Μπορείτε να βοηθήσετε τους υπαλλήλους σας να αναπτύξουν το πλήρες δυναμικό τους;

Είναι πολλοί εκείνοι οι λόγοι που οδηγούν έναν υπάλληλο να εγκαταλείψει την εταιρία του. Μερικοί, είναι πιο περίπλοκοι και πέρα από τις προφανείς αιτίες «έχουν βρει άλλη δουλειά ή έχουν φτάσει στο μη περαιτέρω». Για άλλους είναι μια απόφαση εύκολη, για τους περισσότερους δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση η διαδικασία παραίτησης ποικίλει ανάλογα με το περιβάλλον, τις συνθήκες, τα όρια, τις μελλοντικές πιθανές συναντήσεις με τα ίδια αφεντικά κάτω από άλλες συνθήκες.

Ένας από τους συνηθέστερους λόγους παραίτησης σχετίζεται με την απογοητεύσή τους σχετικά με την πρόοδο της σταδιοδρομίας τους, σύμφωνα με μια έκθεση της Gallup. Και ενώ μπορεί να βλάψει μια εταιρεία στο σύνολό της η απώλεια ενός πολύτιμου ταλέντου, η αποχώρηση ενός υπαλλήλου μπορεί να είναι ιδιαίτερα αγχωτική και για τον διευθυντή του. Αυτή την πλευρά θα ήθελα να αναλύσουμε σε αυτό το άρθρο.

Οι διευθυντές μπορούν να διαδραματίσουν βασικό ρόλο στην ανάπτυξη ταλέντων, στην «εκμετάλλευσή» τους και τελικά στη διατήρηση των χαρισματικών υπαλλήλων τους, αποφεύγοντας την αγχωτική στιγμή να δεχτούν την παραίτησή τους. Εάν είστε ο ίδιος διευθυντικό στέλεχος, πιθανότατα έχετε πολλά στο μυαλό σας και ίσως ανησυχείτε για το πώς θα βρείτε τον χρόνο να καθοδηγήσετε καθένα από τα μέλη της ομάδας σας και να τα βοηθήσετε στην πορεία τους μέσα στην εταιρία. Τα καλά νέα, ωστόσο, είναι ότι μπορείτε να ασχοληθείτε με έναν τρόπο που προάγει την ανάπτυξή τους, ενώ εξακολουθείτε να λαμβάνετε υπόψη τη δική σας ευημερία και το φόρτο εργασίας. Δείτε πώς…

Ανοιχτή, συνεχής και άμεση επικοινωνία

Το να πω εγώ για την αξία της καλής επικοινωνίας είναι σα να λέω πως η γη γυρίζει! Τόσο απλό, αλλά και τόσο δύσκολο στην πράξη. Η επικοινωνία έχει κανόνες, θέλει βάθος, ειλικρίνεια και εμπιστοσύνη. Η διατήρηση ενός συνεπούς, ανοιχτού και ξεκάθαρου διαλόγου δεν βοηθά μόνο τους υπαλλήλους να αισθάνονται την υποστήριξη της εταιρίας, αλλά τους προστατεύει από την εξάντληση, σύμφωνα με την έκθεση της Gallup το 2019 «Exit Programs That Retain Stars and Build Brand Ambassadors». Σύμφωνα με αυτήν, οι υπάλληλοι που λένε ότι ο προϊστάμενός τους είναι πάντα πρόθυμος να ακούσει τα προβλήματα που σχετίζονται με την εργασία τους είναι 62% λιγότερο πιθανό να εξαντληθούν και 70% λιγότερο πιθανό να αναφέρουν εξάντληση, εάν αισθάνονται γενικά υποστηριζόμενοι από τον διευθυντή τους. Αυτό πρακτικά πώς θα μπορούσαμε να το εκμεταλλευτούμε; Αφιέρωσε ως προϊστάμενος λίγο χρόνο κάθε εβδομάδα για να κάνεις ένα άτυπο check-in με τα μέλη της ομάδας σου και προγραμμάτισε μια πιο επίσημη συνάντηση κάθε δεύτερη εβδομάδα. Με αυτόν τον τρόπο, θα έχετε ευκαιρίες να μιλήσετε για λιγότερο πιεστικά καθήκοντα και περισσότερα προσωπικά θέματα, καθώς και ένα χώρο για να συζητήσετε προθεσμίες, ερωτήσεις και ανησυχίες. Άκουσέ τους όλους, σε αυτές τις συνατήσεις απόφυγε να δίνεις οδηγίες, προσπάθησε να κατανοήσεις τι μπορεί να πηγαίνει λάθος, τι χρειάζεται να βελτιωθεί και προπάντων θυμίσου την αξία της δημιουργικής σιωπής από τη μεριά σου.

