Θα “αναγνωρίζατε” αυτές τις αρχιτεκτονικές δομές ως εκκλησίες;

Κτίρια που θυμίζουν περισσότερο μουσεία ή γκαλερί, φωτορεαλιστικές εικόνες βγαλμένες από τα ονειροπόλα πλάνα των σχεδιαστών, σύγχρονες εικονογραφήσεις και αρχιτεκτονικές δομές που προσθέτουν το στοιχείο της έκπληξης στα περιβάλλοντα που τα φιλοξενούν.

Θα μπορούσατε να αναγνωρίσετε λοιπόν ότι τα παρακάτω κτίρια είναι στην πραγματικότητα εκκλησίες ή το γεγονός ότι οι εκκλησίες μπορούν να υπάρξουν και αρκετά μακριά από την παράδοση της θρησκευτικής αρχιτεκτονικής, μέσα σε άκρως σύγχρονα και ντιζαϊνάτα περιβάλλοντα, υψηλής αισθητικής;

Μεγάλο debate. Για αυτό και για την ώρα εμείς σας μεταφέρουμε απλά τις εικόνες μιας αλλιώτικης θρησκευτικής -ή και μη- εμπειρίας.

Notre Dame du Haut’, Γαλλία

To Notre Dame du Haut' είναι ένας καθολικός ναός στη Ronchamp της Γαλλίας που χτίστηκε το 1955 και αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του Γαλλοελβετού αρχιτέκτονα Σαρλ-Εντουάρ Ζανρέ-Γκρι και για να μη σας μπερδεύουμε του γνωστού ως “Λε Κορμπυζιέ”.

Ο Λε Κορμπυζιέ άλλωστε εκτός από αρχιτεκοτνας, πολεοδόμος, ζωγράφος, γλύπτης, συγγραφέας αλλά και σχεδιαστής επίπλων, υπήρξε πρωτοπόρος στις θεωρητικές μελέτες του σύγχρονου σχεδίου και αφιερώθηκε στην ανάπτυξη καλύτερων συνθηκών διαβίωσης για τους κατοίκους των πυκνοκατοικημένων πόλεων.

Το κτίριο σήμερα λειτουργεί ως θρησκευτικό κέντρο. Τα παράθυρα σε ακανόνιστη διάταξη, το στοιχείο του φωτός και το πως εισχωρεί στο εσωτερικό του, είναι από τα πιο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά του. Όπως και η καμπυλωτή οροφή που ανασηκώνεται προς τον ουρανό.

Ο ναός προσελκύει περίπου 80.000 επισκέπτες κάθε χρόνο.

Pauluskerk, Ρότερνταμ, Ολλανδία

Το έργο του διάσημου αρχιτέκτονα Will Alsop, Pauluskerk δεν μοιάζει σε τίποτα με μια παραδοσιακή εκκλησία. Δεν υπάρχει κυριολεκτικά τίποτα που να παραπέμπει είτε σε καμπαναριό είτε σε σταυρό, αντιθέτως βλέπουμε ένα πολυεπίπεδο κτίριο αποτελούμενο από σχήματα τριγωνικά.

Αν και στην πραγματικότητα υπάρχει μια καμπάνα, κρυμμένη μέσα σε ένα από τα τρίγωνα που συναποτελούν την πρόσοψη. Θα χρειαστεί βέβαια να ψάξετε πολύ προσεκτικά για να τη βρείτε στη φωτογραφία.

Στο εσωτερικό της υπάρχουν ψηλά ταβάνια, λευκοί τοίχοι και φως που μπαίνει από τα τριγωνικά παράθυρα ενώ οι τοιχογραφίες είναι αφηρημένες.

Το Pauluskerk χτίστηκε το 2013 ως μέρος ενός σύγχρονου συγκροτήματος, που περιλαμβάνει καταστήματα και κατοικίες και ονομάζεται Calypso.

Bosjes, Νότια Αφρική

Το παρεκκλήσι του Bosjes μπορεί να μη διαθέτει καμπαναριο αλλά αλλά μια καμπυλώσχημη λευκή οροφή που μοιάζει αιθέρια, σαν σύννεφο και μια πρόσοψη κατασκευασμένη εξ ολοκλήρου από γυαλί.

Αποτελεί μέρος του εντυπωσιακού θέρετρου Bosjes και μοιάζει να αιωρείται πάνω από την ήρεμη κοιλάδα Breede κάνοντας τη δομή συνολικά να φαίνεται σουρεαλιστική.

Σχεδιάστηκε από το Steyn Studio του Λονδίνου και ολοκληρώθηκε το 2016 ενώ είναι εμπνευσμενο από τον Ψαλμό 36:7 που λέει, «Πόσο ανεκτίμητη είναι η αστείρευτη αγάπη σου, Θεέ! Οι άνθρωποι βρίσκουν καταφύγιο στη σκιά των φτερών σου».

Το “εικαστικό” παρεκκλήσι του Αγίου Δημητρίου στην Μύκονο

Αν και το εξωτερικό σε αυτή την περίπτωση είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ορθόδοξου ελληνικού ναού, το εσωτερικό είναι εκείνο που διαφέρει με μια ιδιαίτερη εικονογράφηση που βασίζεται σε μια βυζαντινή, tribal εκδοχή γραφής.

Το εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου βρίσκεται στις εγκαταστάσεις του ξενοδοχείου Kalesma , το οποίο άνοιξε τις πόρτες το 2021, είναι ένα σύγχρονο κυβιστικό σύμπλεγμα που αποτελείται από 27 σουίτες και θυμίζει μυκονιάτικο χωριό.

Το παρεκκλήσι εικονογραφήθηκε από τον graphic designer/illustrator Γεράσιμο Χατζή με αναφορές στη βυζαντινή κληρονομιά, στη λατρευτική ζωφόρο των αρχαίων ναών και με το κύριο σώμα να αφηγείται τα Πάθη Της Μεγάλης Εβδομάδας.

Αλλά και νύξεις που θυμίζουν την παράδοση των ελληνικών αρχοντικών νησιώτικων σπιτιών να φιλοξενούν ένα μικρό ή μεγαλύτερο εικονοστάσι, τους μεγάλους Έλληνες αγιογράφους, τα ελληνιστικά στοιχεία αλλά ακόμα και λεπτομέρειες από τη ζωή στο νησί.

Jubilee Church, Ρώμη, Ιταλία

H συγκεκριμένη εκκλησία με τους καμπυλόσχημους τοίχους που θυμίζουν κοχύλια ολοκληρώθηκε το 2003 στην ιταλική πρωτεύουσα και αποτελεί το καμάρι της περιοχής Τοr Tre Teste.

Έχει δημιουργηθεί με μεγάλες λευκές επιφάνειες από σκυρόδεμα και διαθέτει μια γυάλινη οροφή που επιτρέπει στο φως να διεισδύσει στο εσωτερικό του ναού.

Είναι έργο του φημισμένου Αμερικανού αρχιτέκτονα Richard Meier που του ανατέθηκε από την Επισκοπή της Ρώμης με σκοπό να αναβαθμίσει τα απομακρυσμένα ανατολικά προάστια της πόλης αλλά και να παντρέψει την σύγχρονη αρχιτεκτονική με τους θρησκευτικούς χώρους.