Είναι εκείνα τα posts που χαζεύουμε στο Instagram. Που μας κλέβουν τη ματιά με τα χρώματα, τα σχέδια, την ευρηματικότητα, την αισθητική ή το απρόοπτο.
Υπάρχουν εκατοντάδες εκθέσεις, galleries αλλά και κάθε είδους αφορμές για να έρθουμε σε επαφή με τα έργα Ελλήνων καλλιτεχνών. Από τα τεράστια murals πάνω στα κτίρια και τα κρεμασμένα στους τοίχους των cafe έργα με το απαραίτητο qr code στο πλάι όπου ένα σκανάρισμα αρκεί για να ενημερωθούμε σχετικά με αυτά, εώς τα χρωματιστά αυτοκόλλητα κολλημένα σε πινακίδες στην άκρη του δρόμου, στο πίσω μέρος των αυτοκινήτων ή κολλημένα στο καπάκι από τα laptop των απανταχού remote workers.
Στο Instagram όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά αφού αστραπιαία μας γεννιέται η επιθυμία να συναντήσουμε, να δούμε και από κοντά τα έργα που μας αρέσουν. Οι κλεφτές ματιές στα atelier μέσα από τα reels και τα stories μας κάνουν να θέλουμε να ρωτήσουμε τους δημιουργούς το λιγότερο να μας πει λίγα λόγια ο καθένας για την τέχνη του.
Και στο αφιέρωμα αυτό ακριβώς είναι ό,τι τους ζητήσαμε. Μπορείτε λοιπόν να τους γνωρίσετε μαζί μας λίγο καλύτερα διαβάζοντας παρακάτω.
@ioannouanestis
Ο Ανέστης Ιωάννου ενσωματώνει κολάζ, μαρμάρινα θραύσματα, γλυπτικά και νέον στοιχεία στην τέχνη του. Αντικαθιστά τον παραδοσιακό καμβά με το τζιν, ένα ύφασμα εγγενώς συνδεδεμένο με την αστική ζωή που παραπέμπει στη νεανική κουλτούρα.
Αποτυπωμένα σε χαρτί, μάρμαρο ή τζιν ύφασμα, τα έργα του, επιδιώκοντας μια σύγχρονη ανάγνωση περασμένων χρόνων. Χρησιμοποιώντας ένα συμβολικό λεξιλόγιο, ενσωματώνει απομεινάρια του αστικού ιστού και στοιχεία από την ποπ κουλτούρα.
Ακολουθεί μια κατά κάποιον τρόπο αρχαιολογική προσέγγιση που αποκαλύπτει τις επιστρώσεις του χρόνου πάνω στα αντικείμενα, με σκοπό να περιγράψει το προσωπικό του βίωμα στην σημερινή πραγματικότητα.
@lexpanart
H Άλεξ ζει μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης και έχει ένα μικρό στούντιο στο σπίτι της όπου δημιουργεί. Με τα έργα της αγγίζει κοινωνικά ζητήματα περί σεξουαλικότητας, ψυχικής υγείας και ανθρωπίνων σχέσεων.
Έχει την τάση να δημιουργεί έργα, τα οποία αντικατοπτρίζουν συναισθήματα που δυσκολεύεται να κατανοήσει ή να εξωτερικεύσει. Η τέχνη είναι για εκείνη ένας τρόπος ψυχοθεραπείας και αυτοβελτιωσης.
Το ταξίδι της σαν καλλιτέχνης ξεκίνησε άλλωστε, από μια δύσκολη συναισθηματική περίοδο. Τότε ανακάλυψε ότι μέσα από την ζωγραφική μπορεί να καταλάβει τα συναισθήματα της αλλά και να ξεπεράσει καταστάσεις. Επιπλέον αντιλήφθηκε πόσο σημαντικό είναι για τους ανθρώπους να βλέπουν τα συναισθήματα αποτυπωμένα, ότι τα έργα μπορούν να μας κάνουν να νιώθουμε λιγότερο μόνοι όταν βιώνουμε κάτι δύσκολο.
