Οι συνέπειες της πανδημίας σε συνδυασμό με την συνεχή άνθιση της τεχνολογίας συντελούν στο γεγονός πως οι εργαζόμενοι επιθυμούν μια... ισορροπία πλέον στη ζωή τους. Το ανθρώπινο δυναμικό εκφράζει σθεναρά την ανάγκη του για εργασιακή σταθερότητα και ευελιξία, με βασικό άξονα τη διατήρηση της ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.
Ως εκ τούτου, η έλλειψη και η διατήρηση ταλέντων είναι (ή πρέπει να είναι τουλάχιστον) μια βασική προτεραιότητα για τους εργοδότες, μιας και η κατάσταση στις συνθήκες εργασίας είναι πλέον ευμετάβλητη:
Είναι αξιοσημείωτο ότι το 97% των εργαζομένων θεωρεί εξαιρετικά σημαντική την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής τόσο στην τρέχουσα όσο και στη μελλοντική του απασχόληση, ενώ το 45,5% θα προτιμούσε να παραιτηθεί από την εργασία του, αν αυτή εμπόδιζε την ευτυχία του, σύμφωνα με στοιχεία έρευνας της Randstad.
Τα ευρήματα της εν λόγω έρευνας καθιστούν σαφές ότι η συμπεριφορά των εργαζομένων παρουσιάζει πλέον νέα, παγιωμένα στοιχεία, ιδίως για τη Gen Z, που εισήλθε πρόσφατα στην αγορά εργασίας και έχει τις υψηλότερες προσδοκίες για ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.
Ειδικότερα, οι περισσότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες (56,4%), δεν θα αποδέχονταν μία εργασία που θα επηρεάζει αρνητικά την προσωπική τους ζωή, με τους συμμετέχοντες κάτω των 45 ετών να εκφράζουν ισχυρότερο αίτημα για μια ευτυχισμένη ζωή.
Ανάγκη για ευελιξία
Όπως αποτυπώνεται στα ευρήματα της έρευνας Workmonitor, η εργασιακή ευελιξία παραμένει σημαντικό ζητούμενο αλλά και δυνητικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για τις επιχειρήσεις, με το 78% των εργαζομένων, να αναζητά τη δυνατότητα επιλογής τοποθεσίας και το 84% την επιλογή ωραρίου για την εργασία τους. Μεταξύ των διαφόρων ηλικιακών ομάδων, παρόλο που τα μοντέλα ευέλικτης εργασίας έχουν καθολική εφαρμογή, εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά αποδοχής στους νεότερους εργαζόμενους, με το 85% των ατόμων 18 έως 24 ετών και το 89% των εργαζομένων 35 έως 44 ετών να δηλώνουν ότι η ελευθερία επιλογής του χρόνου εργασίας είναι σημαντική. Οι γυναίκες εκτιμούν την ευελιξία περισσότερο από τους άνδρες αναφορικά με το ωράριο (87% έναντι 80%) και την τοποθεσία (83% έναντι 72%).
Ακόμη και στις περιπτώσεις που οι εργοδότες έχουν επιβάλει την πλήρη επιστροφή στο γραφείο, οι εργαζόμενοι εκφράζουν έντονη επιθυμία να διατηρήσουν μεγαλύτερη εργασιακή ευελιξία.
Περίπου τα δύο τρίτα των ερωτηθέντων στην Ελλάδα δήλωσαν ότι δεν θα αποδέχονταν μια θέση εργασίας εάν δεν προσέφερε δυνατότητα επιλογής ωραρίου (61%) ή μοντέλο απομακρυσμένης/υβριδικής απασχόλησης (31%). Μάλιστα, το 27% δήλωσε ότι έχει εγκαταλείψει θέση εργασίας που δεν προσέφερε την ευελιξία που απαιτούσε.
Σε αναζήτηση νέων πηγών εισοδήματος
Σε μια συγκυρία αυξανόμενης οικονομικής αβεβαιότητας, οι εργαζόμενοι ανησυχούν φυσιολογικά για τον αντίκτυπο της παγκόσμιας οικονομίας στον βιοπορισμό τους (67%) ενώ περισσότεροι από τους μισούς (51%) ανησυχούν για την απώλεια της εργασίας τους. Παρόλο που η ασφάλεια της εργασίας βρίσκεται στο επίκεντρο για το 92,9% των ερωτηθέντων, οι Έλληνες εργαζόμενοι αναζητούν νέες πηγές εισοδήματος, για να ανταπεξέλθουν στην αντιμετώπιση του αυξανόμενου κόστους διαβίωσης.
Συγκεκριμένα, το 22% των Ελλήνων εργαζομένων σκοπεύει να αυξήσει τις ώρες εργασίας στην τρέχουσα θέση εργασίας, ενώ το 40% επιδιώκει να αναζητήσει και να αναλάβει έναν δεύτερο ρόλο εργασίας. Για τους εργαζόμενους που ανήκουν στη Gen Z, είναι πιο πιθανό να προβούν και στις δύο ενέργειες, με το 30% να επιθυμεί να αναλάβει έναν δεύτερο ρόλο και το 32% να αυξήσει τις ώρες εργασίας του - και τα δύο ποσοστά είναι πολύ υψηλότερα από εκείνα της γενιάς ηλικίας 55 έως 67 ετών, με 17% και 13%, αντίστοιχα. Χαρακτηριστικό είναι ότι το 25% των εργαζομένων έχει αλλάξει ή σχεδιάζει να αλλάξει εργασία και να μετακινηθεί σε μια εταιρεία με καλύτερες οικονομικές απολαβές.
Σύνταξη... λίγα χρόνια παρακάτω για τους Έλληνες
Δίχως αμφιβολία, η κρίση του κόστους ζωής έχει αντίκτυπο στις προσδοκίες των εργαζομένων και για τη συνταξιοδότηση, με το 16% των Baby Boomers να δηλώνει ότι σκοπεύει να καθυστερήσει την συνταξιοδότησή του, καθώς επιθυμεί να συμβάλει στα αυξανόμενα κόστη διαβίωσης, ενώ το 61% εκφράζει έντονη ανησυχία για την πτώση του εισοδήματός του, ως αποτέλεσμα της συνταξιοδότησης.
Το κόστος διαβίωσης και οι συνολικές οικονομικές απολαβές από την εργασία αποτελούν αποθαρρυντικούς παράγοντες και λειτουργούν ανασταλτικά στην απόφαση των εργαζομένων να ολοκληρώσουν την εργασιακή τους πορείας.
Παρόλο που τα αποτελέσματα της έρευνας της Workmonitor για το προηγούμενο έτος είχαν καταγράψει ότι η πλειοψηφία των εργαζομένων εξέφραζε την πεποίθηση ότι θα συνταξιοδοτηθεί πριν τα 65 έτη, στην τρέχουσα έρευνα αποκαλύπτεται μια σαφώς διαφορετική προοπτική και γίνεται σαφές ότι η οικονομική αβεβαιότητα αποτελεί κεντρικό παράγοντα αυτής της αλλαγής. Σε παγκόσμιο επίπεδο, ένας στους δύο ερωτηθέντες υποστηρίζει πως θα μπορέσει να συνταξιοδοτηθεί πριν τα 65 έτη, ενώ στην Ελλάδα στην ίδια ερώτηση αποκρίθηκε θετικά μόνο το 44.2%.
Σχόλια