Οινοποιητική Λειψών: ένα μικρό οινοποιείο με στόχο την αναβίωση της οινικής παράδοσης

Η οικογενειακή επιχείρηση «Οινοποιητική Λειψών» πρόκειται για μία κοινή προσπάθεια δυο ντόπιων οινοπαραγωγών και φίλων, των κ. Μανώλη Βαβουλά και Νίκου Γρύλλη στους Λειψούς που ένωσαν τις δυνάμεις τους το 2014 και κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα μικρό οινοποιείο πρότυπο, με βραβευμένο κρασί τον «Αποσπερίτη» από την σπάνια ποικιλία Φωκιανό που υπάρχει στο νησί.

 Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια για την επιχείρηση σας. Πώς, γιατί και πότε ξεκίνησε;

Πρόκειται για μια οικογενειακή επιχείρηση στους Λειψούς, που ξεκίνησε από την αγάπη για τον τόπο μας και την επιθυμία να μην χαθεί η τοπική και αρχαία ποικιλία Φωκιανό. Η ιδέα προέκυψε όσο ακόμα δούλευα ως ναυτικός σε κρουαζιερόπλοια. 

Μέχρι το 1956 το νησί είχε παράδοση στο κρασί και ήταν γεμάτο αμπέλια αλλά με τα κύματα μετανάστευσης, τα αμπέλια ερήμωσαν. Για παράδειγμα η οικογένεια του συνέταιρου μου είχε παράδοση τουλάχιστον 3 γενεές πριν στην ενασχόληση με τα αμπέλια. Είχε λοιπόν μείνει μόνο ένα μικρό αμπέλι, που υπάρχει μέχρι σήμερα και θέλησα να αναβιώσω, προσπάθεια που ακολούθησαν και άλλοι στο νησί. Σκεφτήκαμε λοιπόν με τον αδερφό μου και τον Νίκο Γρύλλη ότι κάπως θα έπρεπε να αξιοποιηθεί αυτή η ποσότητα κρασιού και να ανοίξουμε ένα μικρό οινοποιείο στο νησί, ενώνοντας τα αμπέλια, την εμπειρία και τους πόρους μας. Δεδομένου ότι δεν γνωρίζαμε τις διαδικασίες και την αγορά κρασιού, πήγαμε σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες σε Ρόδο και Αθήνα καθώς και σε εκθέσεις κρασιού για να δούμε τι χρειάζεται κάποιος για να ανοίξει ένα οινοποιείο, τι σχετικές ενέργειες θα έπρεπε να κάνουμε αλλά και τι να προσέξουμε.

Καταφέραμε να μπούμε σε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα, αγοράσαμε ένα οικόπεδο μέσα στον οικισμό και ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε το οινοποιείο, βάζοντας όλη μας την αγάπη και τα χρήματα. Ήταν κάτι που πιστεύαμε πολύ και θέλαμε να πετύχει, παρόλο που ήταν περίοδος κρίσης και θεωρήθηκε από πολλούς ριψοκίνδυνο.  Το 2014 πήραμε άδεια λειτουργίας και οινοποιήσαμε με παραδοσιακό τρόπο και σύγχρονα μηχανήματα το πρώτο μας γλυκό κρασί, τον «Αποσπερίτη», το οποίο στη συνέχεια διακρίθηκε με το χρυσό βραβείο στην PAR Wine Award International.

Ποια η σημασία της συνεργασίας στο να επιτύχετε το εγχείρημα σας; Θεωρείτε ότι αν το προσπαθούσατε μόνος θα ήταν το ίδιο εύκολο;

Αν ήμουν μόνος δεν υπήρχε περίπτωση ούτε να το ξεκινήσω, ούτε να το υλοποιήσω. Επρόκειτο για ένα σημαντικό εγχείρημα με μεγάλο κόστος και δουλειά για ένα άτομο. Με τον Νίκο ενώσαμε όλες τις δυνάμεις μας σε συνδυασμό με το κοινό μας πάθος και αγάπη για το νησί.