@mygreekworld
H Marina Nicolaïdi που κατάγεται τόσο από την Ελλάδα όσο και από την Γαλλία δημιούργησε το “My Greek World” για να συμφιλιώσει μέσας της δύο δυνατά της πάθη: την τέχνη και την αγάπη της για την Ελλάδα. Δημιουργεί αντικείμενα τέχνης και χειροτεχνίας από αυτοκόλλητα μέχρι Art Prints, τσάντες και πετσέτες θαλάσσης, για όσους αγαπούν την Ελλάδα και όσους θέλουν να τη γνωρίσουν καλύτερα.
Μέσα από τις εικονογραφήσεις, τους πίνακες, τις υφαντικές δημιουργίες και τα μοτίβα της μοιράζεται το όραμά της για την Ελλάδα ενώ οι δημιουργίες της είναι έντονα επηρεασμένες από την τεράστια ιστορία του τόπου. Επιπλέον συνεργάζεται μόνο με Έλληνες τεχνίτες και μικρές εταιρείες για τις εκτυπώσεις σε υφάσματα, μετάξι και χαρτί.
Αγαπά τις παραδόσεις, την ιστορία και τον τρόπο ζωής της Ελλάδας και πιστεύει ότι είναι πολύ σημαντικό να διαφυλάξουμε την πολιτιστική μας κληρονομιά. Καλλιτέχνες και τεχνίτες έχουν την ευκαιρία να την κάνουν να διαρκέσει στους αιώνες.
@georgekalofolias
Τον Γιώργο Καλοφωλιά τον ενδιαφέρει -σχεδόν με κάποια εμμονή- η ποικιλία τόσο στις τεχνικές όσο και στις θεματολογίες.
Μέσα από την εξερεύνηση αυτή γεννιέται μια παραδοξότητα, μια σύγκρουση στοιχείων που είναι αναγκασμένα να συνυπάρξουν. Βρίσκει γοητεία στη μνήμη και την καθημερινότητα που περνά απαρατήρητη, στο μεγαλειώδες που την ίδια στιγμή είναι και ευτελές.
Συνολικά, μάλλον τον οδηγεί η ανάγκη η εικόνα που δημιουργει να ξεπεράσει τα όρια του κάδρου, να γίνει ιστορία με παρελθόν κ μέλλον, να αγγίξει τα όρια του μυθικού.
@jennysaridi
Η Jenny Saridi είναι εικαστικός από την Ελλάδα με έδρα το Λονδίνο. Κυρίως αντλεί από τη μνήμη ό,τι επιθυμεί ή φοβάται, οδηγούμενη από τα όνειρα και τους εφιάλτες της και τα ενοχλητικά στοιχεία ή τους σεξουαλικούς υπαινιγμούς που εμπεριέχουν.
Χρησιμοποιεί συχνά σύμβολα, υποκείμενες έννοιες που σχετίζονται με την ελληνική μυθολογία και τα πολιτιστικά στερεότυπα. Χρησιμοποιώντας διαφορετικά υλικά για να δημιουργήσει πολλαπλές ερμηνείες, φιλοδοξεί να ανακαλύψει διαφορετικούς τρόπους σκέψης και επικοινωνίας. Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς της αντιπροσωπεύει παιδικές αναμνήσεις και ιστορίες, φέρνοντας συνήθως στο φως προσωπικά μυστικά.
Εμπνευσμένη από τη λαϊκή τέχνη και τα τραγούδια της αρέσει να σκάβει βαθιά στις παραδόσεις και τα παραμύθια, εκφράζοντας τα συναισθήματά της για τη ζωή και το θάνατο.
Η Jenny δουλεύει με μια ποικιλία διαφορετικών μέσων, όπως κέντημα, κεραμικά, ζωγραφική, χαρακτική, βίντεο, φωτογραφία, κολάζ, γράμματα και ψηφιακό σχέδιο.
@morganenicolaidis
Γεννήθηκε στην Γενεύη και ήρθε με την οικογένεια της στην Ελλάδα γύρω στα 14. Σπούδασε σε σχολή τέχνης στην Αθήνα με ειδίκευση στα κόμικς και αρχισε να εργάζεται επαγγελματικά ως εικονογράφος το 2019 οπότε και άνοιξε το στούντιο-showroom της όπου και παραδίδει μαθήματα σχεδίου.
