Το λέμε από την αρχή. Κινδυνεύουμε μέσα στα επόμενα λεπτά να μας καταδικάσετε στα “μανταλάκια” του Facebook για παραπλανητικό τίτλο. Και για αυτό και εξηγούμαστε αμέσως.
Παρακάτω δεν θα διαβάσετε για κάποιο υλικό ή συστατικό που προέρχεται από κάποιο πολύ συγκεκριμένο μέρος και κάνει τη διαφορά. Ούτε για καλά κρυμμένες συνταγές. Ούτε καν για τον συνδυασμό όλων ή κάποιων από τα προαναφερόμενα.
Όμως θα διαβάσετε τους συνειρμούς που προέκυψαν βλέποντας τα πιο πρόσφατα, έξι επεισόδια της σειράς Chef’s Table που είναι αφιερωμένα στην πίτσα.
Εμείς δεν γνωρίζουμε αν οι συγκεκριμένες πίτσες είναι οι καλύτερες στον κόσμο αλλά αυτό που μπορούμε να σας πούμε με σιγουριά είναι ότι δείχνουν προς μια κατεύθυνση. Στο παρόν και το μέλλον της πίτσας.
Πίτσα με… ;
Και αν οι αγαπημένοι μας Ιταλοί θα αναφωνούσαν με αυτόν χαρακτηριστικό τόνο απογοήτευσης, αποτροπιασμού και συνάμα ειρωνείας Mama Mia! στη θέα της ketchup που έχει τολμήσει να αγγίξει τη ζύμη μιας πίτσας ή που θα μπορούσαν άνετα να καταστήσουν τον ανανά πάνω σε πίτσα παράπτωμα που σε παραπέμπει απευθείας σε δίκη ή στη φυλακή για παραδειγματισμό, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα ή καλύτερα, πιο “ανοιχτά” στα συγκεκριμένα επεισόδια.
Και αν από την άλλη υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τη διαφορά ανάμεσα στη pizza margereta και στην marinara βλέποντας τη συγκεκριμένη σειρά επεισοδίων θα κάνουν ταχύρυθμα μαθήματα στο αγαπημένο φαγητό που πλέον μας θυμίζει έντονα έναν λευκό, στρογγυλό καμβά.
Η πίτσα σήμερα δεν διαφοροποιείται μόνο ανάλογα με τα υλικά της αλλά ανάλογα με τον άνθρωπο. Ανάλογα με την κουλτούρα, τις προσλαμβάνουσες και τα βιώματα του ανθρώπου που δημιουργεί έναν ζωντανό οργανισμό, τη ζύμη.
Φτάνoντας στο τραπέζι με την πίτσα
Μεταξύ των ορίων του junk με κάθε δυνατή έννοια και της υψηλής γαστρονομικής εμπειρίας, υπάρχουν άνθρωποι. Άνθρωποι που χρησιμοποιούν διαφορετικά υλικά ανάλογα με τον τόπο καταγωγής ή διαμονής τους, διαφορετικούς τρόπους παραγωγής που στις καλύτερες των περιπτώσεων παρατηρούμε την απουσία μηχανημάτων από την όλη διαδικασία, διαφορετικά αλεύρια, ζυμάρια, ψάρια, πέταλα λουλουδιών, ροδάκινα, διαφορετικές υφές των γνώριμων υλικών όπως της ντομάτας και του βασιλικού.
Οι έξι άνθρωποι λοιπόν και κατά δεύτερο λόγο chef των επεισοδίων είναι εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους. Κανένας όμως δεν παρουσιάζεται με την κλασική επιδερμική “επίδειξη” ενός success story. Αντιθέτως όλοι αυτοί οι άνθρωποι έπεσαν ξανασηκώθηκαν, χαντακώθηκαν και πάλι, ξεθάφτηκαν και αναγεννήθηκαν ενώ για την ώρα χαμογελούν πάνω από ένα τραπέζι. Με λαχταριστή pizza.
Και αν μας ρωτάτε τελικά τι περιέχουν οι καλύτερες πίτσες στον κόσμο, η απάντηση δεν είναι άλλη από δυνατές ανθρώπινες ιστορίες.
Σχόλια