Οι αυτόριζοι αμπελώνες. Το Λιάτικο, το Βιδιανό, το Κοτσυφάλι, η Βηλάνα…11 γηγενείς ποικιλίες. Η παράδοση και οι καινοτόμοι δρόμοι σύγχρονων και εν μέρει “αιρετικών” οινοποιήσεων. Και οι ιστορίες των ανθρώπων, των οινοπαραγωγών, των Κρητικών στην καταγωγή ή στη καρδιά που βουτούν στη μεθυστική θάλασσα, στον κόσμο του κρασιού της Κρήτης.
Στον κόσμο αυτό βουτήξαμε και εμείς πριν λίγες ημέρες παρακολουθώντας το ντοκιμαντέρ “In the Wine Dark Sea” της Χρύσας Τζωρτζάκη στο WSPC (Wine & Spirits Education Trust) στην Ελλάδα. Και έτσι αποφασίσαμε να μιλήσουμε μαζί της για να μάθουμε περισσότερα για το κρασί, τη σειρά ντοκιμαντέρ που ετοιμάζει, για εκείνη και τη γέφυρα “οινικής” επικοινωνίας που χτίζει με τις ΗΠΑ.
Η Ελλάδα μέσα από τις οινικές γεωγραφικές περιοχές
Η Χρύσα, αν και είναι γέννημα-θρέμμα Κρητικιά, ζει πλέον στην Βαλτιμόρη των ΗΠΑ όπου έχει την δική της εταιρεία παραγωγής ταινιών, την “Wine Cellar Stories Productions”. Ενώ μεταξύ άλλων, οργανώνει και προβολές των ταινιών της παράλληλα με οινικές δοκιμές για private clubs και εμπορικούς πελάτες.
Η ίδια πήρε την απόφαση να δημιουργήσει ένα ντοκιμαντέρ για το ελληνικό κρασί, όταν είδε πόσο ελάχιστα αναφέρεται η Ελλάδα στα οινικά βιβλία- εγχειρίδια στους οργανισμούς που παρέχουν εκπαίδευση στο χώρο του κρασιού όπως στα γνωστά Wine Spirits Educational Trust- WSET, Court of Masters Sommeliers, Wine Educational Council, κτλ.
Στην πορεία, όταν συνειδητοποίησε την πληθώρα ποικιλιών κρασοστάφυλλων που έχει η χώρα μας, αποφάσισε να δημιουργήσει μια σειρά από γεωγραφικά εστιασμένα ντοκιμαντέρ έτσι ώστε να γνωρίσει στο αμερικάνικο κοινό τι εστί Ελληνικός αμπελώνας.
Ο πλούτος πληροφοριών που υπάρχει στον χώρο του κρασιού και οι διάφορες επιστήμες που εμπλέκονται όπως η ιστορία, η γεωγραφία, η χημεία, η βιολογία και η μετεωρολογία, της κίνησαν αρχικά το ενδιαφέρον με αποτέλεσμα σήμερα, ο χώρος του κρασιού να είναι όλη της η ζωή και να φιλοδοξεί να βάλει το λιθαράκι της στο να γίνει το ελληνικό κρασί, γνωστό σε όλο τον κόσμο.
Πρώτος οινικός σταθμός η Κρήτη
Ξεκινά την πορεία της με πρώτη κουκίδα στον οινικό της χάρτη, την Κρήτη, από όπου κατάγεται. Οι συγγενείς και οι φίλοι έκαναν πιο “βιώσιμη” την παραγωγή του ντοκιμαντέρ. Η ίδια έμεινε στο σπίτι της μητέρας της και χρησιμοποιήσε το αυτοκίνητο της για τα γυρίσματα. Η μητέρα της επιπλέον πάντα ετοίμαζε κολατσιό για όλη την ομάδα. Πολλές φίλες βοήθησαν στην παραγωγή και τα γυρίσματα εθελοντικά και όλο το ντοκιμαντέρ ήταν ένα πόνημα αγάπης.
Η Χρύσα είδε σαν χρέος της το όλο εγχείρημα. Έτσι πήρε ένα μικρό δάνειο, έβαλε από τις οικονομίες της και έκανε ένα μικρό crowd funding. Προχώρησε με λίγη “κουζουλάδα” όπως μου λέει και μου αναφέρει την εξής μαντινάδα: “Φρόνιμοι και νοικοκυροί δεν ζουν στον Ψηλορείτη, οι κουζουλοί την κάνουνε αθάνατη την Κρήτη!”
