"Αρισταίος": παραδοσιακά και χειροποίητα προϊόντα από την Κέα

Η επιχείρηση «Αρισταίος»  μπορεί να θεωρηθεί συνώνυμο της γαστρονομικής και πολιτιστικής τζιώτικης παράδοσης. Πρόκειται για μια οικογενειακή επιχείρηση στην Κέα, με όνομα εμπνευσμένο από τη γεωργική θεότητα που λατρευόταν στην αρχαία Κέα, μία επιχείρηση που καλλιεργεί, παράγει και παρασκευάζει με παραδοσιακές συνταγές, χειροποίητα τοπικά προϊόντα, όπως γλυκά κουταλιού, μαρμελάδες, ζυμαρικά, οινοπνευματώδη και μελισσοκομικά προϊόντα. 

Επίσης, έχει ιδρύσει και λειτουργεί το Μουσείο Λαογραφικής Κληρονομιάς Κέας, με σκοπό τη διατήρηση και ανάδειξη της Αγροτικής, Λαογραφικής και Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Κέας καθώς και τη γνωριμία των νέων και των επισκεπτών με τον παραδοσιακό τρόπο ζωής του νησιού.

Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια για την επιχείρηση σας. Πώς, γιατί και πότε ξεκίνησε;

Ξεκινήσαμε την οικογενειακή μας επιχείρηση το 1999 στον Μυλοπόταμο Κέας, αξιοποιώντας όλα τα περιβόλια, τα δέντρα και τα μελίσσια του παππού στην προσπάθεια μας να αναβιώσουμε τις καλλιέργειες που είχαν ερημώσει, φυτεύοντας καινούργιες με τοπικές ποικιλίες, όπως την τοπική ιδιαίτερη ποικιλία σύκου «Αμπουρκούνα».

Από μικρός παρατηρούσα ότι οι επισκέπτες που έρχονταν στο νησί δεν μπορούσαν να βρουν να αγοράσουν τα τοπικά προϊόντα που μπορεί να δοκίμαζαν σε κάποιο σπίτι ή πανηγύρι και έτσι αναρωτιόμουν πως και δεν υπήρχε κάτι αντίστοιχο στην Τζια.

Με αφορμή αυτή την παρατήρηση και με την υποστήριξη ευρωπαϊκών προγραμμάτων για νέους αγρότες δημιουργήθηκε η οικογενειακή μας επιχείρηση και εκ τότε παρασκευάζουμε και πουλάμε παραδοσιακά προϊόντα, δίνοντας στους επισκέπτες όλες εκείνες τις γεύσεις που έφτιαχνε η γιαγιά στο σπίτι και με τις οποίες μεγαλώσαμε και εμείς. Σε γενικές γραμμές το μεγαλύτερο ποσοστό των προϊόντων που παράγουμε αφορά κάθετη παραγωγή, δηλαδή το καλλιεργούμε, το μεταποιούμε, το συσκευάζουμε και το πουλάμε.

Το καλοκαίρι επίσης κάνουμε διάφορες εκδηλώσεις αγροτουριστικού χαρακτήρα όπως γιορτή μελιού, γιορτή γαστρονομίας, γιορτή μούστου, «το ταξίδι του κριθινίτη» που αλωνίζουμε και φτιάχνουμε ψωμί με τον παραδοσιακό τρόπο και γενικά εκδηλώσεις που προσπαθούν να επικοινωνήσουν στους επισκέπτες του νησιού τον τρόπο ζωής που είχαν οι παππούδες μας.

Επίσης, προσπαθούμε η τοπική γαστρονομία και το τοπικό πρωινό να ενταχθεί και στο μενού των ξενοδοχείων και των εστιατόριων του νησιού, κάτι που δειλά δειλά έχει ξεκινήσει να γίνεται.

Μια οικογενειακή επιχείρηση λοιπόν με έμφαση στην παράδοση αλλά με καινοτομικά στοιχεία, αξιοποίηση ευρωπαϊκών προγραμμάτων και συνεχή διάθεση για εξέλιξη. Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας για την επιχείρηση;

