Το απότομο κλάκ του ανοίγματος μιας ορθογώνιας πλαστικής συσκευασίας με τυρί. Ο συρτός μεταλλικός ήχος από το άνοιγμα μιας κονσέρβας. Και το άκουσμα του αφρού καθώς η coca cola ξεθυμάνει σταδιακά μέσα σε ένα γυάλινο ποτήρι.
Ύστερα από δεκαετίες που για πολλούς ανθρώπους το φαγητό ξεκινούσε με τον ήχο του ανοίγματος κάποιας συσκευασίας. Πιθανώς και με το παράλληλο άνοιγμα της τηλεόρασης και με τα μάτια κολλημένα στην οθόνη αντί για το περιεχόμενο του πιάτου. Κάτι αλλάζει.
Καλάθια με ραδίκια αλλά και κουνέλια, πέρδικες και ορτύκια
Πλέον αυτή η αρκετά μίζερη “γεύση” του γεύματος από κάθε έννοια, αρχίζει να λήγει. Τα τελευταία χρόνια η πανδημία μας έκλεισε σπίτι, μας έκανε να αναρωτηθούμε για κάθε ανθυγιεινή μας συνήθεια. Διατροφικά, ψυχικά και πνευματικά.
Μας έκανε να αναζητήσουμε τα κομμάτια, τους δρόμους και τα μονοπάτια που οδηγούν στην τροφή, πολύ πριν αυτή καταλήξει στο πιάτο μας. Η αρχική προέλευση, οι ρίζες των πρώτων υλών άρχισαν κυριολεκτικά και μεταφορικά να φωτίζονται. Με έρευνα, με γνώση, με ταξίδια και εμπειρίες.
Από το μάζεμα των άγριων χόρτων σε γοητευτικά παραδοσιακά καλάθια μέχρι μια αρχέγονη συνήθεια, το κυνήγι, η εξερεύνηση η τορφής έχει πολλές πτυχές. Ρομαντικές και μη.
Από το Airbnb που στο εξωτερικό είναι πολύ πιο γνωστό ότι εκτός από μια λύση διαμονής αποτελεί μια πλούσια πηγή εμπειριών σε διάφορα μέρη του κόσμου, έως τις αμέτρητες ηλεκτρονικές πλατφόρμες και τις μεμονωμένες οργανωμένες θεματικές εκδρομές και τα cooking workshops, οι γαστρονομικές εμπειρίες βρίθουν.
Και όλο και περισσότερα ταξίδια θυμίζουν ότι η δική μας επιστροφή στις ρίζες, η επανένωση μας με το σημείο όπου η τροφή μας ξεκινά το δικό της ταξίδι της ώσπου να ξαναφτάσει σε εμάς, δεν γίνεται με καθαρά χέρια. Η διαδικασία αυτή πολλές φορές απαιτεί να λερώσουμε τα χέρια μας, με χώμα, με αγκάθια και με αίμα.
Γραμμές ακατάλληλες για vegan
Αν είστε vegan σας προτείνουμε να μη διαβάσετε τις παρακάτω γραμμές. Ωστόσο οι γαστρονομικές εμπειρίες και τα workshops κυρίως στο εξωτερικό δεν περιλαμβάνουν μόνο το μάζεμα από ντοματίνια, την παρασκευή μαρμελάδας και τις δοκιμές τυριών και κρασιών.
Κάποιες φορές συνδέονται βαθύτερα με τις πρωταρχικές εμπειρίες του μαγειρέματος και του φαγητού. Με διαδικασίες πιο “ωμές” που περιλαμβάνουν το ξεπουπούλιασμα ενός περιστεριού, τις κοπές σε ένα κουνέλι, το γέμισμα που γίνεται για να φτιαχτούν τα λουκάνικα.
Και αν κάποιοι καταγόμαστε από τις Κυκλάδες και τα χοιροσφάγια μας ηχούν απλά σαν ένα έθιμο, δεν ισχύει το ίδιο για όλους.
Η διαφάνεια σχετικά με το πού και πότε συλλέγονται τα προϊόντα καθώς και το πώς να τα προμηθευόμαστε, ώστε να καταναλώνουμε λιγότερα τρόφιμα άγνωστης προέλευσης, καμιά φορά οδηγεί πιο μακριά από όσο περιμένουμε ή από οσο θα θέλαμε. Σε διαδικασίες κοπής ζώων για παράδειγμα που προϋποθέτουν να παρατηρήσουμε την ανατομία τους και να χρησιμοποιήσουμε τα οστά τους ως οδηγό…
Στο Ανατολικό Σάσεξ της Αγγλίας οι συμμετέχοντες του “Gather Cook”, ανταμείβονται με ένα γεύμα από τον σεφ δημιουργημένο από τα ζώα που έχουν μόλις σφαγεί επί τόπου. Στα νησιά Lofoten της Νορβηγίας σε μια παραδοσιακή σκούναι οι συμμετέχοντες βιώνουν την εμπειρία του να πιάσουν, να καθαρίσουν και προετοιμάσουν μπακαλιάρο, μια ζωτική πηγή εσόδων για την περιοχή.
Ενώ στην Οκλαχόμα, διεξάγεται τριήμερο “γαστρονομικό¨ κυνήγι που εκτός από την εμπειρία του κυνηγιού και τα γεύματα, περιλαμβάνει την εκμάθηση εκδοράς, το μάδημα και άλλες πτυχές της προετοιμασίας θηραμάτων, συμπεριλαμβανομένων των υδρόβιων πτηνών.
Είναι σίγουρο ότι πολλοί άνθρωποι θέλουν να επανασυνδεθούν με τη φύση μέσω του φαγητού. Το πως για την ώρα φαίνεται να προκαλεί τεράστια αμηχανία. Αφού στην πραγματικότητα όπως και σε κάθε βαθύτερη σχέση, για να φτάσει “ως το κόκκαλο”, οφείλει να ξεκινήσει από το “χώμα”, να περάσει από αγκάθια να κοπιάσει ώσπου το αίμα να φτάσει και πάλι στην καρδιά.
Σχόλια