Οι 4 καλύτεροι τρόποι για να σκοτώσετε την εργασιακή δέσμευση στην επιχείρησή σας

Η διαχείριση των ανθρώπων σε μία επιχείρηση, σίγουρα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Απαιτεί κατάλληλες δεξιότητες αλλά και κάτι άλλο, αυτοκριτική και αντικειμενικότητα. Αν οι εργαζόμενοι γύρω σας φαίνονται συνεχώς άκεφοι, απρόθυμοι να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό, τους έχετε πιάσει να κοιτάζουν αγγελίες εύρεσης εργασίας, ή, ακόμη χειρότερα,  σας αποχαιρετούν συχνά αρκετοί, λέγοντας σας ξεκάθαρα ότι δεν επιθυμούν πλέον να εργάζονται για εσάς και εσείς εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι είστε μία επιχείρηση με ωραία ατμόσφαιρα, τότε εφαρμόζετε κάποιους από τους παρακάτω τρόπους που πραγματικά σκοτώνουν την εργασιακή δέσμευση και δεν το έχετε συνειδητοποιήσει:  

Θέλετε να γνωρίζετε κάθε λεπτομέρεια για τις εργασίες που  τους έχετε αναθέσει. Δεν σας αρκεί να παίρνετε μία ενημέρωση, σχετικά με την πρόοδο της εργασίας, αλλά ζητάτε να είστε ενήμερος για κάθε μικρό βήμα που έχει γίνει, ή για κάθε συζήτηση που έγινε για το θέμα αυτό, με αποτέλεσμα ο υπάλληλός σας να αισθάνεται άγχος μήπως και ξεχάσει κάποια  λεπτομέρεια, και όχι αδίκως, καθώς κάτι τέτοιο σας εκνευρίζει και ακολουθεί σχετική επίπληξη.

Δεν τους δίνετε την δυνατότητα να λαμβάνουν αποφάσεις. Θεωρείτε τον εαυτό σας έναν «ηγέτη» που δίνει περιθώρια πρωτοβουλιών στα άτομα της ομάδας του, απλώς, για να αποφύγουν τα λάθη, καλύτερα είναι να τις παίρνετε εσείς για αυτούς. Ότι και να κάνουν, ή να αποφασίσουν, εσείς πάντα θα θέλατε να είχε γίνει το αντίθετο, χωρίς φυσικά να έχετε ξεκαθαρίσει ποιο ήταν ακριβώς το αποτέλεσμα που θέλατε. Αυτό καταλήγει στο να μην ξέρουν πώς να λειτουργήσουν σε κάθε περίπτωση και τελικά να μην θέλουν και οι ίδιοι να λαμβάνουν αποφάσεις, αφού ότι και να κάνουν πάλι λάθος θα είναι. Έτσι, για οποιαδήποτε απόφαση απευθύνονται σε εσάς και ενώ παραπονιέστε για αυτό, όσο και αν δεν το παραδέχεστε, σας αρέσει. Δεν αρέσει όμως σε εκείνους. Το αντίθετο…

Τους δίνετε απλώς οδηγίες για το τι πρέπει να κάνουν, χωρίς να τους ενημερώνετε για το επιθυμητό αποτέλεσμα. Εκτελούν απλώς κάποιες κινήσεις, στα τυφλά, και δεν βλέπουν τον τελικό στόχο. Πολλές φορές μάλιστα, θεωρείτε πως αυτό δεν τους αφορά. Δεν τους δίνετε έτσι τη δυνατότητα, να νιώθουν αυτονομία να κινηθούν με τον δικό τους τρόπο και να συμβάλλουν με τις δεξιότητες τους στη συνολική προσπάθεια, αλλά τους κάνετε να νιώθουν σας εκτελεστικά όργανα απλώς. Εγκεφαλικά αυτό μεταφράζεται ως στέρηση αυτονομίας, η οποία, σύμφωνα με έρευνες στον τομέα της νευροεπιστήμης, είναι βασικός παράγοντας για την εργασιακή δέσμευση. Ο Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ έλεγε: «Αν θέλεις να φτιάξεις ένα πλοίο, μην δημιουργείς ανθρώπους για να μαζέψουν τα ξύλα και μην τους αναθέτεις δουλειές. Μάθε τους, αντί αυτού, να λαχταρούν να δουν την απεραντοσύνη της θάλασσας.» Όπως καταλαβαίνετε, εσείς με την συμπεριφορά τους, τους περιορίζετε στην συλλογή των ξύλων.

Στο τέλος κάθε επιτυχημένου έργου, εσείς εστιάζετε στα λάθη. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για να καταστρέψετε την όποια εργασιακή δέσμευση μπορεί να έχει απομείνει ως συναίσθημα στους υπαλλήλους σας, από το να μην εκτιμάτε την προσπάθειά τους και να μην τους την αναγνωρίζετε, και ιδιαίτερα όταν αυτή καταλήγει σε επιτυχημένο αποτέλεσμα. Σίγουρα μαθαίνουμε από τα λάθη μας και δεν πρέπει να τα αφήνουμε να περάσουν χωρίς να στεκόμαστε σε αυτά, και να τα συζητάμε. Όμως δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να μην μου έρθει στο μυαλό το παράδειγμα ενός διευθυντή μου, ο οποίος έχοντας μάθει να εστιάζει πάντα στο αρνητικό, θεωρούσε περιττό να επιβραβεύσει τις επιτυχίες των εργαζομένων και σημαντικό να τους επισημαίνει μόνο τα λάθη. Χαρακτηριστική φράση: «Εντάξει, το αποτέλεσμα βγήκε, αλλά έκανες λάθη.»    

Αν λοιπόν διαπιστώνετε τώρα ότι η συμπεριφορά σας συμβαδίζει με κάποιους από τους παραπάνω τρόπους και συνειδητοποιείτε την σημαντικότητα του προσωπικού, που έχει υψηλά επίπεδα εργασιακής δέσμευσης, ως βασικό παράγοντα για την επίτευξη των στόχων της επιχείρησής σας, είναι καιρός να επενδύσετε στην αλλαγή  του τρόπου σκέψης σας και της συμπεριφοράς σας και να δημιουργήσετε ένα περιβάλλον εργασίας, όπου οι άνθρωποι χαίρονται να εργάζονται και να προσφέρουν, δεν είναι απλώς αναγκασμένοι.