Είναι παθιασμένη με τον ελληνικό πολιτισμό, αλλά και με εκείνο των Βαλκανίων, της Ανατολίας και της Μέσης Ανατολής. Τα θέματά της περιστρέφονται κυρίως γύρω από την παραδοσιακή, λαϊκή κουλτούρα και την καθημερινή ζωή των τόπων αυτών.
Η τέχνη είναι για εκείνη ένας τρόπος να έρθει πιο κοντά στις ρίζες της ενώ αναμιγνύει το παραδοσιακό με το μοντέρνο στοιχείο που ενυπάρχει σε κάθε πολιτισμό.
@aenao
Ενώ η Αγγλική μου έστειλε το παρακάτω κείμενο αυτολεξεί. Το παραθέτω αυτούσιο και άρτιο, όπως είναι.
"..μου είπε “γράψε ό,τι θες για το aenao, ετοιμάζω ένα αφιέρωμα για καλλιτέχνες”...μα προτιμώ να σχεδιάζω,να σου μιλάω με τα σχέδια…..
Μου είπε “το κείμενο σου να είναι μεχρι 200 λεξεις"..είπα μέσα μου φτάνουν να εξηγήσω τι σημαίνει aenao? τι να πω? θα πω την αληθεια, θα πώ ότι κάνω τα προβλήματα τέχνη και τα αποτυπώνω με τα δυνατότερα χρώματα τους, ίσως έτσι πιστεύω ότι θα λυθούν ευκολότερα.
Σχεδιάζω τη ζωή, είναι έντονη και σκληρή, έχει χαρακτήρα, πολλά πρόσωπα, πολλές οπτικές,καλούς ανθρώπους, λιγότερο καλούς ανθρώπους, αυπνίες, παράφωνες σκέψεις, παράλογες συζητήσεις, άλυτους προβληματισμούς, ευκολούς δρόμους, αδιέξοδα, παράλογα θέλω, καλή τύχη, κακή τυχη, αυταρχικό συναίσθημα, απρόβλεπτο συναίσθημα… απλά ζωή..
Μπορώ να μιλάω αέναα αλλά η εικόνα είναι πιο δυνατή.. ..μα μου το είπε , με σταμάτησε το σχέδιο σου στο δρόμο και μπήκα στο μαγαζί να το δω από κοντά..έχω ήδη κερδίσει".
@evie.onoff
H Εύη Καπλάνη είναι εικαστικός, καλλιτέχνης και art director. Τα τελευταία χρόνια, έχει αφιερωθεί κυρίως στη ψηφιακή ζωγραφική και εικονογράφηση.
Τη δουλειά της συνοδεύει πάντα μια ιστορία, μια οπτική ιστορία που αποτυπώνεται συνήθως με ζωηρά χρώματα, φυτά ή φανταστικούς χώρους και σχήματα. Αγαπά πολύ τη δημιουργία πορτρέτων, κυρίως θηλυκών φιγούρων, τις οποίες "βλέπει" και αρέσει απεικονίζει σαν σούπερ ηρωίδες.
Εστιάζει ιδιαίτερα στο βλέμμα, το χαρακτήρα που διακριτικά αποπνέει η φιγούρα αλλά και τη χρωματική επικοινωνία των μερών του έργου. Εμπνέεται πολύ από τη φύση, τη μουσική αλλά και τη πορεία της ζωής.
@alexiakoudigkeli
Η Αλεξία Κουδιγκέλη γεννήθηκε στην Αθήνα ενώ έργα της έχουν εκτεθεί σε στην Γκαλερί Αγκάθι - Κartαλος, την Δημοτική Πινακοθήκη της Μυκόνου και την Αίθουσα Τέχνης Φ.Α.Α.Θ. της Θεσσαλονίκης, μεταξύ άλλων.
Πολλά από τα έργα της φιλοξενούνται σε ιδιωτικές συλλογές σε Ευρώπη και Αμερική και το έργο της φέρει ένα κοινωνικό σχόλιο για την ιδιοσυγκρασία του ανθρώπου, η οποία αποτελεί μια ατέρμονη πηγή έμπνευσης για εκείνη.
Πρόθεση της είναι να δημιουργεί.
