Όταν μία συνάντηση νέων ανθρώπων με καταξιωμένους CEO’s μπορεί να δώσει ενδιαφέροντα μηνύματα

Μια συνάντηση νέων ανθρώπων – σπουδαστών με μία πλειάδα στελεχών της επιχειρηματικότητας αλλά και νέων επιχειρηματιών μόνο θετικά μηνύματα μπορεί να έχει για το μέλλον και τις προοπτικές της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Ελλάδα αλλά και τη διάδοχη κατάσταση στις διοικήσεις των επιχειρήσεων.

Η συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του ομίλου Σαρακάκη σε συνεργασία με το Ελληνο-αμερικανικό Επιμελητήριο έβγαλε στερεότυπα management και έδωσε ορισμένες σαφείς συμβουλές προς τους νέους που αναζητούν επαγγελματικό προσανατολισμό ή βρίσκονται στην αρχή της καριέρας τους. Συνήθως οι απλές συμβουλές καταξιωμένων στελεχών σε κατανοητή γλώσσα προς τους νέους φέρνει πολύ καλύτερα αποτελέσματα από δεκάδες εγχειρίδια. Οι βασικές συμβουλές που δόθηκαν στους νέους ακροατές της εκδήλωσης ήταν βγαλμένα μέσα από χιλιάδες ώρες εργασίας, αποτυχιών, στεναχώριας αλλά και επιτυχιών των στελεχών. Γι’ αυτό η εκδήλωση αυτή είχε μεγάλη επιτυχία.

Οι βασικές συμβουλές των στελεχών προς τους νέους

1. Κάντε αυτό που αγαπάτε ή αγαπήστε αυτό που κάνετε

Στο πρώτο σκέλος (ασχοληθείτε μ’ αυτό που σας αρέσει) είναι το ιδεατό. Ενίοτε όμως για αντικειμενικούς λόγους δεν μπορεί να επιτευχθεί. Άλλες φορές, γίνεται μεν αλλά καταλήγει σε αποτυχία που πονάει και επαγγελματικά και συναισθηματικά. Το δεύτερο σκέλος (αγαπήστε αυτό που κάνετε) ξεκινάει μεν ως ένας συμβιβασμός και καταλήγει ως ένας έρωτας. Σαν ένας γάμος από συνοικέσιο που καταλήγει σε μεγαλύτερη ευτυχία από τον γάμο από έρωτα.

2. Να μην φοβάστε ή ακόμη και να επιδιώκετε τις αποτυχίες

Αυτό είναι ένα βήμα παραπέρα απ’ το να μην φοβάστε τις αποτυχίες. Ουσιαστικά θυμίζει ένα ρητό του γνωστού προπονητή μπάσκετ Ρικ Πιτίνο που έλεγε ότι «οι ήττες είναι σαν το λίπασμα. Βρωμάνε αλλά κάνουν καλό». Οι αποτυχίες (όταν μάλιστα γίνονται σε σχετικά μικρή ηλικία) αποτελούν αφορμές σκέψης και αναδιοργάνωσης. Επίσης πονάνε λιγότερο σε σχέση με τις αποτυχίες σε μεγαλύτερη ηλικία που και πάλι μπορούν να βγάλουν σοφά συμπεράσματα και να δώσουν αλλαγές τάσης.

3. Επιδιώξτε τις αλλαγές στις δραστηριότητές σας και στη καθημερινότητά σας

Μία συμβουλή που μπορεί να ακούγεται ουτοπική σε ένα νέο άνθρωπο χωρίς εργασιακή εμπειρία, αλλά σταδιακά μπορεί να εφαρμοστούν. Μικρές καθημερινές αλλαγές στις συνήθειες δίνουν διαφορετικές προοπτικές και ομορφαίνουν την καθημερινότητα.

4. Επιλογή μίας δουλειάς με οικονομικές αμοιβές ή μίας δουλειάς με μελλοντικές προοπτικές;

Δύσκολο ερώτημα που απαιτεί σκέψη για την απάντηση. Μέσα από τα βιώματα των CEO’s φαίνεται ότι το ένα στάδιο παίρνει την θέση του άλλου. Πρώτα, η καλή αμοιβή είναι μία αφετηρία προσωπικής ανέλιξης και μετά έρχεται η διεκδίκηση μίας μελλοντικής πιο δημιουργικής θέσης.

5. Επιλογή μίας ελπιδοφόρας θέσης σε ελληνική επιχείρηση ή μίας μέσης ή κατώτερης θέσης σε πολυεθνική;

Γνωστό ερώτημα (κατά το ‘κιθαρίστας ή ντράμερ’) που ταλανίζει όλους τους φοιτητές και σπουδαστές οικονομικών επιστημών και σχολών διοίκησης επιχειρήσεων. Και εδώ τα στελέχη ήταν σαφή. Πρώτα σε μία πολυεθνική που δίνει υψηλότερες εργασιακές εμπειρίες και μετά μία υψηλότερη θέση σε ελληνική εταιρεία όπου το ίδιο το στέλεχος θα δώσει ευκαιρίες και προοπτικές ανέλιξης στην επιχείρηση και στους εργαζόμενούς της.

6. Startups (νεοφυείς επιχειρήσεις) ή καθιερωμένες συμβατικές εργασίες;

Στο ερώτημα αυτό προέχουν οι στόχοι. Εάν ο στόχος για τον νέο εργαζόμενο είναι να εισέλθει άμεσα στην αγορά εργασίας χωρίς να έχει ατομικά εισοδηματικά buffers, τότε το start up μπορεί να είναι μία αρκετά δύσκολη πρόκληση. Από τις 100 νεοφυείς επιχειρήσεις μόνο οι 10 θα γίνουν επικερδείς επιχειρήσεις και μόνο η 1 πιθανότατα θα πουληθεί αδρά και θα κάνει πλούσιο τον δημιουργό της.

Μην σνομπάρετε τις συμβατικές (ενίοτε και βαρετές) δουλειές. Αποτελούν τον «τροφοδότη λογαριασμό» της επαγγελματικής σας ζωής, δίνοντας –πέρα από τακτική αμοιβή- και πλούσιες εμπειρίες.

7. Πότε να φεύγει ένας νέος εργαζόμενος από τις δουλειές του

Το ερώτημα της εξόδου από μία εργασία είναι απ’ αυτά που απασχολούν όλο και περισσότερους νέους που έχουν «γράψει» τουλάχιστον 5 χρόνια. Εξαρτάται από τις οικονομικές συνθήκες, τις οικογενειακές δεσμεύσεις και την εισοδηματική ανεξαρτησία που έχει. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτά μας κρατούν καθηλωμένους στην ίδια δουλειά. Επίσης πολλοί φοβούνται ότι θα πρέπει στη νέα δουλειά να ξανά-αποδείξουν την αξία τους. Όταν όμως τα μηνύματα δείχνουν ότι οι συνθήκες εργασίας είτε δεν θα έχουν να του προσφέρουν τίποτε στο μέλλον είτε ήδη είναι άσχημες, τότε είναι καλύτερο να φεύγει. Σε όρους χρόνου, στις αναπτυγμένες οικονομίες ένας νέος εργαζόμενος παραμένει 3-5 χρόνια σε μία δουλειά.