Αν και η αφήγηση γίνεται κατά βάση με οδηγό τις ελληνικές ποικιλίες κρασιού που βρίσκουμε στην Κρήτη, δεν είναι λίγες οι φορές που στο ντοκιμαντέρ διαφαίνονται και οι ανθρώπινες ιστορίες. Και ίσως, κάπως έτσι, η γεύση των κρασιών της Κρήτης να μπορεί να φτάσει έως την Αμερική αλλά και σε άλλα μέρη του κόσμου εντός και εκτός ποτηριού.
Μια “οινική” γέφυρα επικοινωνίας με τις ΗΠΑ
Όπως μου λέει, ο αμερικανός καταναλωτής ενδιαφέρεται να μάθει πέρα από τα χαρακτηριστικά του κρασιού, και την προσωπική ιστορία του παραγωγού, το λεγόμενο “storytelling”. Σε μια τόσο ανταγωνιστική αγορά όπως εκείνη του κρασιού, χρειάζεται περισσότερο από ένα καλό κρασί, μια ωραία ετικέτα και μια όμορφη φωτογραφία του μπουκαλιού για να “κερδηθεί” ο καταναλωτής.
Όπως λέει και η Χρύσα: “Θέλει να βάλεις λίγο από την προσωπικότητα σου, την προσωπική σου ιστορία και λίγο από την ψυχή σου. Αυτό επεδίωξα να κάνω με το ντοκιμαντέρ για το κρητικό κρασί: μέσα από την εξιστόρηση των προσωπικών ιστοριών των παραγωγών να σαγηνευθεί, να “μεθύσει” ο θεατής και έπειτα να αναζητήσει και να αγοράσει το κρητικό κρασί στην Αμερική".
"Πρόσφατα με προσέγγισε μια εισαγωγέας κρασιών η οποία είδε το ντοκιμαντέρ και αποφάσισε να έρθει στην Κρήτη και να επισκεφθεί μερικά οινοποιεία με σκοπό να εκπροσωπήσει μερικά από αυτά στην Αμερική. Όταν τη ρώτησα τι ήταν αυτό που την παρακίνησε για να εστιάσει στην Κρήτη, μου απάντησε: Εκτός από τα τοπία και τις όμορφες εικόνες, που είδε στο ντοκιμαντέρ ήταν κάτι που είπε η Μαρία Τιτάκη στην ταινία. Ότι δεν υπακούει στις παλαιωμένες υποταγές της κοινωνίας για το τι μπορεί και δεν μπορεί να κάνει μια γυναίκα αφού εκείνη είχε σπουδάσει οινολογία και ο πατέρας της την ήθελε στο γραφείο, ενώ εκείνη ήθελε να είναι ενεργή στο οινοποιείο. Και μέσα από αυτήν την φράση, ήρθε μια συνεργασία, μια νέα εξαγωγή κρασιών στην Αμερική. Αυτή είναι η δύναμη του ντοκιμαντέρ, αυτή είναι η δύναμη του storytelling”.
Αυτή την περίοδο μόλις δημοσίευσε ένα ντοκιμαντέρ με θέμα την εισαγωγή κρασιών από την Ιταλία στην Αμερική με τίτλο “Wine Hunter” το οποίο είναι διαθέσιμο από το κανάλι της στο Youtube “Wine Cellar Stories”. Ταυτόχρονα ετοιμάζει ένα ντοκιμαντέρ με θέμα το κρασί και την κλιματική αλλαγή στην ανατολική ακτή των ΗΠΑ το οποίο χρηματοδοτείται από την πολιτεία του Μέριλαντ και διάφορους περιβαλλοντικούς διεθνείς οργανισμούς. Ενώ το επόμενο ντοκιμαντέρ της θα είναι αφιερωμένο στο ελληνικό κρασί, την Κεφαλονιά και τους ανθρώπους της.
Τέλος το ντοκιμαντέρ “In the Wine Dark Sea” είναι διαθέσιμο σε Αμερική, Καναδά, Αγγλία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Νότιο Αφρική αλλά και σε 60 χώρες που έχουν επίσημη γλώσσα την αγγλική, μέσω του Amazon Video.
Στην Ελλάδα θα είναι διαθέσιμο από το Cosmote History TV, μέσα στο καλοκαίρι.
Σχόλια