@maximos.tzortzakis
Η τέχνη του βασίζεται πάνω σε αρχιτεκτονικά στοιχεία.
Προσπαθεί να αναδείξει μία διαφορετική οπτική σε ό,τι αφορά το γραμμικό σχέδιο δημιουργώντας μινιμαλιστικές συνθέσεις με ψυχολογικό και κοινωνικό υπόβαθρο.
@antineaboletsi_art
Η Antinea έχει ζήσει σε πολλά μέρη του κόσμου και έχει διδαχθεί από καταξιωμένους καλλιτέχνες. Η προσέγγισή της στη ζωγραφική συνδυάζει κλασικά και ιμπρεσιονιστικά στοχεία.
Τα τοπία, η νεκρή φύση και τα πορτρέτα αλλά και η εικονογραφία είναι τα είδη γύρω από τα οποία κινείται.
Στην τέχνη της περικλείει τα ταξίδια, τις εντυπώσεις και τα πάθη της ενώ η εστίαση της Antinea στο πορτραίτο έχει να κάνει με την αντανάκλαση του ανθρώπινου πνεύματος και τη γοητεία της εσωτερικής κατάστασης του μοντέλου της. Σαν να ανοίγει ένα παράθυρο στην ψυχή του με μόνο μέσο τα πινέλα και τις μπογιές της.
@yiannis.collages
O Γιάννης ασχολείται εδώ και δύο χρόνια με το ψηφιακό collage και ανέκαθεν τον απασχολούσε η τέχνη ως θεατή ή αποδέκτη της.
Εμπνεέται από τους φίλους του ή από μουσικά κομμάτια και στίχους αλλά και μια πληθώρα αντικειμένων, καταστάσεων, ήχων, ανθρώπων.
Το collage για εκείνον ενέχει τη μαγεία του συνδυασμού ετερόκλητων αντικειμένων. Μεγάλο μέρος των καλλιτεχνικών του δημιουργιών και ανησυχιών πηγάζουν από την ίδια την κοινωνική πραγματικότητα.
Το collage τον βοηθά να εκφραστεί, να διαμαρτυρηθεί και να ακουστεί.
@maro_zacharogianire
Η Μάρω θωρεί ότι η διαδικασία δημιουργίας ενός έργου είναι απαλή σαν χάδι κάτι σαν κλασική μουσική. Ότι το έργο δηλαδή βγάζει πιο ροκ ήχους, ίσως και λίγο πανκ, ίσως και λίγο ποπ.
Τα έργα της την περιγράφουν στο ακέραιο της ύπαρξης της. Είναι ‘προϊόντα’ μιας εγκεφαλικής διαδικασίας. Περίεργο, γιατί στην ζωή της δεν είναι τόσο οργανωτική.
Τώρα τελευταία έχει ξεκινήσει τα πορτραίτα– με την παρατήρηση είναι η μεγάλη δασκάλα -- συγκεντρώνεται περισσότερο και ξαναγυρνά πίσω στις μορφές των μοντέλων της. Η γραφή της πυκνώνει και γίνεται πιο πλούσια.
Πολλές φορές νιώθει ότι τα ζώα έχουν μια ανθρώπινη διάσταση, ότι τελικά θα σκύψουν και θα μας μιλήσουν με ανθρώπινη φωνή. Παρόλα αυτά το ανθρωποκεντρικό και ένας τόνος αυτοπροσωπογραφικός διακατέχει τα έργα της.
Αποτυπώνεται το εγώ σε διάφορες φάσεις της ζωής της, με έρωτα, ή και η απουσία του. Κλείνοντας θέλησε να μας πει ότι ο έρωτας είναι ότι πιο όμορφο μπορεί να μας τύχει, και ότι εκείνη είναι από τους τυχερούς.
@toulouse
Ο Κωνσταντίνος Κακολύρης πιστεύει ότι οποιοδήποτε αντικείμενο δεν έχει αξία άμα δεν του την δώσουμε.
Έτσι και ο κάθε πίνακας θεωρεί ότι είναι στην ουσία ένα λερωμένο πανί ώσπου ο καλλιτέχνης να του αποδώσει κάποιο νόημα ή συναίσθημα.
Σχόλια