Ο τρόπος που σκέφτεστε για το κρασί επηρεάζει το ποιές φιάλες επιλέγετε να ανοίξετε ή το ποιά ή ποιές ποικιλίες θα γεμίσουν το ποτήρι σας και γενικά το πώς προσεγγίζετε το θέμα… κρασί.
Για πολλούς το κρασί αξίζει τόσο προβληματισμό όσο και για έναν φρεσκοστυμμένο χυμό πορτοκάλι ή.. μια κόκα κόλα με γεύση λεμόνι. Επί της ουσίας, στην περίπτωση αυτή, η επιλογή του brand λίγο-πολύ αρκεί. Αν όμως πράγματι σας ενδιαφέρει το κρασί η αλλαγή νοοτροπίας ισοδυναμεί με μια νέα, πιο ουσιαστική και πιο πλούσια εμπειρία.
Μια ριζωμένη αντίληψη
Πρώτα από όλα αξίζει να σκεφτόμαστε ότι το κρασί, δεν φυτρώνει σε ράφια. Προέρχεται από τη γη για αυτό είναι ά-τοπο να το συνδέουμε απλά με κάποιο εστιατόριο ή κάποια κάβα.
Αντιθέτως “οι ρίζες” ενός καλού κρασιού βρίσκονται σε έναν τόπο, σε ένα περιβάλλον και σε ένα έδαφος όπου προϋπάρχουν αλλά και δημιουργούνται οι καλύτερες δυνατές συνθήκες ώστε να ευδοκιμήσουν εκφραστικά σταφύλια.
Η δική μας σκέψη λοιπόν καλό είναι να έχει τις ρίζες της στη συνειδητοποίηση αυτού του γεγονότος που συνδέεται με πολλά “παρακλάδια”, τα οποία αντιλαμβάνεται κανείς όταν αρχίζει να ενδιαφέρεται για αυτό το γνωστικό αντικείμενο.
Αναζητώντας τα χνάρια μιας διαδρομής
Σε πολλά νησιά ή άλλα μικρά μέρη της Ελλάδας αναγνωρίζουμε το γεγονός ότι τρεφόμαστε πιο ποιοτικά σε σχέση με τις μεγαλουπόλεις ενώ συχνά τα πιάτα μας είναι και πιο νόστιμα επιβεβαιώνοντας αυτόν τον ισχυρισμό. Αυτό σε μεγάλο βαθμό συμβαίνει γιατί γνωρίζουμε την αφετηρία και την διαδρομή των πρώτων υλών που τα δημιουργούν.
Τα ψάρια που πιάστηκαν στα ανοιχτά της Νάξου, τα κατσικάκια που εκτρέφονται από τον κύριο τάδε με ενδεδειγμένες τροφές, η μαζεμένη με το χέρι κάπαρη ή τα ντοματίνια από ένα μικρό μποστάνι. Όσο μας αρέσει να γνωρίζουμε τη διαδρομή του φαγητού άλλο τόσο θα μπορούσε να μας ιντριγκάρει η διαδρομή του κρασιού. Η ιστορία του αμπελιού, της ποικιλίας και φυσικά της παραγωγής. Άλλωστε τα βιολογικά, τα φυσικά ακόμα και τα vegan κρασιά δεν είναι τυχαίο ότι αποτελούν τάσεις σε πολλές χώρες του κόσμου αυτή τη στιγμή.
Το κρασί ως ταξίδι
Όταν ανοίγουμε ένα μπουκάλι με κρασί μεταφερόμαστε νοερά στον τόπο καταγωγής του. Ειδικά αν δεν έχουμε δοκιμάσει κρασί από την αντίστοιχη περιοχή το κομμάτι του ανεξερεύνητου και του απρόβλεπτου προστίθεται στην εξίσωση.
Ένα μπουκάλι κρασί που έχει ταξιδέψει ως τα χέρια μας από ένα μέρος μακρινό, εν πολλοίς άγνωστο σε εμάς ,ίσως και μετά από χρόνια από την χρονολογία παραγωγής του, ισοδυναμεί με ένα γευστικό εισιτήριο στο μέρος αυτό. Μπορεί να αποκαλύψει πολλά για τον τόπο καταγωγής του και να χωρέσει στο ποτήρι μας ατόφια και ολοκληρωμένη την χαρά της ανακάλυψης διευρύνοντας παράλληλα το πεδίο της εμπειρίας μας στον οινικό κόσμο.
Συνηθίζουμε να λέμε ότι ορισμένα κρασιά έχουν χαρακτήρα. Γεννημένα σε έναν χρόνο και έναν τόπο, με έναν συνδυασμό χαρακτηριστικών λένε την δική τους ιστορία. Και εμείς μπορούμε να την ακούσουμε. Ιδανικά όχι καταγράφοντας την σε ανεξάντλητα και εμμονικά wine notes αλλά δημιουργώντας μια εμπειρική σχέση μαζί τους, γουλιά- γουλιά.
Σχόλια