Πέρα όμως από τη συνεργασία με τον Νίκο, είχαμε και καλούς συνεργάτες από την αρχή. Ήμασταν τυχεροί γιατί από την αρχή συνεργαστήκαμε με ένα ζευγάρι οινολόγων, τον κ. Κοτσερίδη καθηγητή οινολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου και την γυναίκα του, την κ. Τρωιάνου, οι οποίοι μας καθοδήγησαν και μας βοήθησαν με όλες τις σύγχρονες διαδικασίες.

Μαζί επισκεφτήκαμε και μια έκθεση κρασιού για μικρά οινοποιεία για να διερευνήσουμε τι γίνεται στην αγορά. Τότε ήταν που συνειδητοποιήσαμε ότι πέσαμε στα βαθιά και ότι δεν ήμασταν οι μοναδικοί. Μου αρέσει να λέω ότι όλη η αγορά του κρασιού είμαστε σαν ένα «αλώνι», που στη μέση υπάρχει το αλεσμένο στάχυ και το κάθε οινοποιείο είναι σαν μια σκόνη που όμως έχει και αυτό τη θέση και την αξία του. Ξεκινήσαμε λοιπόν και εμείς να επιδιώκουμε να κερδίσουμε μια θέση στην αγορά, με έρευνα, γνωριμίες με άλλα οινοποιεία, επισκέψεις σε κάβες, συμμετοχή σε εκθέσεις και ό,τι άλλο χρήσιμο. Όπως μας είχαν πει και διαπιστώσαμε και εμείς, τα 4-5 πρώτα χρόνια είναι δύσκολο να μπεις στην αγορά. Κάθε χρόνο όμως πάμε και καλύτερα και τώρα μπορώ να πω ότι έχουμε σταθεροποιηθεί, παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν σε ένα νησί.

Τι δυσκολίες και τι προκλήσεις υπάρχουν για την επιχείρηση σας στο νησί;

Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι οι μετακινήσεις. Δεν μπορείς εύκολα να προγραμματίσεις ένα ταξίδι και να πας σε εκθέσεις στην Αθήνα και στο εξωτερικό λόγω καιρού και μη τακτικών συνδέσεων με τα γειτονικά νησιά που υπάρχει αεροδρόμιο. Μας έχει τύχει να έχουμε στήσει το «περίπτερό» μας σε έκθεση στην Αθήνα, να έχουμε στείλει το εμπόρευμα μας και εμείς να μην μπορούμε να ταξιδέψουμε για να πάμε στην έκθεση. Ευτυχώς με πολύ κόπο και χρήματα καταφέραμε να φτάσουμε τη δεύτερη ημέρα στην έκθεση.

Ωστόσο, το ίδιο δεν ισχύει για το εμπόρευμα μας το οποίο μεταφέρεται κάθε εβδομάδα στην Αθήνα, άλλες πόλεις και νησιά της Ελλάδας.

Το γεγονός ότι μένουμε σε νησί θεωρώ ότι δεν δυσκολεύει ιδιαίτερα την προβολή και διαφήμιση του προϊόντος μας και επομένως και τις πωλήσεις μας. Οι πελάτες μας κυρίως μας βρίσκουν από την αναζήτηση στο ιντερνέτ, από εκθέσεις που συμμετέχουμε σε Ελλάδα και εξωτερικό καθώς και από τα μεγάλα παντοπωλεία και κάβες, κυρίως της Αθήνας. Επίσης, πρόσφατα μια αεροπορική εταιρεία προμηθεύτηκε 100 κιβώτια κρασιού, το οποίο μας ωφέλησε τόσο οικονομικά όσο και από πλευράς προβολής.

