Digital Nomads: Θελκτική η ιδέα, δύσκολη η πραγματοποίησή της

Το φανταστικό σκηνικό είναι στημένο σε ένα μεγάλο κτήριο επιχειρηματικού ομίλου κάπου στο Μάντσεστερ.

«Ήταν Δευτέρα πρωί, και στον 1ο όροφο όπου ήταν οι πωλήσεις της εταιρείας, δύο μικρο-μεσαία στελέχη λογομαχούσαν για διεκδικούμενους πελάτες τους. Στο διπλανό γραφείο, υπήρχε μεγάλη νευρικότητα λόγω των οικονομικών εξελίξεων και της ανασφάλειας.

Στον 2ο όροφο, εκεί που ήταν η αίθουσα συνεδρίασης του Δ.Σ της εταιρείας, ο Διευθυντής Πωλήσεων διαφωνούσε έντονα με την Διευθύντρια Marketing ως προς την τιμολογιακή πολιτική της εταιρείας. Ο Διευθυντής Οικονομικών υπηρεσιών αν και παρών, δεν παρενέβαινε στη διένεξη, παρά το γεγονός ότι από τις πωλήσεις και τις τιμολογήσεις διαμορφώνονταν τα περιθώρια κέρδους της εταιρείας.

Και η διοίκηση; Ο μεν εκτελεστικός διευθύνων σύμβουλος ήταν σε μία σουίτα σε ξενοδοχείο στην Κέρκυρα μπροστά σε έναν υπερ-υπολογιστή, ενώ ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος ήταν σε μία ενοικιαζόμενη βίλα στην Ibiza. Υποτίθεται και οι δύο εργάζονταν για την εταιρεία και ετοιμάζονταν για το επόμενο digital meeting».

Όμως ούτε ο CEO, ούτε ο αναπληρωτής του, όσο και προσηλωμένοι να ήταν στις εργασίες τους, δεν μπορούσαν να γνωρίζουν ούτε το κακό εργασιακό κλίμα και την έλλειψη ενδιαφέροντος στα χαμηλότερα κλιμάκια ούτε τις ουσιαστικές διαφωνίες μεταξύ Διεύθυνσης Πωλήσεων και Διεύθυνσης Marketing, ούτε την αδιαφορία της Οικονομικής Διεύθυνσης. Ακόμη και εάν δεχθούμε ότι κάποια ανώτατα στελέχη της διοίκησης μετέφεραν τις εντυπώσεις τους από το εργασιακό περιβάλλον και τα επιμέρους θέματα, η μη παρουσία τους στην εταιρεία δημιούργησε μεγαλύτερη όξυνση των προβλημάτων. Ακόμη και εάν οι 3 διευθυντές (Πωλήσεων, Οικονομικών και Marketing) συνευρίσκονταν με τους δύο «ψηφιακούς νομάδες» (τον CEO και τον Aναπληρωτή του) που βρίσκονταν σε Κέρκυρα και Ibiza. Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε τουλάχιστον άλλα 10 προβλήματα. Όμως η ουσία απ’ αυτό το μικρό case study είναι ότι σε ένα περιβάλλον πιεστικά ανταγωνιστικό και με πολλές αντικρουόμενες εκτιμήσεις και μεγάλα «εγώ», όπως συνήθως είναι στις μεγάλες επιχειρήσεις, η μη παρουσία της διοίκησης που θα πρέπει να πάρει αποφάσεις ή να καλμάρει τις όποιες αντιρρήσεις και την νευρικότητα σε μία δύσκολη συγκυρία.

Εάν κατέβουμε στο οργανόγραμμα, επίσης και οι επιμέρους διευθύνσεις δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν ούτε να διοικούν εξ αποστάσεως γιατί ουσιαστικά χάνεται η επαφή με την ψυχολογία και την εσωτερική ισορροπία της επιχείρησης. Όπως χαρακτηριστικά μας έλεγε στέλεχος ελληνικής επιχείρησης, μία επιχείρηση που δεν βλέπει τα ανώτερα και ανώτατα στελέχη είναι σαν ένας στρατός χωρίς να βλέπει τον Στρατηγό του ή τους αξιωματικούς του.

Ανέφικτη η εξ αποστάσεως εργασία στις Μικρές και Μεσαίες επιχειρήσεις

Ακόμη πιο δύσκολη είναι η προσαρμογή των στελεχών σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Εκεί, και μόνο η αίσθηση από το προσωπικό ότι οι ιθύνοντες της εταιρείας βρίσκονται δίπλα από μία πισίνα κάπου στην Ελλάδα, αρκεί είτε να χαλαρώσουν είτε να θυμώσουν εκλαμβάνοντας την απουσία ως αδιαφορία.