Πώς μπορούν οι άνθρωποι που ζουν στις πόλεις να είναι ευτυχισμένοι;

“Πώς μπορούν οι άνθρωποι που ζουν στις πόλεις να είναι ευτυχισμένοι;”

Aυτό είναι το ερώτημα μου που έθεσε τη δεκαετία του 1960, μέσα από το έργο του, ο Κωνσταντίνος Α. Δοξιάδης (1913-1975), ένας από τους επιδραστικότερους αρχιτέκτονες της μεταπολεμικής περιόδου που κατέθετε συχνά τις προτάσεις του για το αστικό τοπίο της Ελλάδας και διακρίθηκε για τη δράση του σε τέσσερις ηπείρους.

Το πρόγραμμα «Ανθρώπινη Κοινότητα» που δημιούργησε το γραφείο Δοξιάδη επιχείρησε να απαντήσει στο παραπάνω φλέγον ανά τις δεκαετίες ερώτημα μέσα από τη συλλογή δεδομένων. Μέσα από μια έρευνα για τους κατοίκους της Αθήνας που μέτρησε την προσαρμογή τους στους χώρους αλλά και στον αναδυόμενο ρυθμό της μεταπολεμικής Αθήνας.

Μάλιστα για τις ανάγκες της έρευνας, ο Δοξιάδης χρησιμοποίησε έναν υπερυπολογιστή της εποχής, τον οποίο τοποθέτησε στο γραφείο του στο κέντρο της Αθήνας.

Στα πλαίσια του συμπεριληπτικού του πρότζεκτ, κατάρτισε ερωτηματολόγια που διανεμήθηκαν σε δεκαοχτώ αθηναϊκές γειτονιές και εστίαζαν στις απόψεις των ίδιων των πολιτών για το πώς μπορούν να είναι χαρούμενοι στην καθημερινότητα τους.

Ενώ εμείς σήμερα μπορούμε να “δούμε” τον διάλογο που άνοιξε από τις ερωτοαπαντήσεις του τότε μέσα από αντίγραφα των ερωτηματολογίων που βρίσκουμε στην τρέχουσα έκθεση, “Κωνσταντίνος Δοξιάδης και Πληροφοριακός Μοντερνισμός: Η Μηχανή στην Καρδιά του Ανθρώπου” στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.

Η “στέγη” δύο ερευνών, μιας έκθεσης και του αστικού περιβάλλοντος σε διαφορετικό χρόνο

Το υλικό από το Αρχείο Κωνσταντίνου Α. Δοξιάδη εμπλέκεται με μια νέα έρευνα στη σύγχρονη Αθήνα αναδεικνύοντας τις συνδέσεις της μεταπολεμικής περιόδου με το σήμερα.

H συλλογή δεδομένων μέσω υπολογιστών και εφαρμογών και o αστικός χώρος συνδυάζονται με την “ελπίδα” να φτάσουν ως… την καρδιά του ανθρώπου.

Huco Interview | Constantinos A. Doxiadis Archives © Constantinos and Emma Doxiadis Foundation

Έτσι και η έκθεση παρουσιάζεται σε δύο επεισόδια. Το πρώτο επεισόδιο καλύπτει την προφητική χρήση των υπολογιστών τη δεκαετία του 1960 από τον Έλληνα αρχιτέκτονα Κωνσταντίνο Α. Δοξιάδη.

Ενώ το δεύτερο ανιχνεύει μέσα από μια νέα έρευνα από τις υπολογιστικές πρακτικές μέχρι τη σημερινή Αθήνα, τη φυσική μορφή, την τεχνική διοίκηση και την εδαφική εξάπλωση των συστημάτων διαχείρισης των συνόρων πόλεων και κρατών.

Αλλά και τα συστήματα παρακολούθησης στις σύγχρονες πόλεις, τα οποία ενισχύουν τον αποκλεισμό των μειονοτήτων και την αναδυόμενη πληροφοριακή ανθρωπο-γεωγραφία της Ελλάδας που επαναπροσδιορίζει τα “όρια” της και βαφτίζει τα “υπο-κείμενα” των δεδομένων.

Μια έκθεση που κυριολεκτικα χαρτογραφεί τις ευτοπίες και τις δυστοπίες του αστικού περιβάλλοντος, των συνθηκών και του χρόνου αλλά και των αντιλήψεων και των επιθυμιών των ανθρώπων.

Πληροφορίες

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Συγγρού 107
28 Ιανουαρίου – 26 Φεβρουαρίου 2023 | Στέγη -1
Τετάρτη – Κυριακή
18:00 - 23:00

Είσοδος δωρεάν με δελτία εισόδου