Για την προβολή και διαφήμιση του προϊόντος μας, πρόκληση είναι και η καλή αισθητική. Πέρα από ένα καλό και ποιοτικό προϊόν είναι σημαντικό να υπάρχει και μια αισθητική στην παρουσίαση του. Για αυτό το λόγο συνεργαστήκαμε με μια γραφίστρια από την Αθήνα που βρήκαμε στο ιντερνέτ και επενδύσαμε, μεταξύ άλλων, στην ιστοσελίδα μας, στο μπουκάλι και στην ετικέτα του για να πετύχουμε ένα ωραίο αποτέλεσμα που θα προκαλεί το ενδιαφέρον του καταναλωτή. Με αυτό τον τρόπο και παρόλο που δεν είμαστε στην ηπειρωτική Ελλάδα έχουμε την προβολή που θα θέλαμε αλλά και την προβολή που μπορούμε να διαχειριστούμε με την υπάρχουσα παραγωγή κρασιού που έχουμε.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδια για την επιχείρηση και τι όραμα έχετε για το νησί;

Όσον αφορά στο νησί θα έλεγα να μην αλλάξει ο χαρακτήρας και η ταυτότητα του. Σε αυτή την ταυτότητα έχει θέση και η οικογενειακή μας επιχείρηση που έχει αγκαλιαστεί από την τοπική κοινωνία και τους επισκέπτες και πλέον είναι κομμάτι της. Η διαρκής ανάπτυξη του οινοποιείου και η συμμετοχή μας σε εκθέσεις κρασιού βοηθάει και το ίδιο το νησί καθώς προσφέρονται θέσεις εργασίας στους κατοίκους και τουριστική προβολή.

Στο οινοποιείο μας το καλοκαίρι υπάρχει η δυνατότητα ξενάγησης, ενημέρωσης και δοκιμής του κρασιού μας. Είναι κάτι που αρέσει στον κόσμο και ειδικά στους ξένους που εκτιμούν πολύ μια τέτοια δραστηριότητα. Είναι ωραίο όταν πάς σε έναν τόπο και ιδιαίτερα σε ένα μικρό νησί να επισκέπτεσαι και ένα οινοποιείο για να δοκιμάσεις τοπικά κρασιά και να γευτείς καινούργιες εμπειρίες, πέρα από τα μπάνια, την ξεκούραση και το φαγητό. Με τον κόσμο προσπαθούμε να κρατάμε επικοινωνία μέσω των κοινωνικών μέσων δικτύωσης, οι οποίοι έρχονται και ξαναέρχονται στο νησί μας. Για το μέλλον και ανάλογα με τη ζήτηση των επισκεπτών, ίσως προκύψουν και άλλες τέτοιες δραστηριότητες που κάνουν καλό τόσο στην επιχείρησή μας όσο και στο νησί.

Και μια τελευταία ερώτηση, κάπως πιο προσωπική. Ποιο πιστεύετε ότι είναι το στοιχείο στην προσωπικότητα σας που σας έχει βοηθήσει να εξελιχθείτε και να κάνετε πράξη τα όνειρα σας;

Κάθε άνθρωπος θα πρέπει να σέβεται τον εαυτό και την ιστορία του. Δεν πρέπει να γελιέται από το παρόν αλλά να ξέρει από πού ξεκινά και που πηγαίνει. Δεν μου αρέσει να μιλάω πολύ για τον εαυτό μου, σημαντικό είναι οι άλλοι να λένε για εσένα καλά λόγια. Γενικά όμως με χαρακτηρίζει, από ό,τι λένε, μια σεμνότητα η οποία εκτιμάται από όλους όσους έχω γνωρίσει.

Πέρα από αυτό, το σημαντικό, θα έλεγα, είναι πως όταν κάνεις μια δουλειά, όποια και αν είναι αυτή, να την κάνεις καλά και με πολλή αγάπη. Όταν είμαι μέσα στα αμπέλια, αισθάνομαι ότι είναι παιδιά μου. Η δουλειά θέλει σταθερά βήματα, μελέτη, έρευνα, διαρκή εξέλιξη και πάθος.