Περνώντας από τον κεντρικό δρόμο στο ύψος του χωριού Μέση, η ονομασία του οποίου προέρχεται από τη θέση του, το “Πεντόστρατο”, όπου συναντώνται οι πέντε βασικές οδικές αρτηρίες που οδηγούν σε όλες τις περιοχές της Τήνου, συναντήσαμε μια πινακίδα.
Μια πινακίδα για ένα οινοποιείο, που είχαμε ακούσει πολλές φορές αλλά δεν είχαμε επισκεφθεί ποτέ, το οινοποιείο Vaptistis. Με την ανάμνηση της γεύσης του Antara (100% Ασύρτικο), που σε συνδυασμό με τον γαστρονομικό πλούτο του νησιού είχε δημιουργήσει ένα αξέχαστο δείπνο σε ένα εστιατόριο δίπλα στη θάλασσα, η απόφαση και η αλλαγή κατεύθυνσης του αυτοκινήτου υπήρξαν αστραπιαία.
Λίγο πιο κάτω, κατεβάσαμε το παράθυρο και ρωτήσαμε μια παρέα, που εκείνη την ώρα τσούγκριζε ποτηράκια με ρακί στον ήλιο, αν πάμε καλά για το οινοποιείο για να πάρουμε την απάντηση “Μόλις δείτε την Μύκονο, στρίψτε αριστερά και φτάσατε!”
Και αν η απάντηση μοιάζει να δόθηκε με… οδηγό το ρακί, δεν ήταν έτσι. Η παρέα είχε απόλυτο δίκιο. Ο δρόμος καταλήγει σε ένα σταυροδρόμι ακριβώς απέναντι από την Μύκονο, η οποία φαντάζει τόσο κοντά, σαν να μπορεί κανείς να τη φτάσει απλώνοντας το χέρι. Πράγματι, στρίψαμε αριστερά και φτάσαμε.
Το οινοποιείο του Γιάννη Βαπτιστή Μωραΐτη
Περπατώντας προς το οινοποιείο η εικόνα που αντικρύσαμε και η αίσθηση που αποκομίσαμε, ήταν κάθε άλλο παρά εκείνη ενός κλασικού τοπικού οινοποιείου στη χώρα μας. Ο εξωτερικός χώρος με τις μικρές φραγκοσυκιές και τις λεγόμενες στίπες (φυτά που μοιάζουν με στάχυα) μας έδειχναν ελαφρά με τη φορά του ανέμου τον ανηφορικό δρόμο προς την είσοδο ενώ στο βάθος ξεχώριζε ενάς μικρός μύλος.
Φτάνονας στο κεντρικό χώρο δοκιμών σωματοποιήσαμε τη φράση “η θέα σου κόβει την ανάσα”. Μέσα από τη σύγχρονη αλλά και αισθητικά άρτια δομή από σκυρόδεμα, η θέα στο Αιγαίο σου κόβει την μιλιά ώσπου τα κορίτσια του οινοποιείου να σε φωνάξουν για την ξενάγηση.
Το μικρό οινοποιείο έχει μια διαύγεια, όπως θα λέγαμε για ένα κρασί. Όλα μοιάζουν στη θέση τους, μελετημένα και αρμονικά. Ενώ για να ολοκληρώσουμε την επίσκεψη μας εναλλάσσουμε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους- γεγονός που μας κρατά πάντα σε επαφή με το ότι πατάμε στην τηνιακή γη.
Το οινοποιείο με επίκεντρο τις θύμησες ενός τηνιακού περιστερώνα
Με καταγωγή από τη Μέση και θύμησες από τα χωράφια και τους κήπους, τα αμπελοφάσουλα και το αμπέλι του παππού, ο Γιάννης Βαπτιστής Μωραΐτης απόφασισε να αναβιώσει το οικογενειακό αμπέλι που σήμα κατατεθέν στο κέντρο του έχει έναν περιστεριώνα. Τον οποίο θα δείτε και πάνω στις περισσότερες ετικέτες του οινοποιείου.
Στο κάτω μέρος του περιστεριώνα θυμάται να εκτρέφουν κουνέλια ενώ από τις θυρίδες του να μπαινοβγαίνουν τα περιστέρια, τα λεγόμενα πιτσούνια ενώ έξω υπήρχε και ένα κοτέτσι.
Το αμπέλι περιείχε τηνιακές ποικιλίες, άσπρο και κόκκινο Ποταμίσι και ο τρύγος γινόταν τότε με κοφίνια στα οποία κουβαλούσαν τα σταφύλια και φυσικά με πατητήρι. Άλλωστε το Ποταμίσι αποτελεί την πιο πυκνοφυτεμένη ποικιλία πάνω στο νησί, είναι καθαρά Κυκλαδίτικη και έχει βρει τον χώρο και τον τρόπο της πάνω στο νησί, όπως μας ανέφερε ο Γιάννης.
Το αμπέλι όμως, που αρχικά χρησίμευε για τις οικογενειακές γιορτές, με καρδιά όχι μόνο τον περιστεριώνα αλλά κυρίως το οικογενειακό τραπέζι που το τηρούν ακόμα ευλαβικά, με καζούρα, γέλιο, πείραγμα και φαγητό, χορό και φυσικά κρασί, μετουσιώθηκε σε κάτι πολύ μεγαλύτερο.
Μπορεί οι πρώτες ετικέτες και οι τρύγοι με εμπορικό στοχο να έγιναν στις 3 τα ξημερώματα με φακούς, που τοποθετήθηκαν στο κεφάλι για να μπορέσουν τα σταφύλια να ταξιδέψουν με το πρώτο πρωινό πλοίο από την Τήνο. Όμως, όλα αναπτύχθηκαν συν τω χρόνω.
Ασύρτικο, Μονεμβασιά, Μαυροτραγανο, Μαυροθήρικο… οι ποικιλίες με την βοήθεια του οινολόγου Ηλία Ρουσάκη διαρκώς εμπλουτίζονται, νέοι αμπελώνες προστίθενται και η παραγωγή αυξάνεται.
Κλείνουμε την ξενάγηση, κάνοντας tasting στις εφτά ετικέτες του οινοποιείου, συνοδεία τοπικών προϊόντων από ένα όμορφο πλατό. Και μαθαίνουμε ότι σύντομα τα κρασιά θα υπάρχει η δυνατότητα να συνδυαστούν με πιάτα αποτελούμενα από τις πρώτες ύλες του τόπου, μαγειρεμένες με παλιές οικογενειακές συνταγές.
Καθώς επίσης, ότι υπάρχει το πλάνο να γίνει μελέτη και έρευνα στα αγροτεμάχια του νησιού, ταυτοποίηση των ποικιλιών με DNA και να δημιουργηθεί ένας πρότυπος επισκέψιμος αμπελώνας με όλες τις ποικιλίες του νησιού.
Ες αύριον τα ακόμα πιο σπουδαία.
Σχόλια