Η ομορφιά της αποδοχής και της δράσης.
Οι άνθρωποι εστιάζουν σε εκείνο που τους βολεύει και το ονομάζουν θετική σκέψη / positive thinking. Η ταπεινή μου γνώμη (εμπνευσμένη από μελέτες και εμπειρία), είναι ότι αυτός ο "θετικός" τρόπος σκέψης δημιουργεί ανθρώπους ασταθείς συναισθηματικά, οι οποίοι συν τοις άλλοις επιθυμούν τα πάντα γρήγορα, τώρα, αμέσως. Δίχως να αφιερωθούν σε κάτι, δίχως να κοπιάσουν για κάτι, επειδή είδαν - και πίστεψαν - το “The Secret”, διάβασαν μερικές θετικές δηλώσεις (affirmations) και έγραψαν τους στόχους τους σε ένα κομμάτι χαρτί, αιτούνται και απαιτούν επιτυχία. Στραβός είν' ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε;
Έχει γεμίσει ο τόπος με αποφθέγματα και twitterικού μεγέθους παροτρύνσεις, που σου λένε εστίασε στο τώρα, πέρνα καλά, ζήσε στη στιγμή και άλλα τέτοια διάφορα αδιάφορα. Παραθέτω δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα για να συνεννοηθούμε:
- Don't worry, be happy.
- Ζήσε τη στιγμή.
Τι στην ευχή εννοεί κάποιος με το "ζήσε τη στιγμή"; Δηλαδή ποια άλλη επιλογή έχω για να ζήσω εκτός από τη στιγμή; Έχει ζήσει ποτέ κάποιος, κάπου αλλού; Από την άλλη, δε φτάνει που λένε "ζήσε τη στιγμή", προσθέτουν και το "Don't worry be happy" για να μας αποτελειώσουν. Και αν η στιγμή που εκθειάζουν έχει στενοχώρια; Να μην τη ζήσω; Να είμαι happy με το ζόρι; Αν έχει πόνο; Θλίψη; Έγνοια; Νοσταλγία; Να την απαρνηθώ; Να της γυρίσω την πλάτη, να τρέξω μακριά, να κλείσω τα μάτια, να βουλώσω τα αυτιά; Αναρωτιέμαι για το τι είδους φιλοσοφία ζωής είναι αυτή, που στο όνομα μιας υποτιθέμενης καλής και χαρούμενης ζωής, μου ζητά να αρνηθώ την ίδια τη ζωή και όσα φέρνει στο μόνο επίπεδο που εκτυλίσσεται. Στο τώρα.
Έχουμε μάθει να φοβόμαστε την αποτυχία, να τρέμουμε στην ανασφάλεια, να κουρνιάζουμε στον παραμικρό υπαινιγμό ότι τα πράγματα θα πάνε στραβά και αυτόν το δαίμονα της ανασφάλειας προσπαθούμε να τον ξορκίσουμε με θετικές δηλώσεις και σκέψεις. Καλό θα ήταν αυτό, αν έφερνε αποτελέσματα. Αλλά δε φέρνει. Δυστυχώς ή ευτυχώς, ζούμε σε έναν κόσμο που ανταμείβει και πληρώνει τη δράση. Η δράση παράγει έργο, η δράση κάνει τα όνειρα πραγματικότητα, η δράση μας πηγαίνει από το ανεπιθύμητο στο επιθυμητό και η θετική σκέψη όχι μόνο δε βοηθά τη δράση, αλλά στέκεται ως το μεγαλύτερο εμπόδιο για αυτήν!
Κάνε όσα χρειάζεται να γίνουν!
Αν δε με πιστεύετε, σας παραπέμπω στην έρευνα δεκαετιών της Gabriele Oettingen, που έδειξε του λόγου το αληθές. Η θετική σκέψη είναι χρήσιμη στις περιπτώσεις εκείνες που πρέπει να περιμένουμε κάτι για το οποίο δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, ενώ εν πολλοίς λειτουργεί ως αντικίνητρο για εκείνες τις περιπτώσεις που η δράση είναι απαραίτητη. Η θετική σκέψη με άλλα λόγια είναι αρνητική σε όρους επίτευξης.
Δε χρειάζεται να σκέφτεται κάποιος θετικά για να βιώσει ευχάριστα τη ζωή του ή για να πετύχει τους στόχους του. Το μόνο που χρειάζεται είναι να αποδεχτεί εκείνο που η κάθε στιγμή φέρνει και να κάνει πρόθυμα όσα χρειάζεται να γίνουν. Δε χρειάζεται να σκέφτεσαι ότι πρέπει να ζήσεις τη στιγμή γιατί ήδη το κάνεις. Επίσης, δε χρειάζεται να βλέπεις τα πράγματα διαφορετικά από ότι είναι. Ούτε θετικά, ούτε αρνητικά. Αν έχει θλίψη, θλίψη. Αν έχει πόνο, πόνο και αν έχει έκσταση, έκσταση. Εσύ φρόντισε να κάνεις ό,τι κρίνεις πως χρειάζεται να γίνει την κάθε στιγμή. Μόνο αυτό. Από εκεί και πέρα, άσε τα πράγματα να συμβούν και θα συνειδητοποιήσεις πως αφήνοντάς τα, απελευθερώνεσαι από αυτά. ΦΤΟΥ ΞΕΛΕΥΤΕΡΙΑΑΑΑΑ!!!
Σχόλια