποτέλεσμα να ασκούν πάνω μας εσωτερική πολιτική που υπαγορεύεται από διάφορους ευρωπαίους πολιτικούς, ας μη λέμε ονόματα. Αλλά δυστυχώς τρώμε ξύλο και από μέσα στην Ελλάδα. Είναι τουλάχιστον αυτοκαταστροφικό αυτό, αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει, λέει η παροιμία. Είναι σαν να πας στην λαική να ψωνίσεις και λες ότι το σπίτι σου καταρρέει όταν το έχεις βάλει να το πουλήσεις, είναι χυδαίο και άσχημο. Εγώ είμαι ελληνάρας και μανιακός και πουλούσα Ελλάδα και την ωραιοποιούσα γιατί και τα προιόντα και μου έχει φτιαχτεί ότι έχουμε χρέος ως Έλληνες προς τα έξω να δειχνουμε το καλύτερο μας εαυτό.  Και αυτό νομίζω θα έπρεπε να κοιτάμε να κάνουμε, σωστά τη δουλειά μας.

Ποιο το χρέος μας λοιπόν προς τη νέα γενιά και για τι θα μιλήσετε στην Greek Brand New;

Ευτυχώς ενώ παλιά είχαμε ένα κοινό αμόρφωτο, τώρα έχουμε μορφωμένη νεολαία, έχουμε ένα φυτώριο κολοσσιαίο από νέα παιδιά πολύ καλά μορφωμένα. Δεν ανησυχώ. Ο έλληνας είναι ένα σφυρηλατημένο κύτταρο. Είναι μία ιδιότυπη ράτσα στο παγκόσμιο χώρο. Ο Ισραηλίτης, Αρμένης, Ιρλανδός, και ο Ιταλός, όλοι εμείς είμαστε ευέλικτοι, προσαρμοστικοί, σε επιχειρείν, σε εφευρετικότητα.

Στην έκθεση θα μιλήσω για την ανέραστη σχέση του design με την ελληνική παραγωγή. Παλιότερα υπήρχε έλλειψη εμπιστοσύνης της υπάρχουσας βιομηχανίας σε έλληνες designers, σήμερα υπάρχει η αδυναμία της ανύπαρκτης βιομηχανίας να χρησιμοποιήσει το design. Θα πρέπει να δουλευτεί αυτό, το brand είναι θέμα design και μάρκετινγκ για να ικανοποιηθεί ο καταναλωτής.

Πιστεύετε ότι η ομορφιά μπορεί τελικά να σώσει τον κόσμο και στην περίπτωσή μας την νεολαία;

Εμείς οι Έλληνες δώσαμε την αισθητική στον κόσμο και έτσι όπως σήμερα μας κατήντησε η έλλειψη της παιδειας και της κακής αισθητικής. Πρέπει να βοηθήσουμε τη νεολαία να αποκτήσει κριτικό μάτι. Αυτό γίνεται με την αισθητική παιδεία. Το σπίτι δεν είναι μορφωμένο αλλά η νεολαία είναι. Η παιδεία θα πρέπει να ξεκινήσει από πριν. Να ξεκινάει από την αισθητική και να ξεκινάει από το νηπιαγωγείο. Να δείχνουν σε ένα παιδί το τσιμέντο στην Πανεπιστημίου και την τριλογία και να συνεισητοποιεί πόσο ηρεμεί με την αισθητική ενώ η ασχήμια τον ενοχλεί. Ας μην αναφέρω τα τηλεοπτικά κανάλια που προβάλλουν από πλευράς αισθητικής πια, αηδιαστικά τέρατα, ασχήμια άνευ λόγου και δήθεν ψυχαγωγία. Αυτά είναι παιδεία, κάνουν κακό στο μάτι και στο αυτί. Αν σας ζωγράφιζα την αρμονία θα βλέπατε. Έχετε ακούσει σε ένα σπίτι που έχει φυτά εσωτερικού χώρου εάν παίξετε κλασσική μουσική, τα φυτά ζωντανεύουν, αισθάνονται όμορφα. Στα βουνά και τα λαγκάδια αισθάνονται τα ζώα όμορφα. Το ζώο εξημερώνεται από την αρμονία. Και η αρμονία δεν είναι στο χέβι μέταλ, είναι στην κλασσική μουσική. Σύγχρονα έργα που θαυμάζουμε είναι εναρμονισμένα με το περιβάλλον. Έχει ισορροπία η αισθητική και δεν υπερβάλει. Και είμαι νοσταλγός του οποιουδήποτε θα γίνει κλασσικό και αυτό έχει αρμονία.