Πέρα από το να προσπαθήσουμε να οργανώσουμε και να εμπλουτίσουμε τα προϊόντα μας, όπως κάνουμε τώρα με τα αλλαντικά από μια τοπική ποικιλία χοίρων, θέλουμε να δώσουμε την δυνατότητα στον επισκέπτη να συμμετέχει στην όλη την διαδικασία. Επιδιώκουμε να κάνουμε το αγρόκτημα επισκέψιμο ώστε να μπορεί ο επισκέπτης να συμμετέχει σε δραστηριότητες και εργασίες, όπως στη συλλογή των προϊόντων και στο εργαστήριο. Προσπαθούμε επίσης να οργανώσουμε γευσιγνωσία προϊόντων του τόπου και γενικά βιωματικές δραστηριότητες, όπως το καλοκαιρινό αγροτουριστικό φεστιβάλ σε συνεργασία και με άλλους φορείς και συλλόγους, αλλά και να προσφέρουμε τη δυνατότητα να μπορεί καθημερινά μια ομάδα, μια οικογένεια να επισκεφτεί το μελισσοκομείο και να ανοίξουμε τις κυψέλες κτλ. Γιατί εμείς εδώ μπορεί να θεωρούμε αυτονόητα λίγο πολύ όλα όσα κάνουμε, αλλά βλέπουμε ότι κυρίως οι επισκέπτες του εξωτερικού δεν είχαν την ευκαιρία μέχρι τώρα να ζήσουν αυτή την εμπειρία.

Ποια μπορεί να είναι τα θετικά και αρνητικά μιας νησιωτικής επιχείρησης;

Ως προς τα θετικά μιας νησιωτικής επιχείρησης είναι το ίδιο το προϊόν που φτιάχνουμε. Είναι η προστιθέμενη αξία να το παρασκευάζεις, να το μεταποιείς και να το πουλάς στον τόπο σου. Πέρα από την ιδιαίτερη ποικιλία ή τον παραδοσιακό τρόπο παρασκευής του, το προϊόν πρέπει να αποτελεί και ένα ενθύμιο/ αναμνηστικό του τόπου για τον επισκέπτη.

Ως προς τα αρνητικά, μπορούμε να πούμε ότι η νησιωτικότητα έχει πάρα πολλά προβλήματα τα οποία δεν μπορούν να γίνουν τόσο εύκολα αντιληπτά από κάποιον που μένει στην στεριά. Υπάρχει θέμα με την σεζόν, όπου τον χειμώνα το νησί δεν έχει τουριστική κίνηση, με τις μεταφορές των προϊόντων, με την μικρή παραγωγή λόγω μικροκλίματος και με την εποχικότητα που πάντα εξαρτιόμαστε.

Τι όραμα έχετε για το νησί;

To προσωπικό μου όραμα αλλά πλέον πιστεύω και των περισσότερων νέων του νησιού, είναι να μπορέσει να διατηρηθεί και να επικοινωνηθεί μια ταυτότητα. Όχι να εφεύρουμε μια καινούργια ταυτότητα αλλά να διατηρήσουμε την ίδια και ενδεχομένως να την διαδώσουμε. Αυτή η ταυτότητα είναι η αγροτική παράδοση. Γιατί η Τζια ήταν πάντοτε ένα σχετικά πλούσιο νησί με αυτάρκεια που μπορούσε να θρέψει τους κατοίκους της. Είναι χαρακτηριστικό ότι εμείς εδώ δεν έχουμε ψαράδες/ναυτικούς, αφού όπως λένε και οι παλιοί «οι τζιώτες δεν πείνασαν ποτέ για να βγούνε στην θάλασσα».

Οπότε το ζητούμενο είναι να μπορέσουμε να προβάλουμε μια ταυτότητα και έναν αγροτουριστικό χαρακτήρα με την ευρύτερη έννοια ή ακόμα παραπέρα και ενός πράσινου νησιού με διάφορες δράσεις οικολογικού χαραχτήρα. Επίσης, παράλληλες δράσεις που γίνονται από την δήμο και από διάφορους φορείς, όπως η ανάδειξη των μονοπατιών και των αρχαιολογικών χώρων, σε συνδυασμό με την αγροτική παράδοση, τις ωραίες παραλίες και τον ήλιο θα μπορούσαν να προσδώσουν ένα τέτοιο χαρακτήρα.

Και μια τελευταία ερώτηση, πιο προσωπική. Ποιο πιστεύετε είναι το στοιχείο της προσωπικότητα σας που σας έχει βοηθήσει να εξελιχθείτε και να κάνετε πράξη τα όνειρα σας;

Ίσως η εξωστρέφεια. Δηλαδή να μην περιορίζεσαι, γιατί όπως και να έχει σε ένα νησί και μια κλειστή κοινωνία πάντα υπάρχει εσωστρέφεια. Όταν μπορείς όμως να δεις τι γίνεται σε άλλα μέρη (πχ ταξίδια, συμμετοχή σε εκθέσεις), τι αναζητούν οι επισκέπτες που έρχονται στο νησί και με τι μένουν ενθουσιασμένοι, αυτό σε βοηθάει να δραστηριοποιηθείς σε κάτι καινούργιο που δεν υπήρχε πριν. Αν παραμείνεις στην εσωστρέφεια πολύ πιθανόν το καινούργιο να το απορρίψεις.