Μια σύντομη (ελληνική) ιστορία για το παγωτό μηχανής

Αν ψάχναμε μέσα στα πέντε πρώτα “συνώνυμα” του καλοκαιριού, είναι σίγουρο πως το παγωτό θα ήταν μέσα. Ακόμη και αν δεν μετράμε πια τις ημέρες του σε μπάνια ή παγωτά, δεν μπορεί παρά να φιουράρει πολύ ψηλά στη λίστα με όσα μας φωνάζουν ότι βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού.

Παγωτό από παγωτό όμως διαφέρει. Σίγουρα υπάρχει το καλό και το όχι και τόσο καλό αλλά υπάρχει και η γρανίτα, το milkshake και το δικό μας αγαπημένο, παγωτό μηχανής, που συχνά στις διαφημίσεις παραλληλίζεται με τα απαλά, ελαφριά σύννεφα που σκεπάζουν τον παράδεισο.

Και όσο και αν μας αρέσει να λέμε την νεουορκέζικη ιστορία του coffee cup to go ή αλλιώς anthora cup με το ελληνικό “χρώμα” και ιστορία, κάτι αντίστοιχο, όσο παράδοξο και αν αυτό ακούγεται, φαίνεται να συμβαίνει και με το παγωτό μηχανής.

Πάμε λοιπόν μαζί παρακάτω να δούμε και αυτή την ιστορία.

Ιστορίες που “πάγωσαν” στο χρόνο

Και για να μην σας μπερδεύουμε δεν εννοούμε ότι θα σας πούμε ποιός και πότε δημιούργησε πρώτος το παγωτό. Πέρα από ορισμένες πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες ο Μέγας Αλέξανδρος ζητούσε μέλι και νέκταρ μέσα σε πάγο… το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι θα πρέπει να μεταφερθούμε απευθείας περίπου στο 1660, μιας και ως τότε παγωτό το απολάμβαναν μόνο οι βασιλείς σε αρχαίους πολιτισμούς καθώς και στα μετέπειτα βασίλεια και παλάτια τους.

Σε ένα cafe στο Παρίσι όμως, το Café Procope με το Σιτσιλιάνικο χρώμα και περιεχόμενο, παρουσιάστηκε μια κατεψυγμένη συνταγή που συνδύαζε το γάλα, την κρέμα, το βούτυρο και τα αυγά. Και έτσι κάπως το παγωτό έγινε περισσότερο διαθέσιμο στο κοινό που και πάλι όμως ανήκε σε με κάποια κοινωνική ελίτ.

Την δεκαετία του 1850, ένας Αμερικανός έμπορος γάλακτος ονόματι Jacob Fussell άρχισε επιτέλους να παράγει παγωτό βανίλιας που όλοι, ανεξαρτήτως κοινωνικοοικονομικής κατάστασης, μπορούσαν να αγοράσουν.

Soft serve από τον Αθανάσιο Καρβέλα

Άσχετα αν το αγαπημένο σας είναι το ξυλάκι, το χωνάκι ή το παγωτο σε κυπελάκι στην ιστορία του παγωτού μηχανής σίγουρα έβαλε το χεράκι του ο ελληνικής καταγωγής, Τομ Κάρβελ (ή αλλιώς Αθανάσιος Καρβέλας) ένα Σαββατοκύριακο, καλή ώρα, του 1934.

Ο Τομ Κάρβελ, ο ιδρυτής της μάρκας και του franchise Carvel, στάθηκε τυχερός και δημιουργικός, όταν του έσκασε το λάστιχο στο φορτηγό με το οποίο πουλούσε παγωτό στη Νέα Υόρκη. Τότε, σταμάτησε σε ένα parking και άρχισε να πουλάει το παγωτό του που είχε αρχίσει ουσιαστικά να λιώνει σε παραθεριστές που περνούσαν από αυτό το σημείο.

Ξεπουλώντας το απόθεμα του πιο γρήγορα από ποτέ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τόσο μια σταθερή τοποθεσία όσο και τα μαλακές κατεψυγμένες καλοκαιρινές λιχουδιές με την προσθήκη αέρα κατά την διαδικασία της ψύξης, ήταν δυνητικά καλές επιχειρηματικές ιδέες.

Έτσι το 1936, ο Carvel άνοιξε το πρώτο του κατάστημα μέσα στο ίδιο φορτηγό που άναψε την αόρατη επιχειρηματική του λάμπα αναπτύσσοντας παράλληλα μια μυστική φόρμουλα παγωτού μηχανής καθώς και τις αντίστοιχες μηχανές για να το δημιουργήσουν και να το διατηρήσουν… μαζί με τον αμοιώτο μας ενθουσιασμό για το παγωτό μηχανής έως σήμερα.