Προβολή του ντοκιμαντέρ ΧΤΙΣΤΕΣ, ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΣ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΑΘΗΝΑΣ στο πλαίσιο της έκθεσης «Κωνσταντίνος Δοξιάδης και Πληροφοριακός Μοντερνισμός: Η Μηχανή στην Καρδιά του Ανθρώπου» στην Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
Η εικόνα της Αθήνας σήμερα. Μια άναρχη αλληλουχία κλωνοποιημένων πολυκατοικιών σε μικρές παραλλαγές. Μια δομή που στέκει αυτόνομη, δυσνόητη στη γενικότητά της σαν ένα νοερό αστικό υπερκείμενο γραμμένο σε έναν αδιαπέραστο κώδικα. Με την Ακρόπολη να πλέει πάνω από την τσιμεντένια θάλασσα και με τα κατά τόπους ασύνδετα της μνημεία.
“Από ποιόν και πως τελικά χτίστηκε έτσι; Που βρίσκεται τι; Πως ήταν πριν; Πως θα μπορούσε να ήταν; Και πως πραγματικά θα είναι μετά;” διερωτόμαστε όλοι βλέποντάς την από ψηλά.
Και αν οι αρχιτέκτονες και οι πολεοδόμοι δεν ήταν εκείνοι που έχτισαν αυτή την πόλη, τότε ποιοί ήταν πραγματικά;
Το ντοκιμαντέρ ΧΤΙΣΤΕΣ, ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΣ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΑΘΗΝΑΣ αφηγείται την ιστορία της αθηναϊκής πολυκατοικίας και της ανοικοδόμησης της πόλης μέσα από τη ζωή των ανώνυμων λαϊκών ανθρώπων της αντιπαροχής.
Με αφορμή το ομότιτλο βιβλίο της Ιωάννας Θεοχαροπούλου στο οποίο βασίζεται η ταινία και κυκλοφορεί σε νέα έκδοση από το Ίδρυμα Ωνάση, απομονώνεται ο στερεοτυπικός, άκριτος συλλογισμός, το ήδη “δομημένο” αλλά παράλληλα αρκετά αδόμητο storytelling για την σύγχρονη αστική αθηναϊκή ιστορία αλλά και εικόνα. Γεμάτο με προκατειλημμένες ιδέες και μύθους.
Η δημιουργία “της πιο παλιάς, καινούργιας πρωτεύουσας της Ευρώπης”
Για να “δούμε” ποιοι και ποιες ήταν αυτοί οι εσωτερικοί μετανάστες, οι αόρατοι συν-δημιουργοί του χτισμένου περιβάλλοντός μας, βλέπουμε μια ιστορία, για “τη δημιουργία της πιο παλιάς καινούργιας πρωτεύουσας της Ευρώπης” μέσα από μια αφήγηση διαφορετική.
Θέτοντας τα στερεότυπα υπό αμφισβήτηση, βάζοντας στο γκρο πλάνο την οικοδομική έκρηξη που καθόρισε τη μορφή της μεταπολεμικής πόλης και εστιάζοντας στον πιο χαρακτηριστικό κτιριακό της τύπο, την πολυκατοικία, η οπτική αλλάζει.
Μαθαίνουμε μέσα από τις ιστορίες των χτιστών και των νοικοκυρών της μεταπολεμικής Αθήνας ότι ανέπτυξαν τη δική τους οικιστική και αρχιτεκτονική τεχνολογία. Ότι η επιθυμία τους για ανάπτυξη και αστικοποίηση ένωσε κάθε τούβλο, κατασκεύασε με τα τότε διαθέσιμα μέσα, ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο για τις κοινότητές και μια “δομικά” πιο δημοκρατική πόλη για όλους.
Η ανοικοδόμηση της Αθήνας του μοντερνισμού μεταμόρφωσε τις ζωές και το περιβάλλον, αυτό που αποκαλούμε σήμερα σύγχρονη Αθήνα. Αλλά και αυτό που ερεύνησε το γραφείο του Δοξιάδη με την βοήθεια ενός υπερυπολογιστή τη δεκαετία του 60’ μέσα από την μακρο-κλίμακα της μάζας. Αυτό που και η ταινία το ερευνά στην μικρο-κλιμακα των ανθρώπων.
Είναι τελικά η επιδίωξη της ευτυχίας αυτό που «χτίζει» τις πόλεις μας;
Οι εσωτερικοί χώροι των διαμερισμάτων αντανακλούσαν την λαχτάρα των νοικοκυριών να υιοθετήσουν έναν μοντέρνο τρόπο ζωής. Την ζωή που από τις εικόνες που έβλεπαν στις ταινίες και τα περιοδικά της εποχής, προσπάθησαν να φέρουν ως πραγματικότητα μέσα στον μικρόκοσμο των διαμερισμάτων τους.
Η ταινία των Τάσου Λάγγη και Γιάννη Γαϊτανίδη «Χτίστες, νοικοκυρές και η οικοδόμηση της σύγχρονης Αθήνας» παρουσιάζεται στις 3 και 4 Φεβρουαρίου στη Μικρή Σκηνή της Στέγης.
Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2023 Μικρή Σκηνή 20:00
Είσοδος ελεύθερη με προκράτηση θέσης
Η ταινία θα προβληθεί με αγγλικούς υπότιτλους
Σχόλια