Ποιά χαρακτηριστικά έχει ένας έρωτας “σύγχρονος”; Από τα κινηματογραφικά φιλιά ως το box office μήπως μας χωρίζει… μια οθόνη δρόμος; Και σήμερα οι οθόνες είναι πολλές.
Σε ένα από τα έργα της νέας περιοδικής ομαδικής έκθεσης του ΕΜΣΤ, Modern Love, με την οποία ξεκινά ο χειμερινός- εαρινός εκθεσιακός κύκλος του Μουσείου, υπάρχει ένα τρίπτυχο ασπρόμαυρων φωτογραφιών.
Ενα σαλόνι, μια κρεβατοκάμαρα και μια τραπεζαρία με πολλαπλές ανοιχτές εκτυφλωτικές οθόνες που μεταφέρουν εκτός τόπου και χρόνου. Μια κατάσταση που θυμίζει ό,τι εστί “modern love” στην εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας και των social media.
Αγκυλώνοντας το σώμα σε άβολες θέσεις με το κεφάλι σκυμμένο πάνω από την οθόνη του κινητού ή με τα χέρια και τους αγκώνες σε ορθή γωνία για να φτάνουν το πληκτρολόγιο του υπολογιστή ή ακόμα και απαλείφοντας το σώμα μέσα σε ένα ακαθόριστο και αποχαυνωτικό ψηφιακό σύμπαν, εκτοπίζεται συχνά και το πηγαίο συν-αίσθημα. Αυτό που πραγματώνεται με την παρουσία ενός Άλλου με σάρκα και οστά και όχι ανεβασμένου σε κάποιο “cloud”.
Ακόμα και ο ίδιος ο λόγος, η γλώσσα, η ομιλία και εν τέλει η επικοινωνία προσομοιάζει τα chats, μεταφέρει τα οποιαδήποτε “messages” με έναν τρόπο διαφορετικό, κωδικοποιημένο, βιαστικό και εξεχόντως εργαλειακό.
Και αν η παρουσία του μέσου επηρρεάζει ή ηγείται του μηνύματος είναι κάτι το οποίο το είπε ο Marshall McLuhan πολλά χρόνια πριν (the medium is the message) οπότε δεν είναι ούτε δική μας ρηξικέλευθη θέση ούτε της τρέχουσας έκθεσης.
Απλά η έκθεση “Modern Love”, σε επιμέλεια της Κατερίνας Γρέγου, καλλιτεχνικής διευθύντριας του ΕΜΣΤ, το εικονοποιεί και το φέρνει στο σήμερα μέσα από τη συλλογική δουλειά 24 σύγχρονων καλλιτεχνών από 14 χώρες.
Οι Ψυχροί μας Έρωτες
Αν και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν διευκολύνει την έκφραση διαφορετικών ταυτοτήτων και εναλλακτικών τρόπων ύπαρξης και κατασκευής του εαυτού, αναθρέφουν τον ναρκισσισμό, μια εμμονική τάση αυτοπροβολής, την ψηφιακή εξάρτηση σε μεγάλο βαθμό και την εργαλειοποίηση του συναισθήματος εξισώνοντας το με ένα κοινωνικό αλισβερίσι.
Πραγματικότητα, εικονικό και φαντασία αλληλοεμπλέκονται ποικιλοτρόπως μέσα σε ψυχολογικές και διαπροσωπικές καταστάσεις.
Η σημερινή εγγύτητα μοιάζει αθεράπευτα με ψυχρή οικειότητα. Η έκθεση δανείζεται άλλωστε τον υπότιτλό της από το βιβλίο της Eva Illouz, Cold Intimacies: The Making of Emotional Capitalism, που αναλύει πώς οι σύγχρονες στενές, οικείες σχέσεις καθορίζονται όλο και περισσότερο από οικονομικά και πολιτικά μοντέλα διαπραγμάτευσης και ανταλλαγής.
Η έκθεση είναι προϊόν μιας συνεχιζόμενης έρευνας και έρχεται στο ΕΜΣΤ μετά από παρουσιάσεις στο Museum für Neue Kunst | Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Φράιμπουργκ στη Γερμανία, στην Kunsthalle του Ταλίν, στο IMPAKT Media Organization και το Μουσείο Centraal στην Ουτρέχτη.
Για το ΕΜΣΤ, η έκθεση έχει διευρυνθεί και έχουν προστεθεί Έλληνες και διεθνείς καλλιτέχνες. Οι περισσότεροι εκ των τελευταίων παρουσιάζουν το έργο τους για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Σχόλια