Για να αντιμετωπίσουμε την τοξικότητα, η συμβουλή είναι ότι πρέπει να λέμε την αλήθειά μας και να επικοινωνούμε τη δυσαρέσκειά μας. Τι κάνουμε όμως όταν δεν πρέπει ή δεν μπορούμε ή απλά αντιλαμβανόμαστε ότι θα είναι προς όφελός μας να σωπάσουμε;
Ετυμολογία
Τα Oxford Dictionaries ανακήρυξαν ως λέξη τής χρονιάς 2018 (the word of the year) τη δική μας (ελληνικής προέλευσης, δηλαδή) λέξη toxic.
Η ιστορία της λέξης ξεκίνησε από την κυριολεξία της, το τόξο. Η νοηματοδότηση του επιθέτου ως «δηλητηριώδης» πρωτοαπαντάται στον ιατρό Διοσκουρίδη (1ος αι. μ.Χ.), ενώ η αφετηρία της σημασίας προήλθε από τους Σκύθες που άλειφαν τα βέλη τους με δηλητηριώδη ουσία, κάτι που αναφέρθηκε ως πρακτική και από τους αρχαίους Κέλτες.
Με το πέρασμα των χρόνων η χρήση του επιθέτου δηλώνει ή χαρακτηρίζει ανθρώπους που έχουν την τάση να δυσαρεστούν και να απογοητεύουν τους άλλους με τη συμπεριφορά τους. Δεν είναι λειτουργικοί στις σχέσεις τους και προκαλούν συναισθηματική ή ψυχολογική φθορά σε όσους συναναστρέφονται.
Συνεργασία
Η συνεργασία με τοξικούς ανθρώπους, αντικειμενικά, είναι δύσκολη. Κάθε αλληλεπίδρασή μας με έναν τοξικό συνεργάτη τελειώνει με ένα εσωτερικό αίσθημα «αδειάσματος».
Ανεξάρτητα από το πόσο έχουμε προσφέρει στη συνεργασία ή το πόσο καλοί είμαστε στην εργασία μας, για έναν τοξικό συνεργάτη ποτέ δεν είναι αρκετό, δεν είμαστε όσο ικανοί θα επιθυμούσε και - κατά κανόνα - έχουμε σε όλα άδικο ή λάθος.
Κάθε προσπάθεια που κάνουμε είτε για να ξεκαθαρίσουμε τη θέση μας, είτε απλά για να πούμε την αλήθεια, γυρίζει εναντίον μας, αντιστρέφεται, και πιθανότατα θα κατηγορηθούμε ότι εμείς είμαστε ίσως επιθετικοί ή άδικοι και δεν αναγνωρίζουμε το πόσα πολλά προσφέρει αυτός.
Κατάσταση
Ατυχώς κάποιες φορές ο τοξικός άνθρωπος είναι το άτομο που δεν μπορείς να αποφύγεις ή να παρακάμψεις, και δε μπορείς απλά να τα βροντήξεις και να φύγεις από την εργασία, χωρίς να έχεις ήδη βρει μια άλλη θέση.
Πολλοί ίσως να πιστεύουν ότι θα μπορέσουν με την υπομονή και την επιμονή να αλλάξουν τον συνάδελφο και να τον ή την κάνουν να αλλάξει στάση. Αλλά ας μη γελιόμαστε…. Πρώτο και βασικότερο: αν δε θέλει ο άλλος δεν θα αλλάξει και κατά δεύτερο, γιατί να αλλάξει; μια χαρά περνάει αυτός, οι άλλοι περνάνε χάλια!
Τι μας μένει λοιπόν να κάνουμε;
Να μπορέσουμε να κερδίσουμε χρόνο και να επιδείξουμε υπομονή, μέχρι να βρούμε άλλη εργασία και να μπορέσουμε να απομακρυνθούμε από τον τοξικό άνθρωπο.
Το κίνητρο
Όπως έχουμε αναφέρει ξανά, και σε άλλα άρθρα, αλλά και σε όλα τα trainings, για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τον εαυτό μας, πρέπει να έχουμε ένα κίνητρο. Το κέρδος και το όφελος, βοηθάει να μείνουμε εστιασμένοι στο στόχο μας. Σε αυτήν την περίπτωση, το όφελός μας είναι διπλό: αφενός η ψυχική μας υγεία και αφετέρου ο χρόνος, ώστε να μπορέσουμε να οργανώσουμε τα επόμενά βήματά μας.
Το κοινό μυστικό
Όταν δεν μπορούμε να βρούμε λύση σε ένα θέμα που μας δυσκολεύει, το πρώτο βήμα (όπως μαθαίνουμε από παιδιά) είναι να ζητάμε βοήθεια από κάποιον άνθρωπο που έχει τη δύναμη να μας βοηθήσει ή, έστω, τη διάθεση να διευκολύνει την προσέγγιση σε κάποιον που να μπορεί να μας βοηθήσει. Αν το καταφέρουμε, δρομολογούμε το θέμα.
Αν όμως δεν μπορέσουμε να λύσουμε το πρόβλημα με αυτόν το τρόπο, θα πρέπει να συμβιβαστούμε.
Προσοχή όμως! Δεν θα συμβιβαστούμε με την κατάσταση, επειδή δε μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Θα συμβιβαστούμε με την κατάσταση σε σχέση με μια δική μας προτεραιότητα ή ανάγκη!
Η παγίδα του συμβιβασμού
Συχνά συμβιβαζόμαστε με καταστάσεις. Λέμε «Δεν πειράζει, θα περάσει». Ή ενδεχομένως να θυμηθούμε τη γιαγιά να μας λέει «Τι να κάνεις; έτσι είναι ζωή… Όλα του Θεού είναι». Ή ακόμη να σκεφτούμε «Πού να τρέχεις τώρα…» και να βαλτώσουμε.
Το μέχρι πρότινος ανοίκειο τοξικό περιβάλλον γίνεται οικείο και εμείς σκύβουμε το κεφάλι.
Το θέμα δεν είναι όμως, να συμβιβαστούμε με καταστάσεις που δεν θέλουμε, με καταστάσεις που μας «τρώνε», με καταστάσεις που δεν μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι ή, έστω, ο εαυτός μας. Το θέμα είναι να μπορέσουμε να συμβιβαστούμε, ώστε να κερδίσουμε χρόνο και με πολύτιμη υπομονή να σχεδιάσουμε τα επόμενα βήματα.
Αποτέλεσμα
Έχουμε λόγο να συμβιβαστούμε μόνο βάσει μιας δικής μας προτεραιότητας ή ανάγκης, γνωρίζοντας και υπενθυμίζοντας στον εαυτό μας το απότοκο όφελος που έχουμε με το συμβιβασμό αυτόν.
Έτσι κερδίζουμε κουράγιο ώστε να οργανώσουμε το επόμενό μας βήμα, μακριά από τους τοξικούς ανθρώπους.
Σχόλια