Ανάθεσε εργασίες που θα τους βοηθήσουν να αναπτυχθούν

Πολλοί πιστεύουν ότι οι συνάδελφοι ή οι υφιστάμενοί τους δεν μπορούν να ασκήσουν τα δικά τους καθήκοντα το ίδιο καλά. Πολλοί περισσότεροι μάλιστα, προχωρούν ακόμη περισσότερο, καθώς θεωρούν τον εαυτό μας αναντικατάστατο! Τι λέτε, μήπως είναι ώρα να αναπτύξουμε το δυναμικό των στελεχών μας; Εμπειρικά έχω να πω, πως η ανάθεση και πολύ περισσότερο η εκχώρηση καθηκόντων σε μέλη της ομάδας μου, αφενός μου δημιουργούσε την προσδοκία ελάφρυνσης του φόρτου εργασίας μου, αφετέρου μου προκαλούσε ένα μικρό άγχος. Το άγχος της πιθανής αποτυχίας, ιδιαίτερα στην περίπτωση που το στέλεχος είχε απειρία. Στην συνέχεια, βέβαια, κατέληξα πως η ανάθεση θα πρέπει να έχει διαβάθμιση ασφαλείας, αφού σε πιθανή αποτυχία, ο αρχικός ενθουσιασμός θα μπορούσε να μετατραπεί σε αίσθημα ανικανότητας. Ο σωστός ηγέτης χρειάζεται να είναι δοτικός στη γνώση και να διαθέτει ικανό χρόνο για να προσαρμόσει την προσέγγισή του σε κάθε άτομο ξεχωριστά. Οπότε η συμβουλή θα ήταν, αφιέρωσε λίγο χρόνο για να αναγνωρίσεις τα ενδιαφέροντα των μελών της ομάδας σου και τους πιθανούς τομείς βελτίωσής τους. Εάν είναι δυνατόν, ανάθεσέ τους εργασίες που θα τους επιτρέψουν να εξερευνήσουν ένα ταλέντο ή να βοηθήσουν στην ανάπτυξη νέων ή υπαρχόντων δεξιοτήτων.

Δώσε κίνητρα, μοιράσου το όραμα

Η ρουτίνα δημιουργεί μαλθακότητα, κατεβάζει τους ρυθμούς ανάπτυξης, αναστέλλει τη φαντασία, ευνουχίζει τη δημιουργικότητα. Όταν δε, τα ενδιαφέροντα projects ανατίθενται μονίμως στους ίδιους και τους ίδιους, τι περιμένεις; Να μείνουν στην εταιρία σου, θα φύγουν θα πάνε αλλού, εκεί που τους θεωρούν πιο χρήσιμους. Γίνε πιο δίκαιος στην ανάθεση, τη βοήθεια, την πριμοδότηση, την ενθάρρυνση. Μάθε να είσαι γενναιόδωρος σε κάθε προσπάθεια, ακόμη κι αν αυτή δεν έχει το επιθυμητό πάντα αποτέλεσμα. Έχεις αναρωτηθεί μήπως η απουσία όλων αυτών των ενθαρρυντικών «ενέσεων», η έλλειψη γνήσιου ενδιαφέροντος κι ενός θετικού κλίματος αλληλοσεβασμού έχει οδηγήσει σε μαλθακότητα ένα ικανό στέλεχός σου;

Δίπλα στο κίνητρο ή και πριν για ορισμένες εταιρίες, είναι το όραμα. Ο πραγματικός ηγέτης, δεν είναι αυτός που ασκεί εξουσία, αλλά εκείνος που έχει ένα σαφές και ξεκάθαρο όραμα, ξέρει να το επικοινωνεί και μοιράζοντάς το, εμπνέει την ομάδα του. Όταν έχουμε ξεκάθαρο όραμα για τη ζωή μας, για την ομάδα μας, για την εταιρία μας, γνωρίζουμε προς τα πού θέλουμε να πορευτούμε, όλοι, ηγεσία, ομάδα, εταιρία. Ισχύει και για τους υπαλλήλους μας αυτό, πού θέλουν να φτάσουν, με ποιον τρόπο, ποιους θα έχουν δίπλα τους, τι θέλουν να πετύχουν.

Δώσε τον σεβασμό που χρειάζεται ο υπάλληλος ως άνθρωπος

Διανύουμε μια περίοδο όπου τα ευέλικτα ωράρια, ο συνολικός χρόνος εργασίας αλλά και η νέα χωροταξία εργασιακού περιβάλλοντος ξαναγράφεται στους εσωτερικούς κανόνες λειτουργίας των εταιριών. Εδώ ακριβώς πρέπει να δημιουργηθεί μια νέα σχέση εμπιστοσύνης και σεβασμού του ανθρώπου πίσω και πέρα από την υπαλληλική του σχέση με την εταιρία και εσένα προσωπικά. Η ισορροπία μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής πάντα ήταν ζητούμενο, πόσο μάλλον τώρα! Αυτή η ισορροπία βοηθά και την εταιρία, αφού ο εργαζόμενος μπορεί να έχει στη διάθεσή του έναν καθαρό χρόνο σε ένα καθαρό χώρο για τον εαυτό του, την οικογένειά του, για όπου θέλει αυτός τέλος πάντων.

Σε ένα χώρο εργασίας όπου καθημερινά ζητείται από το προσωπικό να πιέσει τον εαυτό του να κάνει όλο και περισσότερα, όλο και γρηγορότερα, με όλο και λιγότερα εφόδια, ερχόμαστε αντιμέτωποι με την αίσθηση της ψυχολογικής κούρασης και την απογοήτευση από την εταιρική αντιμετώπιση. Εκεί ακριβώς ο υπάλληλός σου θα χρειαστεί την αναγνώριση της προσπάθειας και της συνεισφοράς του. Εδώ, σε αυτό το κομβικό σημείο ξεκινούν τα λάθη, οι αστοχίες, οι παραιτήσεις ικανών στελεχών που χάνουν το δίκιο και το κουράγιο τους. Πιεσμένοι από μια ανέφικτη στοχοθεσία, ανυπόμονοι και αγχώδεις, αισθάνονται ότι πρέπει να «πουλήσουν» όχι μόνο τα προϊόντα και τις υπηρεσίες της εταιρίας, αλλά περισσότερο τον εαυτό τους. Πουλάνε αρκετά επιθετικά για να κερδίσουν και την προσοχή των ανωτέρων. Αποτέλεσμα; Σπατάλη ενέργειας, αποπροσανατολισμός, αρνητικές σκέψεις, δύσκολα συναισθήματα, χάσιμο ευκαιριών. Εδώ θα έρθει ο διευθυντής που θα δυσκολευτεί να τον εμπιστευτεί για ένα και μόνο λόγο, διότι είναι εστιασμένος (ο αγχωμένος υπάλληλος) στο να προωθεί τον εαυτό του και όχι την ομάδα και το κοινό συμφέρον. Αν ήξερε πως το κακό ξεκίνησε από την ίδια την εταιρία, θα μπορούσε τουλάχιστον να σκεφτεί τρόπους να μην «κάψει» έναν ακόμη ικανό υπάλληλο.

Αναπτύξτε νοοτροπία προοπτικής, μαζί

Δεν θα μπορέσεις να βοηθήσεις την ομάδα σου να αναπτυχθεί εάν μένεις στο σκοτάδι για τους επαγγελματικούς τους στόχους. Ένας από τους υπαλλήλους σου μπορεί να έχει ενδιαφέρον ή δεξιότητα που θα μπορούσες να βοηθήσεις να αναπτύξει. Αλλά πώς θα το ξέρεις αν δεν μιλάτε ποτέ για αυτό! Οι ειλικρινείς σχέσεις εμπιστοσύνης με τους υπαλλήλους σου αυξάνουν τα επίπεδα αυτοπεποίθησης, εμπιστοσύνης, ομαδικότητας, συνεργασίας, δημιουργώντας ευκαιρίες εταιρικής ενάπτυξης και προσωπικής ευημερίας. Η ουσιαστική συμμετοχή, η συζήτηση και η αποδοχή των βραχυπρόθεσμων, αλλά και μακροπρόθεσμων στόχων με τους υπαλλήλους, μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην καλλιέργεια και την ανάπτυξη του δυναμικού τους.

Ολοκληρώνοντας θα ήθελα να αναφερθώ σε μερικές προσωπικές εμπειρίες μου που θα δώσουν μια άλλη διάσταση. Από το 1989 όπου εργάζομαι στον χώρο της επικοινωνίας, τα πρώτα χρόνια επέλεγα να αλλάζω εταιρίες κάθε δύο χρόνια. Μου φαινόταν κάπως φυσιολογικό, το έβλεπα να συμβαίνει στον χώρο μας (ΜΜΕ, Διαφήμιση, Επικοινωνία). Με βοηθούσε όχι μόνο οικονομικά αλλά κυρίως μου έδινε εμπειρίες στον χειρισμό δυσκολότερων και απαιτητικότερων κάθε φορά λογαριασμών/πελατών. Όσο περνούσαν τα χρόνια η ανάγκη αυτή μειωνόταν, τη θέση της έπαιρνε η σταθερότητα, η αναγνώριση και ο σεβασμός.

Και πλέον είμαι σίγουρος, κανείς δεν θέλει να αφήσει μία δουλειά στην οποία νιώθει χαρούμενος και ικανοποιημένος από το αντικείμενο της εργασίας του, βλέπει ότι η δουλειά του αναγνωρίζεται, ανταμείβεται και νιώθει σημαντικός. Γιατί ποιος θα διαφωνήσει πως οι σύγχρονοι εργαζόμενοι δεν εγκαταλείπουν δουλειές, εγκαταλείπουν διευθυντές!

Αρχική δημοσίευση από Νίκος Χαρόπουλος, Επικοινωνιολόγος, Life Coach και Σύμβουλος Προσωπικής Ανάπτυξης, www.thriveglobal.gr